12. Bölüm

19 1 0
                                    

Sabah alarmla beraber kalktım. Ya of yine okul var. Ama neyse Kerem'i göreceğim. Hayatımda onun gibi birisini daha görmedim. Hem karakterli hemde yakışıklı hemde adı "Kerem" ya çok güzel birisisin Kerem.
Her sabah kalktığımda 30 dakikadan fazla bir sürede Kerem'i düşünüyorum. Bana hayalini anlat deseler net bir cevap olarak :"KEREM" derdim. Her neyse.
Kalkıp aynadaki iğrenç halime bakmak zorunda kaldım. Ve yüzümü yıkadım formamı giyindim. Hafif bir BB krem ile çok küçük bir makyaj yaptım. Ve aşağıya yani kahvaltıya indim.

- Günaydın anne!
+Günaydın canım!
Keremle yaşadığımız olayın etkisiyle salak bir şekilde:
- ne Can'ı Can kim anne?
+ Aslı şu yeni gelen Çocuk biliyorum. Sen niye kelimeyi Can olarak anladın ki?
-Boş anıma denk geldi anne.
+ Tamam canım.
Dedi annem bana ima yaparak. Can'da nereden girdi aklıma ya.

2 dakika sonra kapı çaldı.
- Ben bakarım!

Kapıyı açtığımda güneş ışıklarının arasından bir adet Kerem'i gördüm.

- Günaydın Aslı.
+Gü-günaydın Kerem.
-Hazırsan okula gidelim.
+ Hazırım. Bekle çantamı alayım.
- Bekliyorum.

Ya sen nasıl bir şeysin ya. Ama bu aramızın iyi oluşunun pekte uzun olacağını düşünmüyorum. Muhtemelen sabah Can bana "günaydın" der. Kerem'de darılır. Ama yok ya böyle küçük bir şeye darılmaz ya.
Çantamı alırken bunları düşündüm. Ve de bir an önce Kerem'in yanına gittim. Ve arabaya bindik.
- Kerem eğer o Duygu paçozu sana 'günaydın' derse cevap verme!

+ Senin Can'a cevap verip vermemene bağlı.

-Kerem ne kadar kötüsün.

+ Malasef her prens gibi bende Prensesimi korumak zorundayım.

- Bende seni her prenses gibi bazı paçozlardan korumak zorundayım Prens bey.

+ Anlaştık.

- Anlaştık.

Zaten okula vardık. Kerem'le sınıfa çıktık ama hiç kimse yoktu. Bende Kerem'e lavaboya gidicem dedim ve lavaboya gittim.
2-3 dakika sonra sınıfa tam giricektim ki Duyguyla Kerem'in bir şeyler konuştuğunu gördüm ve hemen kapının arkasına saklandım ve dinlemeye başladım.

Duygu: Kerem ne zaman bitecek bu oyunun?

Kerem: Yakında biticek az kaldı, sabret.

Duygu: Ne sabredeyim görmüyor musun kız seni yiyecek neredeyse.

Kerem: Bitecek çok yakında sakin ol.

Duygu: bir an önce bitir işini ben seni özledim.

Kerem: Bende seni.
Dedi ve duyguyu öptü.

Şu an varya ne olduğu hakkında hiç bir fikrim yok. Yani şimdi Duyguyla Kerem zaten sevgililer ve bana oyun mu oynuyorlar. Ama neden? Kerem'in telefonunu almam gerekiyordu. Kerem'e bende küçük bir oyun yapacaktım.  5 dakika sonra içeri girdim.

Ben: Kerem se- sen ne yapıyorsun bu kızla?

Kerem: Aslı!

Duygu: Ne yani ne yapıyor olabiliriz.

Ben: Kerem sen resmen kızı öpüyordun.

Kerem: Aslı dur gitme sandığın gibi değil!!

Ben: ne değil sen o şerefsiz kıza aşıksın değil mi? Seninde ondan gram farkın yok. Pislik.
Dedim ve ağlayarak eve gittim. Evde annemler yoktu. İyikide yoklardı yoksa annem beni geri okula yollardı.
Eve geleli 10 dakika sonra kapı çaldı. Gelen Keremdi. Ama benim planım hazırdı. Seninle işim bitmedi Kerem bey.

- Kerem. 
+Aslı bak bugün gördüklerinin benimle bir alakası yo-
Daha lafını bitirmeden Kerem'e sımsıkı sarıldım.

- İçeri gelsene Kerem biraz konuşalım.
+ peki.

Dedik ve salonda konuşmaya başladık.

- Kerem neden yaptın?

+ geldi ve bana yapıştı ne yapsaydım?

- Sende haklısın sana hiç kimsenin yapışmaması gerekiyordu.

+ Aslı yapma böyle.
Kerem bunları söylerken Kerem'i öpecek gibi yaklaştım vede belli etmeden telefonunu aldım. Kerem'e o kadar yakındım ki ama olmaz. Ondan nefret etmem gerekli. Telefonu aldıktan sonra hemen kendimi geri çektim ve ben bi lavaboya gidiyorum dedim. Ve salondan ayrıldım. Lavaboya girince Ebru'yla olan tüm konulmalarının ekran görüntülerini alıp kendime gönderdim ve de mesajları sildim.
2 dakika sonrada Kerem'in yanına gelip
telefonunu belli etmeden koltuğa bıraktıktan sonra.

- Kerem çık evimden!

+ Aslı ne oldu şimdi ya?

- Kerem bir daha söylemicem DEFOL!

+ Tamam gidiyorum ama Duygu'nun yanına gidiyorum.

- Nereye gidiyosan git! Umrumda değilsin.

+ varya sen nankörsün!

- GİT!!

+ Gidiyorum.

- git dedim ve dış kapıyı sertçe vurdum. Ve mesajları okumaya başladım.

- Kerem aşkım. Aslı ne dedi benim hakkımda?

+ Hiç bişey canım.

- Kerem canım ya Şu Aslıyla artık işin bitse. Ben çünki yani hoşuma gitmiyo.

+ bitecek az kaldı.

- Varya Aslı senin onu oynattığını bilse seni yaşatmaz.

+ onun bir şeyden haberi olmaz daha ilk haftadan aşık oldu bana.

- sen hemen işini bitir.

...

Daha bir sürü böyle mesaj. Ne için yaptıkları yazmıyordu artık Kerem bitti. Karaktersizin teki. Şerefsiz.
Kendimi tutamadan ağlamaya başladım. Burnumun ucunda biriken göz yaşlarım çeşme gibi kıyafetime akarken sadece hayatımda bir daha asla kimseye güvenmeyeceğime dair kendime söz verdim. 

Sonra bir anda etraf karardı ve başımı vurduğumun acısıyla. Bütün hislerim gitti.

                 ~3 saat sonra~
Gözlerimi açtığımda Annem ve Babam baş ucumdalardı.

- Ne oldu bana?

+ Evde bayılmışsın kızım. Hastahanedeyiz.

- ooo ne olmuş bana ya.

+ kafanı sert vurmuşsun. Ah be Aslı niye böyle şeyler yapıyorsun.

- Bilerek yapmadım ki.

Dedikten sonra doktor "çıkış işlemlerini yapabilirsiniz" deyince eve gittik ve bu günün intikamının aşırı büyük olacağını herkese kanıtlayacağım için çok iyi bir uyku çektim.

Bir daha ki bölüm KEREM'in ağzından olacak.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 25, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gizli AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin