Devil's God University [COMPLETED] //Still on editing//

Chapter Twenty-Seven /edited/

Chrisha's POV

"Tristan?" Tanong 'ko nang nakita 'ko siyang binubuhat ako. He saved me. He saved me from those two men.

Literal ako na napa-ngiti. I knew that I love him. Oo tama kayo, mahal 'ko na siya. Sino ba ang hindi mahuhulog sakaniya? Napaka-gentleman, and sweet. I love him. And I don't regret it.

Naramdaman 'ko nalang na binaba na ako na Tristan, gusto 'kong mag-protesta dahil sa ginawa niya, pero bigla niya akong hinawakan sa gilid ng labi 'ko. Nakaramdam ako ng sakit dahil sa pagkaka-hawak niya, pero hindi pa din niya iyon binibitawan at naging mas gentle siya sa pag-hawak sa'kin, parang takot siya na  baka masaktan niya ako.

"Tristan..." I called his name. I tried to confess my feelings for him. Pero lumalayo siya sa'kin, natatakot ako na baka iwan niya ako.

"Tristan..." Tawag 'ko sakaniya na nanginginig ang labi. At tuluyan na siyang naglakad palayo.

"Tristan.." This time, tumulo ang luha 'ko. Iiwan na ba niya ako? Is that it?

Pero biglang sumigla ang mukha 'ko nang makita 'ko siyang huminto at humarap sa'kin.

"Tristan..." He's now walking towards me, ngayon na magkaharap na kami, I breath heavily. "Don't.... Leave me." I said.

He smiled and I was shocked because he kissed me in my forehead.

"I wont..." He whispered to me.

Bahagya akong napa-ngiti, dahil sa sinagot niya, there my heartbeat goes crazy. I love him so much.

Naalimpungatan ako dahil sa may gumalaw na kung ano sa malapit sa hinaharap 'ko. At may nakita ako na.... Kamay?!

"Ahhhhh!!" I start screaming. Waahhh! Kung alam 'kong ganito ang mangyayare sa'kin edi sana hindi na ako lumabas ng dorm. Huhu. Pinagsisisihan 'ko ang paglabas 'ko. Huhuhu wala na! Wala na ang pinaka-iniingatan 'ko.

Nakita 'ko naman ang pag-bangon nung lalaking malapit sa pwesto 'ko.

"Nasan ako?! Ahhhh!" Natataranta na ako sa nangyayari. Huhuhu. Kusa nang bumagsak ang luha 'ko yung V-card  ko. Gusto 'ko pa namang i-save 'yon para kay Tristan.

Ay teka? Tristan?! Ay waahhh! Nadulas lang ang dila 'ko.

"Ughhh! Sino ba 'yong sumisigaw?!"  Narinig  ko ang isang taong sumigaw, base sa tono nang boses niya para siyang iritado. Ay aba't anong pake 'ko?!

"Sino kayo?! Anong ginawa niyo sa'kin? Huhuhu! Isusumbong 'ko kayo! Pinagsamantalahan niyo ako! Kinuha niyo ang pagka-birhen 'ko!" Saka 'ko nag-indian seat ang at umiyak nang umiyak.