Beğeniyosunuzdur inşallah. :)) Eleştirilerinizi ve görüşlerinizi yorum olarak atabilirsiniz. Çünkü dediğim gibi bu ilk hikayem ve tavsiye almanın yararı olabilir. ;))
(SABAH)
"Ben neden kendi başıma uyanamıyorum ki. İlla abimin bağırışı veya çığlık sesi veya kamyon sesi falan mı olması gerekiyor."
Sabah bir çığlık sesiyle uyandım ama bu çığlığı ben bir yerlerimi patlatsam da çıkaramam yani... O nasıl bir ses arkadaş yaa.. Koşar adımlarla aşağıya indim. Abim kapının karşısında garip bir şekilde birisine bakıyordu ki ben bu kişinin kız olduğuna emindim. Hemen abimin yanına gittim ve sorarcasına baktım. O sırada kız beni kolumdan tuttu, kocaman sarıldı.
"Ölüyoruuuuuğğğmm!!"
"Ayy. Dorukcuğum kardeşin mi bu senin? Sen ne kadar da tatlı bir şeysin bakalıııım??"
Benimle küçük çocukmuşum gibi konuşuyordu. Bundan nefret ediyorum. Bazı zeki(!) akrabalarımız da bizimle böyle konuşurdu. Abimle bile.
"Selin! Evet benim kardeşim ama bebek değil. Normal insanlarla nasıl konuşuyorsan onunla da öyle konuşabilirsin.Ayrıca kızı biraz daha sıkarsan kardeşsiz kalacağım ve bu senin için hiç iyi olmaz!!"7
"Hee. Tamam. Bıraktım. Sen kaça gidiyorsun ? Adın ne? Nerde okuyorsun? Ayyyy!!Senin gözlerin de maviii!! Ne kadar benziyorsunuz siz birbirinize?"
Bu kadar sorudan ve yorumdan sonra konuşabiliyim diye kendime cimcik atıyordum. Haydi Derin, susma yoksa daha fazla soru soracak..
" Adım Derin. 9. sınıftayım. Abimle aynı okuldayım ve ABİMLE benziyoruz çünkü abi ve kardeşler birbirlerine benzerler. "
"Evet Selin, cevabını da aldın şimdi gidebilirsin."
Abimin bunları dediğine inanamıyorum. İlk defa bir kızı evden kovuyor. Kız güzel ama zeka bakımından bağış alması gerekiyor. Bu yüzden de kovuldun canımm.. Ha ha ha!!
Okulun kapısından içeri girdiğimizde bizim grup bahçede konuşuyorlardı.Aslında onları bir türlü anlayamıyorum. Edizle aralarında ne olabilir ki? Hadi abim zaten buraya taşındığımızdan beri Ediz diye bir çocuktan bahsediyordu arkadaşlarına ama bunların sorunu ne? Öğrenmek için Kaanla konuşabilirim. Saf bir çocuğa benziyor. Abimin yanından ayrılıp Öykü'nün yanına oturdum. Hepsi yaşadığımız olayı unutmuşa benziyordu. Ama ben unutmam. Sebebini öğreneceğim. Biraz konuştuktan sonra tabii ki de!! :)) Öyle hemen ciddiyete bürünemem ben. Kendimi alıştırmam lazım yoksa gülerim her şeyin içine ederim yani.
Sohbet bayağı bir koyulaşmışken oturduğumuz bankın üzerine bir gölge düştü ve ardından sesi :
" Selam!Derin, abinin kollarından ayrılmışsın, bu senin için tehlikeli olmayacak mı bebeğim?"
Ediz, ukala davranışlarıyla insanı kendinden soğutur. Bir de bana Bebeğim demişti. Abim duysa seni büzer büzer potaya atar.!
"Derin'in abisi mi var?"
Kaan'ın bu sorusu üzerine herkes gözlerini bana dikti Ediz ne yaptın sen?Tamam ben zaten söyleyecektim de bu kadar ani değildi benim planım.
Bunları düşünürken banka ikinci bir gölge daha düştü ve Ediz'i boğazından tuttuğu gibi arka bahçeye sürükledi. Her şey o kadar çabuk gelişti ki diğer gölgenin kim olduğunu bile göremedim.
Arka bahçeye vardığımızda sadece Ediz'in kanlı suratıyla karşılaştım.
"Ediz noldu? Kim yaptı bunu sana??"
Ben böyle bağırıken arkadan Çağan'ın sesi duyuldu.
"Derin bırak onu. Kim yaptıysa da ellerine sağlık.!"
Tam bir şey söyleyecekken çok tanıdık bir ses Çağan'a cevap verdi.
"Ellerime sağlık.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KORUYUCU'M
Teen FictionBaş belası ve yakışıklı bir abi... Abisinin düşmanına aşık olacak kadar şapşal bir kardeş... Abisi ne yapacak? Kardeşinin aşkına razı olup susacak mı, yoksa düşmanına acı çektirmeye devam mı edecek? ...
