~კორეაში~
აეროპორტიდან გამოვედი. თვალებს არ ვუჯერებდი. უჯვე კორეაში ვაარ. აქაურობა რა ლამაზია. კიდევ კარგი კორეული კარგად ვიცი...
ზედმეტად მდიდრულად ჩავიცვი. საკმაოდ ლამაზადაც. გზაში დავინახე ქურდი ბიჭების ჯგუფი. ყველა მე მიყურებდა. ეტყობოდათ ჩემი გაძარცვა უნდოდათ. ძალიან შემეშინდა...ჩავუარე თუ არა უკან გავიხედე.
-ისინი მე მომყვებიან...ეხლა რა ვქნა-ვჩურჩულებდი
ნაბიჯებს ავუჩქარე შემდეგ მათაც აუჩქარეს ნაბიჯებს. შემეშინდა და უცბათ გავიქეცი. ისინი გამომეკიდნენ. არ ვიცოდი სად წავსულიყავი და მთელი ძალით მივრბოდი. გზაში შემთხვევით ვიღაც ბიჭს მივეჯახე. წავიქეცი. იგი მოვიდა და ამაყენა.წესიერად ვერ დავინახე მას შავი პირბადე ეკეთა.
-მადლობა რომ ამაყენე -ვუთხარი მე
-არაფრის
უკან გავიხედე და დავინახე რომ ქურდი ბიჭები მიახლოვდებოდნენ.ბოდიში მოვუხადე შეჯახებისთვის და გავიქეცი.
ისინი გაიყვნენ.ორხმა ბიჭმა წინიდან გადამიკეტა გზა ოთხმა კი უკნიდან. გვერდებიდან კი გასასვლელი არ იყო.არ ვიცოდი რა მექნა. ჩავიკეცე და თვალებიდან ცრემლები წამომსკდა.ვიღაც პატარა ბიჭი მოვიდა და თავში რაგაც ჩამარტყა. ეს ძალიან მტკინვეული იყო. ძირს დავეცი. ყველაფერს ბუნდოვნად ვხედავდი.უცბადვიღაც ბიჭი მიუვარდა ქურდ ბიჭებს და ცემა დაუწყო. ოთხი ბიჭი კარგად მიბეგვა.ოთხი კი შიშისგან გაიქცნენ.შემდეგ ჩემთან მოვიდა და ხელში ამიყვანა.მას შევხედე და ცოტახანში თვალები ჩამიბნელდა.
თვალები გავახილე და რას ვხედავ სულ უცხო ოთახში ვწევარ დიდ რბილ საწოლზე. უცბად საიდანგაც მესმის ბიჭების სიცილის ხმა.საწოლიდან ავდექი და ოთახის კარებთან მივედი.კარი შევაღე და ჩემს თვალებს ვე ვუჯერებდი. მაგიდასთან ზიან კორეული ჯგუფის, bts-ის წევრები. სიხარულისგან ლამის იყო მეკივლა. უცბად ყველამ მე შემომხედა.
-ვაუ, ჯიმინ შენ მართალი ყოფილხარ, ძალიან ლამაზი გოგოა. -თვა ჰოსაკმა
ამ სიტყვების გაგონების შემდეგ ლამის მეორეჯერ წამსვლოდა გული...
-გამარჯობა გოგონი, შენ მემგონი იცი ჩვენ ვინებიც ვართ -თქვა ჯინმა
-კი, ვიცი -ხმა დაბლა და მორცხვენით ვუპასუხე მე.
-მოდი დაჯექი, რამე მიირთვი მოგშივდებოდა აქამდე. -მითხრა ტაეჰიუნგმა
- არა, არ მინდა მადლობა. მე უკვე უნდა წავიდე. -ვუთხარი და ოთახში შევბრუნდი.
-არადა როგორ მინდოდა მივსულიყავი და ჩავხუტებოდი ჯიმინის. ის ხომ ჩემი ბიასია bts-იდან. აუუ რა დებილი ხარ ლისაა. -ვბურტყუნებდი ჩუმად
სწრაფად ჩავიცვი ფეხზე, ჩანთები ავიგე და კარები გავაღე.
-ყველაფრისთვის ძალიან დიდი მადლობა -ვუთხარი ჯიმინის.
-არაფრის -მიპასუხა მან
-უკვე მიდიხარ? ცოტახნით კიდევ დარჩი -მითხრა ჯინმა
-არა უნდა წავიდე. მელოდება ჩემი დაქალი. -ვუპასუხე მე
ჯიმინი ადგა და მისი მანქანის გასაღები აიღო.
-წამოდი წაგიყვან -მითხრა ჯიმინიმ და გარეთ გამიყვანა.
მანქანაში ჩავჯექით და ვუთხარი სადაც უნდა მივეყვანე.
-მივედით. აი აქ ცხოვრობს ჩემი დაქალი. -ვუთხარი
-კარგი -მიპასუხა ჯიმინიმ და მანქანა გააჩერა.
მანქანიდან გადავედი. ჯიმინს მადლობა გადავუხადე და დავემშვიდობე. შემდეგ კი წავედი ანისთან.
