Devil's God University [COMPLETED] //Still on editing//

Chapter 8 [edited]

Monica's POV

"Omyghaad. Nawawala si Chrisha!" Whaat?!

"Omyy!" Nagpapanik na rin ako. Dammit! Alam naming nasa panganib ang buhay ni Chrisha pero hinayaan pa rin namin siya!

"Fuck! We need to move!" Panik ni Bella at tumakbo na.

Sinundan ko siya, tumakbo na din ako. Nakita 'kong papunta siya sa dorm namin.

*BAM!*

Halos mabasag yung eardrum ko sa lakas ng impact ng pag-bukas ni Bella sa pintuan.

"What the... Gumagawa 'ka ba ng eskandalo Bella?" Inis na tanong ni Kean.

"I don't have time to argue. Where's Chrisha?" Diretsang tanong ni Bella.

"Wala dito. Diba kasama niyo siya kanina?" Tanong ni Dustin.

"Well, yeah... But nawawala siya. Pumunta ba siya dito?" Nag-aalalang tanong 'ko.

"Nope. We didn't see her." Kurt said.

"Ano bang problema?" Tanong ni Kean.

"She's missing! Nasa panganib ang buhay niya! Fuck!" Malutong na mura ni Bella. I never see her curse like that in my entire life.

"Come on, Monica. Let's find her." Bella said to me.

"No. WE ARE going to find her." Kurt said while putting on his jacket.

We get out of the dorm to find Chrisha.

Hinanap namin lahat ng area sa University na 'to pero wala pa din. Hangga't sa meron kaming nakitang isang silid na maliwanag.

"There!" Turo ni Kean sa silid na maliwanag.

"Let's go." Saad ni Dustin at tumakbo papunta sa silid na iyon.

Hangga't sa marating na namin.

Hindi nga kami nagkamali, nakikita ko si Chrisha. Lumulutang sa ere habang naka-upo at nakatali ang kamay. Nakaka-awa ang itsura niya.

Nakita namin sa loob ng silid lahat ng bagay lumulutang din at nagsisibatuhan.

Teka? Hindi naman kasi kayang palutangin nina Tristan at Dexter ang kahit na anong bagay eh. Lalong-lalo na ang mga alagad niya. Wala samin ang kayang magpalutang na kahit anong bagay pa yan o kaya'y tao. Si Chrisha ba? Si Chrisha ba ang nagpapalutang? Kaya rin ba siya lumulutang?

"Aaaahhhh!" Umalingawngaw ang sigaw ni Chrisha na siyang dahilan ng pagtakip namin sa tenga at pagkabasag lahat ng bintana sa paligid. Nahulog siya kasabay na rin ang pagkahulog ng lahat ng bagay sa palagid na kanina'y lumulutang.

What the....? Si Chrisha lang ang kauna-unahang nakita 'kong nagpagawa nang ganoon.

Tumakbo kami papunta sakaniya. Si Bella ang unang naka-lapit.

"Omyghaad. Chrisha!! Don't close your eyes. Stay awake." Nag-aalalang sabi ni Bella.

Agad siyang binuhat ni Kurt palabas ng silid. Iniwan namin sila Tristan at Dexter sa silid na iyon.

***

"Masyado pong malala ang sugat na natamo ng pasyente. Maaaring matatagalan pa po ang kaniyang pag-gising." Saad nang nurse sa'min at tuluyan ng umalis.

Si Bella nakatulala pa din sa kalagayan ni Chrisha.

Lumapit sa'kin si Dustin. Umupo siya sa tabi ko at patagong hinawakan ang kamay ko. Hinarap ko siya at nginitian. Pilit na ngiti. Hanggang ngayon nag-aalala pa din ako sa kalagayan ni Chrisha.

"She'll be fine." He whispered to me and I feel relieved. Napamahal na samin si Chrisha kahit kakakilala pa lang namin sakaniya. I know that she's a good friend, too.

I feel so exhausted.

"You look so tired." Dustin whispered again to me.

I rested my head on his shoulder. Hindi naman siguro mahahalata nila Kean, Kurt and Bella. Ganito kasi kami magtratuhan na magkakaibigan eh. Ibahin mo kami ni Dustin at ako kasi lovers na kami. :''>

After a minute I feel my stomach aching. I'm hungry.

"Love. I'm hungry." I whispered to Dustin's ear.

He smile and nod. Tumayo siya at sinenyasan sina Kean, and Kurt.

"Let's go buy some food. I'm hungry." Dustin said.
Tumayo na din sina Kean at Kurt.

"I'm hungry, too." Kean said.

The three of them go outside to buy some food. Kami nalang ni Bella ang naiwan dito. Lumapit ako kay Bella at tumabi sakniya.

"Hindi pa rin ako makapaniwala na nagawa yon ni Chrisha." Bella said.

"Nagawa na ano?" I asked.

"Ang pagpapalutang ng mga bagay, siya at pag-basag ng mga bintana." Saad ni Bella.

"So do I, siya lang ang nakita 'kong nagawa nun. Is there something special about her?" I asked.

"I don't know. Tomorrow, punta tayo sa library para alamin." Bella said.

I just nod. Sa tingin ko special si Chrisha. Wala ni kahit isang studyante ang kayang gawin ang nagawa ni Chrisha. No one. Pero yung ginawa ni Chrisha? I'm so amazed.

"Here's our food." Narinig ko ang pagbukas nang pinto at tumambad sina Dustin na dala-dala ang pagkain. We just ate and sleep.