Senin Adın Acı

Saklı

Uyuyordu.Gözleri şişmişti bu kez.Hangimizin acı çektiğinden emin değildim ama yine kalkıp bana "Siktir git!"demesinden endişeliydim.Bu kez daha da ileri gidip beni darp etmişti.Kısa giyindiğim ve onu dinlemediğim için.Birde yüksek sesle kahkaha atıyormuşum,öyle diyordu.

"Kes sesini!"

"Fazla konuşuyorsun!"

Oldukça yorgundu.Onun için satırlar karalamak yerine, Ruger Single Six Convertible .22/22 Mag ile sırtına onlarca delik açabilirdim.Eski sevgilisinin onun için intihar ettiğini duymuştum.Bende pek yaşıyor sayılmazdım.Yaşayan bir ölü.Fazlasıyla yaşayan bir ölü.Peki bu adam neden değişmişti?

Benim için ağlayan ve kahrolan adam gitmiş ,yerine neden kendini beğenmiş ukala bir egoist gelmişti?Tek iyi yönü canı istediğinde "Sana aşığım kadın!"demesiydi.Ve beni başkalarıyla paylaşamayacak kadar sahiplenip kıskanç olması.

Polise gitmiyordum.Bunu 5 ay sürecinde yapabilirdim ama onu seviyordum.Hayatı onunla daha mutlu görmem tamamen saçmalık olsa da,yanımda uyuyup nefes alması,ara sıra huysuzca sayıklaması ve bana ilginç sorular sorması beni şimdilik tatmin ediyor gibi görülüyordu.Annesiyle konuşurken yüzü masum bir hal alıp şekilden şekle giriyordu.Küçük kız  kardeşini çok seviyordu.Ve biz aşık olduğu kadınlar olarak ona bir nebze güç veriyorduk.Veriyorlardı.Ben artık onun aşık olduğu kadın olduğumu düşünmüyordum.Bacaklarımdaki morluklara bastırıp,acı eşiğimi bulmaya çalışıyordum.

"Kahretsin.Dayanılmaz..."

Ellerimi bacaklarımdan kaldırıp usulca pencereyi kapattım.İçeri soğumuştu.Saat gece 4.30 ve ben üşüdüğümden bir haber yorganın altındaki cani sevgilimi izliyordum.Bana ceza vermişti.Bu gece ayakta kalacaktım ve gün ağarınca bu evi terk edecektim.Gözleri her ne kadar kapalı olsa da onun ürkünç yanını gizlemiyordu.Evet o değişmişti. Ve hepsinin tek nedeni bendim.İyimser yaklaşıp olaya kendi açımdan bakmayı denedim.Ne yapıyordum? Neden hala onunlaydım?Bana zarar veren bu adamı neden aşk hücreme alıp kilitlemiştim.Ve en kötüsü ondan kurtulmak,ondan kaçmak istediğimde neden kaçamıyordum? Onu bu kadar çok sevmemi ne sağlamıştı?

Sorularla kafamı karıştırmadan,tüm aklımı önüme şapka gibi çıkarıp koymam gerekecekti.

Mantıken ve yasal açıdan elbet bir şeyler yanlış gidiyordu.Duygu ve aşk açısından...

Daha da yanlış.

Şimdi hayatsal bağlamda ne kadar ayakta durduğumu ölçmeye çalışacaktım.Bulunduğum mekan sevgilim evi.Yanımda yatan sevgilim.Oturup onu izleyen ben.