RIVES'IN ANLATIMI:
Annem her zaman ki gibi böbürleniyordu. Onun için her şey para para ve para. Ofisine gitmek için masanın üzerinde duran arabanın anahtarını eline alıp sert bir bakış attı. "Yine o adam çağırırsa gitmeyeceksin." Üfleyerek kafa salladım ve "Tamam anne" dedim. Kolunda ki saate bakarak "Ay geç kaldım." Diye hızlıca kapıya doğru koşmaya başladı. Kapı sesini duyduğum an hızlıca merdivenlerden yukarı doğru odama gittim. Bilgisayar ve birkaç dosyayı çantama koyduktan sonra hemen telefonumu alıp annemin o adam dediği Walter'ı aradım. Bu adam beni ilham kaynağımdı. Belki de annemden bana daha çok değer veren tek kişiydi. Telefonumu açmayınca yanına gitmeye karar verdim. Meyve tabağında ki elmalardan birini alıp kapıya doğru yürüdüm. Anahtarlıktan bisikletimin kilidinin anahtarını aldım. Kapıyı kapatıp bisikletime doğru yürüdüm. Kilide uzanıp bisikleti açtım. Tam biniyordum ki bağırış sesleri yükseldi. Karşı evin arka bahçesinden sesler yükseliyordu. Bisikleti kenara bırakıp gitmemem gereken yere merakıma yenik düşerek gittim. Bay Duncan yerde uzanıyordu ve Bayan Duncan korkuyla yerde uzanan zavallı adama bakıyordu. Şaşkınlık içinde beni görmesin diye geriledim. Yerde uzanan adamı çelimsiz kollarıyla kaldırdı , ki bunu ben bile zor yapardım. O anda telefonum çalmaya başladı. Kadın zavallı adamı bırakarak kafasını kaldırdı. Tüm gücümle bisikletime koştum. Hızlıca pedalları sürerken aklımda hala o anlar vardı. Neden Bayan Duncan Bay Duncan'a zarar versin ki? Onlar hayatımda gördüğüm en yaşlı ve mutlu bir çiftti. Bunları düşünürken çalan korna sesiyle kendime geldim. Hayır, çalan korna benim için değildi. Kafamı caddenin öbür tarafına doğru uzattığımda insanların yaşadığı izdihamı gördüm. Neler oluyor anlamıyorum. Telefonumu çıkarıp en yakın arkadaşım Darcy'i aradım. O da telefonunu açmıyordu. Walter'a giderken onu da almalıydım. Zaten evleri yolumun üzerindeydi. Silah sesi duyduģumda hızlıca pedallara abandım. Var gücümle bisikleti sürerken Darcy'lerin evinin önünde durdum. Umarım evdedir çünkü eğer degilse içimden bir ses kötü şeyler olacak diyor. Bir süre bekledikten sonra kapı açılmadı. Tekrar aramaya koyuldum. Walter'ı Darcy'i ve annemi defalarca aramama rağmen hiçbiri açmıyordu. Bisiklete atlayarak Walter'ın evine doğru yol aldım. Umarım yolda başka olaylar da yaşanmaz. Belki de o olaylar evsizleri mahallede istemediğimiz için olmuştur. Çünkü son zamanlarda bıçaklanmalar, ani ölümler oluyordu. Belki de Bay Duncan'a da böyle olmuş olabilir. Ama neden? Evsizler neden kendilerine yardım eden ve savunan bir insanı öldürsün? Bunları kafamdan silerek Walter'ın kapısının önünde durdum. Bisikleti kenara bırakıp kapıya yöneldim. Kapıyı çaldım. Bir süre sonra açılan kapıdan bir çift el beni içeri çekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Koloni: 365
Ciencia FicciónHiçbir işe yaramıyor diye düşündükleri çocuğun dünyayı kurtaracağını kim bilebilirdi ki? Kurtulmak için 365 gün vardı. Belki de bunu terse çevirebilecek 1 gün.