Η ζωή της Αλίκης

1 Κεφαλαιο

Ήταν Σάββατο που κανονίσαμε με τους γονείς μου να παμε στην θάλασσα ....
Ξυπνήσαμε φτιάξαμε τα πράγματα μας για να ξεκινήσουμε...
Μέσα στο αυτοκίνητο ήταν όλα μια χαρά γελαγαν οι γονείς μου συνέχεια χωρις να καταλαβω το γιατί επειδή ειμουν συνέχεια με το τηλέφωνο...
Ένας Δημήτρης μου έστελνε μήνυμα χωρις ομως εγω να ξέρω ποιος είναι ....
Δεν φοβήθηκα και συνέχισα να μιλάω μαζί του ....
Φτάσαμε κατεβήκαμε βρεικαμε ξαπλώστρα και παραγγειλαμε ....
Εγώ με την μητέρα μου Καθίσαμε να κανουμε λίγο ηλιοθεραπεία και μετα να μπαίναμε στην θάλασσα...
Ο πατέρας μου μπήκε με στην θάλασσα όπου εκεί που κολυμπούσε ξεκίνησε κουβέντα με μια ξανθιά γαλανομάτα κοπέλα και να κάθονται να γελάνε και χωρις να συμβαίνει τίποτα....
Η μητέρα νευριάσε όπου τα μάζεψε όλα και του φώναξε να φυγουμε...
Ήταν η χειροτερη μου μερα μετα απο εκείνη την στιγμή δεν έχουν σταματήσει να μαλώνουν...
Η μητέρα μου έχει δίκαιο δεν μπορώ να πω αλλά και ο πατέρας μου δεν έκανε κάτι το κακο....

Φτάσαμε σπίτι και ακόμα δεν είχαν ηρεμήσει ...
Πήγα γρήγορα στο δωμάτιο μου να ηρεμήσω και έβαλα μουσική...
Με πήρε ο ύπνος ειμουν κουρασμένη βέβαια από τόσο δρόμο ....
Πιστεύω πως οι γονείς μου το πρωί θα είναι μια χαρά...
Ξημερωσε κατέβηκα απο την σοφίτα για να δω πως είναι μετά απο έναν μεγάλο τσακωμό...
Και ομως δεν ειχαν ηρεμήσει τα πράγματα ακόμη....
Η μητέρα μου είπε πως δεν το έχει κάνει μόνο μια φορά αυτό και ήταν το τελευταίο του ....
Δεν θα το αντέξω αμα χωρίσουν δεν είμαι καλά και εγώ ψυχολογικά για να χάσω έναν από τους δύο ....
Έχω προβλήματα με τις σχέσεις μου αλλα δεν θέλω Και μέσα από την οικογένεια μου...
Προσπάθησα να τους ηρεμήσω και τους δύο και κάθησα να κουβέντιασω αλλα δεν τα κατάφερα ειχαν πάρει την χειρότερη απόφαση...
Όχι, Όχι δεν μπορώ να το πιστέψω πως οι γόνεις μου θα χωρίσουν οριστικός....
Δεν θα το αντέξω ξέρω πάρα πολύ καλα Πως ένας χωρισμός στοιχίζει σε μια οικογένεια Αλλά και στα παιδιά...