Kεφάλαιο 23

1.5K 177 4
                                    


Η νέα εβδομάδα μπήκε για όλους με ανάμεικτα συναισθήματα ...
Περιέργεια , προσδοκία ,αγωνία, αλλά και αισθήματα αγάπης που δυναμώνουν ...



Ο Πέτρος ήταν στο γραφείο ,όταν δέχτηκε την πρώτη επίσκεψη ...
Π: Εύα δεν σε περίμενα τόσο νωρίς ...
Εύα : ήθελα να ξεκινήσω και να βάλω τα πράγματα σε σειρά ...
Π: να υποθέσω πως η μητέρα σου σας μίλησε ...
Εύα: ναι ...και είπε πράγματα πέρα από κάθε φαντασία ...
Π: ξεκινά λοιπόν ...
Και η Εύα ξεκίνησε την αφήγηση χωρίς να γνωρίζει την ανάμειξη του Πέτρου στην ιστορία ...




Η Ναυσικά είχε την πρώτη επίσημη θεραπεία και ήταν σαν να πήγαινε πρώτη μέρα σχολείο ...είχε ζητήσει από τον Λευτέρη να μην είναι μαζί της και αυτός δεν το πήρε και πολύ καλά ...όμως ήθελε πριν ξεκινήσει τις φυσικοθεραπείες να κάνει μια συζήτηση μόνη της με τον Στέφανο και από την πορεία της συζήτησης ,θα αποφάσιζε αν θα συνέχιζε μαζί του, ή θα εζήταγε από τον Λευτέρη να της βρει κάποιον άλλο γιατρό ...


Στ: καλημέρα ...πως και σε άφησαν μόνη μαζί μου ;...

Ν: εγώ το ζήτησα ...του είπε με το ύφος που είχε μάθει στην σχολή και θεωρούσε πως ήταν πολύ σοβαρό και επαγγελματικό ...

Ο Στέφανος ξαφνιάστηκε από τον τόνο της και την κοίταξε με απορία ...

Στ: εσύ;...
Ν: όσο παράξενο και αν ακούγεται ...ήθελα να κάνουμε μια συζήτηση πριν ξεκινήσουμε ...
Στ: σε ακούω ...της είπε σοβαρά και κάθισε στην καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι ...
Ν: το ότι σε γνωρίζω από παιδί, μας δίνει μια δυνατότητα να συνεννοηθούμε με κάποιους άλλους τρόπους ...θέλω να ξεκαθαρίσω λοιπόν κάτι...το τελευταίο βράδυ που συναντηθήκαμε ,πριν φύγεις από την γειτονιά, είχα ακούσει μια συζήτηση σου και δεν μου άρεσε καθόλου ...τότε δεν είπα τίποτα σε κανένα ,γιατί ήμουν μικρή και δεν ήξερα πως να το χειριστώ ...
Από τον τρόπο που την κοίταζε η Ναυσικά κατάλαβε πως ήξερε ακριβώς σε τι αναφερόταν ...
Ν: και εγώ και η Δήμητρα είμαστε απαγορευμένη περιοχή για σένα ...ίσως βέβαια τα γούστα σου να έχουν αλλάξει με τα χρόνια ,κάτι που θα το ήθελα πολύ ,αλλά νομίζω πως καλό θα ήταν να θέσουμε τα όρια από την αρχή ...





Ο Λευτέρης έβραζε στο ζουμί του ...η Ναυσικά τον είχε παρακαλέσει να την αφήσει μόνη με τον Στέφανο και να της έχει εμπιστοσύνη και η αλήθεια ήταν πως σε εκείνη είχε εμπιστοσύνη ...αλλά όχι σε αυτόν ...όμως δεν θα έκανε ξανά το ίδιο λάθος ...δεν θα την ξανά στενοχωρούσε επειδή εκείνος ήταν ανασφαλής ...
Μια ανάμνηση ξεπήδησε από το πίσω μέρος του μυαλού του ...

Δεσμοί Αίματος Donde viven las historias. Descúbrelo ahora