ZİNCİRİMİ KIRDI AŞK

1.BÖLÜM ( DÜZENLENDİ )

Merhaba arkadaşlar. Bu kitabımın ilk bölümü ve düzenlendi.

Herkese iyi okumalar..

İnstagram= senembayyy

Arkadaşlar ilk 5-6 bölüm saçma gelebilir size. Ama sabırla okuyacağınızı biliyorum. Sonradan beklemediğiniz bir sürü olay olacak ve okudukça okuyasınız gelecek.

HADİ BAŞLAYALIM...

Her kızın kovalayanı olmuştur. Ben hep kovalayan taraf oldum. Bu yüzden hayata 1-0 yenik başladığımı düşünüyordum. Durduk yere böyle düşünmüyorum tabi böyle düşünmemin birçok nedeni var. Mesela; uzun boylu değilim, uzun ince bacaklarım yok, bugüne kadar hiçbir erkek bana çıkma teklifi etmedi. Ve en önemlisi 3,5 yıldır mert'in peşinde olmama rağmen beni tanımıyor.

Ha birde mert demişken size ömrümü adadığım adamı anlatayım. Mert yıldız benim buz adamım. Uzun boylu açık kahverengi gözlü bana nazaran biraz daha açık tenli ve lise son sınıf öğrencisi. Haaa az kalsın unutuyordum birde buz adamımın aşık olduğum gamzeleri var. Buz adam dememin sebebine gelirsek çok soğuk kanlı çok az güler az konuşur pek fazla kimseyle muhattap olmaz.

Mayıs💗mert uğraştığım tek şey bu...

Üzerimdeki gelinlik bana çok yakışmıştı. Sağ kolumda babamla birlikte ona doğru gidiyorduk. O ise beyaz smokiniyle bana bakıyordu. Bize doğru gelerek beni babamın kolundan aldı ve beraber davetlilerin arasında yürüdük. Onun koluna dokunduğum an kalbim yerinden çıkacamış gibi atmaya başladı. Kalbim duracak gibi hissettim. Beraber nikah memuruna doğru gitmeye başladık. Boyum kısa olduğu için gelinliğim bana uzun olmuştu. Nikah masasına geçtik. "Siz mert yıldız. Mayıs karayı iyi günde kötü günde, hastalıkta sağlıkta, ölüm sizi ayırıncaya dek eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" diye sordu. Mert'e döndüğümde mükemmel bir şekilde bana gülüyordu. Mikrofonu eline alarak sakin bir sesle "evet" dedi. Salondaki herkes alkışlamaya başladı. Sıra bana geldiğinde nikah memuru o klişe soruyu bana da sordu. Heyecanla mikrofonu aldım ve ayağa kalkarak

"Evet... Evet.. Evet.."

"Mayıs.. Mayıs kızım kendine gel.. Noluyo kızım neye evet?" ama.. Ama bu annemdi etrafıma baktığımda mert yoktu nikah memuruda yoktu, onların yerine akli dengemden şüphelenen bir çift anne ve baba vardı.

"Mayıs iyi misin kızım noldu?" diye sordu annem yanıma gelerek. Olamaz ben şimdi bunlara nasıl bir açıklama yapacaktım???

"Evet.. Evet.. Buldum anneciğim" dedim toparlamaya çalışarak "neyi buldum bebeğim?" dedi annem.

"Dün efnan bana telefonda bir soru sormuştu. Evet.. Dünden beri o soruyu düşünüyordum. Sonunda cevabı bulunca heyecanlandım" dedim. Ohh iyi toparlamıştı.

Bi dakka .. Efnan.. Okul.. Saate baktığımda okula geç kalacağımı düşünerek hemen ayaklandım. Annem ve babamı öperek aceleyle okula yürümeye başladım.

Babam iş adamı annem ev hanımı aslında hemşire ama babam çalışmasını istememiş. Babam çok kıskanç. Maddi durumumuz oldukça iyi ama okula yürüyerek gidiyorum. Yürümeyi seviyorum. Efnan ise benim çocukluk ve okul arkadaşım.

Okula vardığımda efnan her zaman ki kapıya en yakın olan banka oturmuş beni bekliyordu. Efnan çok korkak bir kız ve ben her zaman bu durumunu kullanıyorum. Kafasını telefona gömmüş bir şeye bakıyordu. Yavaş adımlarla yanına gittim ve 'günaydın!!!' diye bağırdım. Aynı anda efnan 'hay senin a...' diye küfür edecekken son anda ağzını kapattım. Ağzı çok bozuk şu kızın ya..

Yanına oturduğumda hala gülüyordum efnan'a. Efnan sakinleşmeye çalışırken aklıma buz adamım geldi.

"Mert'i gördün mü? Geldi mi okula?" diye sordum. Efnan kafasıyla bir yeri işaret ederek "işte orda" dedi. Hemen kafamı o yöne çevirdim vee.. Evet.. Orda yine ve yeniden çok tatlı olmuş. Bu çocuğa okul forması bile yakışıyor. Çookk tatlı!!!!

"Mayıs.. Mayıs.. Zil çaldı kalk hadii.. Mayıs" yanımda ki efnan dı ve var gücüyle beni dürtüyordu ama şu an hipnoz olmuş gibi mert'e bakıyordum.

"5 dakka daha.." dedim mızmız çocuklar gibi.
"Kız sinir etme beni! Ne 5 dakkası zil çaldı diyorum.. Ders biyoloji diyorum.. Kime diyorum!!!??"

"Off efnan ne kadar öküzsün yaa.. Hayatımızın aşkını izliyoz şurda" dedim ve mert'in olduğu tarafa baktığımda yoktu. Okula girmiş herhalde.

Ayağa kalkarak "hadi gidebiliriz.. Derse geç kalmayalım.. " dedim ve okula doğru yürümeye başladım. Efnan yanımda yürürken yasabır der gibi bir hareket yaptı. Bu kız benim kahrımı çok çekiyor ya..

Bütün gün okulda mert'i görmedim ikimizde lise son sınıfız ama farklı sınıflardayız ne yazık ki!! Nihayet okul bittiğinde efnan la vedalaşıp eve doğru yürümeye başladım. Eve vardığımda annem her zaman ki gibi temizlik yapıyordu. Annem hizmetçi almak istemiyordu. 'Onlar temizlik yapsalar içim rahat etmez' diyip duruyor.

"Hoşgeldin kızım. Günün nasıldı?"

"İyiydi anneciğim" dedim yorgunluğumu belli eden bir sesle.

Annem bana bakarak heyecanlı bir şekilde "hadi git üzerini değiştir gel. Sana çok güzel bir sürprizim var." dedi.

"Ne süprizi?" dediğimde söylemem bakışı attı. Evet söylemezdi. O yüzden ısrar etmedim.

Hiç acele etmeyerek yukarı odama çıktım büyük ihtimalle en sevdiğim yemeği falan yapmıştır.

Üzerimi değiştirdim.. Acaba süpriz neydi???

Veee bölüm sonu.... Nasıldı.. Birdaha hatırlatayım düzenlendi..

Emeğe saygı. Yorum ve votelerinizi bekliyorum...

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹