yolun üzerinde bir ruha rastladım, yaşamanın sırrını bulmuş

bundan dolayı harita çiziyorum sürekli

duruyorum
sevmemeliydim seni

adımlarım süre gelirken tam orada durmalıydı kalbim

ses nasıl gitti!?

piyanonun tuşları, çello ve diğerleri! neredeler?

sözümü tutamıyorum kesin,
devam ediyorum yürümeye

ruhlar düştükleri asfalttan kalkıp devam ediyorlar çalmaya
ses uzaktan, kendimden geliyor

nefes alıyorum
açmıyor burnumda o sakuralar
ve ölmüyor artemisler

zavallı ruh,
zavallı

şimdi
yapılı yoldan epey uzaktayım
dizlerimi biraz geçen elbisemi
uzamış çalılar kaplıyor

akşama burada bir ağaç büyüyecek, ve çimenler!
yolunmayı arzuladıklarından çıkacaklar dibimde.

dün
babamı duydum
telefona seni seviyorum diye fısıldadı
sonrasında annem içeri girdi.

bende şimdi bu çalılara fısıldayacağım rüzgarın uğultusuyla
seviyorum seni diye
ve kapanacak telefon

çimenler gelecek
yolacağım

ve
ah yalnız değil

gökyüzündeki o yıldız ile öleceğim,
çimenler toprağa hasret düşerken
ve yanımızda biten ağaç gözyaşlarını döküp kurur iken

?

ght