ჯიმინიმ სახლში მიმიყვანა. დამემშვიდობა და წავიდა.
როდესაც სახლში შევედი ანიმ მოირბინა ჩემთან.
-ლისაა, როგორ ჩაიარა საღამომ?
-რავი ჩვეულერბრივი საღამო იყო. უბრალოდ ვისაუბრეთ და მეტი არაფერი.
-ლისა ვიცი რომ რაღაცავ მიმალავ. სახეზე გეტყობა რომ რაღაც მოხდა და მითხარი მალე.
ანისისთვის არასდროს არაფერი არ დამიმალავს. თავი ვეღარ შევიკავე და მოვუყევი ღველაფერი.
-ამაას მიმალავდი გოგოო -მითხრა სიცილით ანიმ.
-იცი, მას ჩემთვის არ უნდა ეკოცნა. ჯერ კარგად არ ვიცნობთ ერთმანეთს. ისიც არ ვიცი მიყვარს თუ არა.
-ლისა ჩემი აზრით ჯიმინის უყვარხარ.
-არამგონია. მას უბრალოდ მოვწონვარ. მეტი არაფერი.
-ლისა მან გაკოცაა. ეს იმას ნიშნავს რომ უყვარხარ.
არაფერი არ მითქვია. უბრალოდ ავედი ჩემ ოთახში, გამოვიცვალე და დასაძინებლად მოვემზადე.
~მეორე დღე~
-ლისა ადექი ჯიმინიმ რაღაც მოგწერა.
-რა მომწერა
-არვიცი, თვითონ ნახე.
ტელეფონი ავიღე და მისი მესიჯი ვნახე.
*ლისა ვიცი ცუდად მოვიქეცი. შენთვის არ უნდა მეკოცნა. ბოდიში, თავი ვერ შევიკავე. მაპატიე გთხოვ.*
მე არაფერი არ მიმიწერია პასუხად. დავაიგნორე.
*ჩემზე გაბრაზებული ხარ?* -მომწერა ჯიმინიმ.
*თავი დამანებე* -ვუპასუხე მე
*ლისა ხომ მოგიხადე ბოდიში. მეტი რა ვქნა რომ მაპატიო*
*უბრალოდ თავი დამანებე*
*1 საათში გამოგივლი და სადმე წავიდეთ*
ანიმ ყველაფერი წაიკითხა. ტელეფონი წამართვა და ჩემს მაგივრად თვითონ მიწერა.
*კარგი*
ამ დროს მე უარზე ვიყავი. მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა. უნდა წავსულიყავი.
-ანიი რატომ დათანხმდი ჩემი სახელიით?!!
-ლისა ნუ სულელობ. ჯიმინიმ ბოდიში მოგიხადა და შენც უნდა აპატიო. თან გოგოს რომ ჯიმინი აკოცებს მეტი რაღა უნდა. შენგან მიკვირს. ჯიმინი ხომ შენი ბიასია და ძალიან გიყვარდაა. რა დაგემართაა.
-ანი მე იგი მიყვარდა როგორც ბიასი და არა როგორც შეყვარებული.
-მალე შეგიყვარდება როგორც შეყვარებული. აი ნახავ!!
ჩავიცვი შავი შარვალი, ღია ვარდისფერი ტოპი და იგივე ფერის კეტები. ზემოდან კი როგორც წინაზე შავი ჟაკეტი.
~1 საათში~
გარეთ გავედი და ჯიმინის გაჩერებასთან ველოდებოდი.
მალევე მოვიდა მანქანაში ჩავჯექი.
-ლისა ჩემზე ისევ გაბრაზებული ხარ?
-კი
-ესეთი რა ვქენი?!
-ჩვენ ერთმანეთს ჯერ წესიერადაც არ ვიცნობთ და უკვე მაკოცე. თან ეს ჩემი პირველი კოცნა იყოო.
-რაა? შენ აქამდე არავისთვის არ გიკოცნია? -მითხრა მან და სიცილი დაიწყო.
-არ არის სასაცილო -გაბრაზებული ტონით ვუპასუხე.
-კარგი ვსო აღარ დაგცინებ -თქვა და სიცილი შეწყვიტა
ისევ იგივე კაფეში მიმიყვანა სადაც წინაზე ვიყავით. კაფეში შევედით და მაგიდასთან დავჯექით.
-რაზე უნდა მესაუბრო? -ვკითხე მას
-ბოდიში უნდა მოგიხადო. -მითხრა მან და ჯიბიდან პატარა ყუთი ამოიღო. ლამაზად იყო შეფუთული.
-ლისა გთხოვ მაპატიე -მითხრა და საჩუქარი ხელში მომცა. გავხსენი. შიგ ულამაზესი ოქროსფერი ყელსაბამი იყო. ძალიან მომეწონაა. სიხარულისგან ლამის ჩავხუტებოდი...მაგრამ თავი შევიკავე.
-რა ლამაზიაა -ვუთხარი.
იგი ადგა,ყელსაბამი აიღო,თმები გადამიწია და ყელზე გამიკეთა.
-ეხლა მაპატიებ? -მკითხა მან
-კი -ვუპასუხე. იმიტომ არ მიპატიებია რომ მან საჩუქარი მაჩუქა,იმიტომ რომ იგი ძალიან საყვარელიაა❤❤
A/N
გთხოვთ თუ მოგეწონათ დაავოუთეთ და დააკომენტარეთ❤
