.............//// Tek Bir Gece ////...............

.............////13 ////...............

YAZAN:KORE AŞIĞI

YAYINLAYAN:EUN KYUNG SON                                                                                                  Seni sevdim..Belkide hiç hak etmedin ama yinede bitmek bilmeyen aşkımla seni çok sevdim, küçücük yüreğim vardı ama seni çocuk kalbimle çok sevdim...Nefret ederken bile aşık olunca bir kerede kendimden nefret ettim..Gizli bir aşk dı önceleri şimdi ise içimde sakladığım nefretle, aşkla yumak olmuş hislere sahibim.Sen hayallerimi çalan insan bunları ödeyeceksin..

Jung Min yüzünde tarifsiz bir mutlulukla .. ''Aptal daha önce neden söylemedin diyor du..''

Arzu bu sıralarda hastane odasında acı çekiyordu..Jung İl Woo yalnız adam tek taraflı aşka sahip adam doktor olsada ilk kez kendinden nefret etmişti..

Jung.İyimisin,nasıl hissediyorsun..

Arzu paniklediğinin farkına varınca acısını gizlemek istedi..

Arzu.Aişş!! İl Woşşii ben gayet iyiyim biraz kolum..

Diğer doktor:Bugün hastanede misafirimiz olsun hanımefendi..Kolunda bir çatlak var ayağında bir kaç çizik her halükarda 1 gece burada kalsın..

Arzu.Olmaz kızım..

Jung:Hayır kalacaksın. Seda'ya haber verelim o gelsin..

Arzu.Hayır o şuan Cecu'da haber verirsem çok panikler yarın dönecek zaten..İl Woo, kızım o yalnız kalmasın..Rain ve Meral'in yanıda olmaz Meral hasta beni bu halde görürse çocuğuna bir şey olur sa ahh dayanamam..

Jung:Sen dinlen..ben her şey ile ilgileneceğim..

.............

Jung Min Arzu'yu görmek istiyordu ''Onunla konuşmalıyım artık bu sürtüşme bitmeli'' deyip doğruca ofisine gitti..Amacı ona sürpriz yapmaktı telefonunu açmayacağını düşündü.. Ofisine geldiğinde çalışanlarda panik dikkatini çeksede hemen Arzu'nun asistanını gördü..

Jung Min:Organizatör ofisinde mi?

Asistan:Bay Park!..Arzu hanım burada değil.

Jung Min:Nerede ? o zaman beklerim..

Asistan:Şuan geleceğini zannetmiyorum..

Jung Min:Hey ne oluyor ağzınla cımbızlamı laf almam gerekiyor bir sorunmu var..

Asistan.Arzu hanım sabah bir kaza geçirmiş şuan hastanede..

Jung Min o an elinde olan telefonunu elinden düşürmüş bir an nefesi zor almıştı ki..

Jung Min: Bo(ne)! ne zaman şimdi durumu nasıl söylesene be adam..

JungMin asistan dan bilgileri alınca koşarak arabasına bindi korkudan ölebilirdi o an trafiğe yakalanmış direksiyonu yumrukluyordu..''Hadi kahretsin..Arzu! Arzu! nasıl tehditlere başını diretebiliyorsan ya bir şey olsaydı.''

Hastaneye gitmiş danışmadan tüm bilgileri alınca 1132 numaralı odada yattığını duyup asansörü beklemeden ona bakan hayranların arasından büyük bir hızla geçmişti..

Arzu yatağında uzanmış Jung İl woo ile konuşuyordu..

Arzu.Artık işine dönmelisin.

Jung:Bugün yanından ayrılamam...bunu isteme benden..(Arzunun sağlam olan elinden tutup) Ölüyorum sandım..

Tam bu anda Jung Min hızla çıktığı merdivenlerden sonunda odaya gelmişti kapı aralıktı tama çalıp içeri girecekken konuşmalara kulak misafiri oluyordu..