🃏Жокерийн тоглоом🃏 (Editing)

Third Joke

Бодит ертөнцөд эргэн ирж ойр тойрноо харлаа. Би нэг өрөөнд байв.
Яг дээрээс минь хурц гэрэд тусгасан байсан болохоор орчин тойрон сайн харагдахгүй байлаа. Гараа хөдөлгөж чадахгүй байгааг бодоход намайг хүлсэн бололтой. Хүлээснээсээ тайлрах гэж оролдсон ч ямар ч нэмэр алга.
Тусламж дуудан орилтол харанхуй буланд хэн нэгний инээх нь сонсогдлоо. Энэ инээд!? Яалтчгүй!?

Жэй:"Чамайг үхчихлээ гэж бодоод булах гэж байлаа"
Тэр ийн хэлээд гэрэлд гарахад хамгийн аймшигтай хар дарсан зүүд минь биелэж байгаа юм шиг л санагдана.
Тэр надад яг юу хийх бол?
Тэр намайг гэмтээх болов уу? Аль эсвэл алах уу?
Жокер хажууд минь ирж зогсон:"Битгий ай хонгор минь, би чамайг өвтгөхгүй. Өө хүлээгээрэй би чамайг өвтгөнө бүр маш ихээр!" Тэр заналтай нь аргагүй хэлээд уруул дээр минь шунан үнслээ.
Би маш их гайхаж мөн айж байсан болохоор чичирж зүрх минь хүчтэй цохилно.
Тэр миний хүлээсийг тайлаад надруу харан:"Хэрэв чи онгон биш бол өөртөө л гомдох хэрэгтэй дээ!"

Түүний хоолой яг л архирч буй арслан мэт аймшигтай юм.

Түүний өөдөөс эсэргүүцэх гэсэн ч хүч бас зүрх зориг дутлаа. Тэр намайг өөртөө улам ойртуулж уруулыг минь улам шуналтайгаар сорж хазлахад би өвдсөндөө болоод дуу алдана.
Харин тэр инээмсэглэж:"Хонгор минь энэ бол зүгээр л эхлэл. Чиний хар дарсан зүүд одоо л эхэлж байна!"

Би аль болох түүнээс холдохыг хичээтэл тэр намайг шууд л түлхээд газар унагачихав. Хүйтэн хатуу шалан дээр хүчтэй унасан болохоор өвдөж дуу алдлаа.
Харин тэр дээрээс минь дарж:" Сайн охин бай! Сайн охид үргэлж амьд үлддэг юм!" гэж хэлээд банзалыг минь дээшлүүллээ.
Түүний гар миний өгзгийг хүчтэй базлахад түүний нүүр лүү хамаг хүчээрээ цохихыг хүссэн ч гар минь салгалаад огтхон ч хөдөлсөнгүй.
Ингээд л миний хар дарсан зүүд биеллээ оллоо.
*+18 хэсгийг skip хийж бна. Эхний бүлгүүдэд hard хэсгүүд оруулахгүй бхаар болсон (^-^)*

Түүний амьсгал хүзүүг минь ирвэгнүүлж хачин мэдрэмж төрүүлж байна.
Би эндхийг юу юунаас ч илүү үзэн ядаж байна.Яг одоо би яг түүн шиг галзуурч байх шиг байна. Магадгүй түүнээс ч илүү. Оюун ухаан минь зэлүүд тал шиг эзэнгүй мэт хоосон.

Тэр дууссаныхаа дараа ямар ч хүчгүй болсон намайг нэг гараараа татан хүчээр босголоо.
Жэй:"Чи өнөөдөр надад Харлигийн өгч чаддагүй мэдрэмжийг өглөө хонгор минь, чи намайг догдлуулж чадлаа. ӨӨ нээрээ онгон байсанд чинь баяр хүргье мөн онгоноо алдсанд чинь харамсаж байна! "
Тэр миний цамцанд гараа хийн хөхийг минь чанга базлахад үнэхээр их өвдөж байв.
Түүний гар улам дээшилсээр хүзүүнд минь хүрч хоолойг минь боож эхлэв.
Би өөрийгөө үхэж байгаад баярлаад ч байгаа юм шиг нүдээ аажуухан анилаа.

Бие минь яг л салж унаж байгаа мэт өвдөж толгой дүнгэнэнэ.
Нүдээ нээхээсээ өмнө энэ газрыг диваажин байгаасай гэж дахин дахин бодно.
Арай хийн нүдээ нээхэд танил өрөөнд байлаа.

Би гэртээ унтаж байх нь тэр.