Hoşgeldin

763 31 3
                                    

Derin'den...

Abimin bağırışından hemen sonra ardından yürümeye başladım. Abim önde ben arkada ördek sürüsü gibi yürüyorduk ama ayaklarım neden arkaya doğru gidiyordu ki? 

Korkuyordum!! 

Hala, abimi takip ederken şansımı denedim ve sordum.

"Abi? Nereye gidiyoruz? Noldu sana böyle?"

Arkasını dahi dönmeden cevap verdi.

"Kapa çeneni ve takibe devam et..."

Kafamı öne eğdim ve devam ettim. Yürümeye...

Okulun dışına çıktığımızda abim kolumu sertçe tuttu, beni arkaya doğru çekmeye başladı. Ne kadar bağırsam da işe yaramadı. O çekiyor ben de peşinden sürükleniyordum. Abimin beni bu kadar utanç verici bir olaya katmasını ölsem düşünmezdim. Arka bahçeye geldiğimizde kolumu abimden kurtardım ve bekler bakışlarla ona baktım.

Gözlerini devirdi...

"Beni neden dinlemiyorsun sen bakalım?"

Kollarımı göğsümün altında doladım ve başımı yana doğru yatırdım. 

"Ne gibi? Anlayamadım da sorunuzu?"

"Ediz'den ayrıl demiştim sana..."

"Evet."

"Ama sen ayrılmadın."

"Evet."

"Neden?"

"İşte..."

"Neden?"

"Çünkü seviyorum...Çünkü beni daha kızından bile saymayan bir adam için sevdiğim çocuğu bırakmak istemiyorum.."

"O adam, senin baban. Hem de öz baban."

"Baba desem desem sana derim dedeme derim. Ama o adama değil!"

"Biliyorum senin için çok zor...A..."

"Evet abi çok çok çok zor!!! Ve ne sen, ne de bir başkası bunu anlayamaz.."

"Babamıza saygı göstermek zorundayız Derin."

"Her şey karşılıklı ABİ! Sana noluyor? Nasıl değiştin böyle?"

Kaşlarını şaşırmış ifadeyle yukarı kaldırdı ve devam etti.

"Nasıl değiştim ya?? Değişmedim!"

"Babamı yolda gördüğümüzde konuşurken beni korumuştun ama şimdi babama saygı göstermemiz gerektiğini söylüyorsun. Hem de o adamla, Ah pardon babacığımızla(!), konuştuktan sonra... Peki buna ne diyorsun?"

"Derin... Ediz'den ayrıl. Başka bir şey söyleme veya söyletme. Akşam eve geldiğinde o çocuktan ayrılmış olacaksın ve babama saygılı davranacaksın!"

"Babana...Evet! Sorun da bu işte. Baban! Babamız değil abi.!!"

"Neyse ne! Babam, babamız... Aynı kapıya çıkıyor."

"Hayır aynı değil!" 

"Derin..." Bu sefer sesi yalvarış gibi çıkıyordu.

"Abi... O adam sana ne dedi? Bana doğruyu söyle... "

Başını küçük çocuklar gibi öne eğdi ve tekrardan konuşmaya başladı.

"Beni tehdit etti."

Duyduğum şeyle şok olmuş bir şekilde abime bakıyordum.

"Sen... Doğruyu mu söylüyorsun?"

KORUYUCU'MHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin