I've decided to finish this story instead of Publishing the book 2.
I'm really sorry. Pero di ma reach yung 10K eh. Pero ok lang. I'll be working pa din for a new story.
JaEron pa din ang Characters. Post ko nalang din pag natapos na 'to. :D Bibilisan ko na ang mga pangyayari pero I'll make sure na hindi ko kayo bibitinin at bibiguin. Thank you!! :*
READ!
Chapter 34
0____0
"Jeron!! Jeron Ok ka lang?"
Bigla siyang nagising.
3 months siyang comatose.
Oo. Tatlong Buwan.
"Si--sino ka?"
Biglang pasok ng Doctor.
"Jeron ako 'to. Si Jade."
"Sino kayo?"
Tanong niya kina Miley , Ceejay , Thomas , Axel , at Dom na naka paligid sa kanya.
"Huy! Ano ba! Jeron naman eh."
Hinahawakan ko ang mukha niya pero inilalayo niya ito.
"Maaring naapektuhan ang Brain niya sa pagkaka bagok niya , kaya hindi niya kayo maalala."
Sabi ng Doctor.
"Pero maalala din po niya kami diba Doc?"
"We can't say that Misis Teng."
"Ah Ms. Palang po."
"I'm sorry. We can't say na maari niya pa kayong maalala. Pero maintinance ang pag inom niya ng Gamot."
Awww :( Bakit naman ganon?
**
Inaaliw lang ng barkada si Jeron , samantalang ako kausap si Tita Editha.
"Wala tayong magagawa Jade."
"Oo nga po Mah eh. Pero naniniwala po ako. Kaya ni Jeron yan."
She smiled at me.
"Naniniwala ako sa inyong dalawa."
Niyakap ko nalang siya saka ako napaiyak.
"Wag ka ng umiyak. Atleast gising na si Jeron."
Lumingon ako kay Jeron at mukha namang masayang masaya siya.
**
7PM at the Hospital.
Miley : Bessy uwi na kami ha?
Ceejay : Inaantok na ko ih. We'll go nalang here tomorrow ha?
"Naku di naman na kailangan. Salamat ha?"
Miley : Naku! Pupunta kami. Kailangan niyo kami.
"Di na talaga Miley. Salamat!"
Bineso beso ko na sila.
Thomas : Bye Jade.
Dom : Bobay!
Nag umpisa na silang mag lakad.
"Pano ba yan? Walang maalala si Jeron? So? Pwedeng??"
"Naku Axel! Ikaw talaga! Haha sige na babye na!"
"Ano ba naman yan -,-" "
"Haha! Sige na. Chupie chupie! Babaye!"
Tinulak ko na siya papunta kina Miley.
