დილის 9.00 საათზე ტელეფონის რეკვის ხმა მაღვიძებს.უცბად წამოვხტი საწოლიდან და ვიპასუხე ტელეპონს.
-ლისა ახალი ამბავი მაქ.დღეს დილის 7.00 საათზე კორეიდან დამირეკა ჩემმა უფროსმა დამ და მითხრა რომ ფული გამომიგზავნა და ხვალ უნდა გავფრინდე კორეაში.შეიძლება საერთოდ აგარ ჩამოვიდე საქართველოში.იმიტომ რომ ჩემი და უკვე კორეის მოქალაქეა და შემიძლია იქ ვიცხოვრო მეც.
-გილოცავ ანა❤❤მაგრამ მე მარტო უნდა დამტოვო?შენს გარეშე როგორ გავძლებ😢...
-ცოტახანი მოითბინე და მერე ჩემ დას ვთხოვ რომ შენც ჩამოხვიდე ჩვენთან კორეაში.
-მადლობა ანა❤დაველოდები შენს პასუხს.ნახვამდის❤
-კარგად❤
ეს ჩემი საუკეთესო მეგიბარი ანა იყო.რომელმაც კორეაში შეიძლება ტაეჰიუნგი ნახოს.რაზეც უკვე ორი წელია ოცნებობს❤
~ერთი კვირის შემდეგ~
ერთი საათის უკან ანამ დამირეკა და მითხრა რომ კორეაში მეც შემიძლია წავიდე მასთაან.ამ სიტყვების გაგონების შემდეგ სიხარულისგან ხტუნვა და ყვირილი დავიწყე...დედაჩემი გამოვარდა და მკითხა თუ რაში იყო საქმე.მე მას ყველაფერი მოვუყევი და ეს ამბავი მასაც ძალიან გაუხარდა❤
გათენდა მეორე დღე.დილის 7.00 საათია და მე უკვე ვემზადები კორეაში წასასვლელად.
A/N
ეს ჩემი პირველი ფანფიკია
და მაქსიმალურად ვცდილობ რომ კარგად დავწერო...❤
