Magische verhaaltjes

De Mensetende Heks

Ergens, ergens hier niet zo ver vandaan, in een prachtige weide vol bloemen stond er een huisje, maar men kon het niet zien. In het huisje woonde een mensetende heks. Ze wou niet dat mensen haar huisje zagen, dus sprak ze een onzichtbaarheidsspreuk uit, die haar huisje verborg. Ze wou dat kinderen in de weide kwamen om bloemen te plukken zodat zij ze naar binnen kon lokken. Kinderen waren nu eenmaal onvoorzichtiger dan volwassenen.

Dit verhaal gaat over het dappere meisje dat ten prooi is gevallen aan de heks. Het meisje was altijd vrolijk en hield van bloemen. Op een dag kwam het meisje in de weide om bloemen te plukken. In de weide stonden de mooiste bloemen van het bos. De heks zag het meisje bloemen plukken en kwam tevoorschijn op de weide. "Waarom pluk je mijn bloemen? Weet je dan niet dat het verboden is om op andermans gebied te komen?" De heks keek het meisje met een vriendelijke blik aan.

Het meisje schrok op, verbaast dat dit iemands gebied was. "Sorry, maar ik zie geen enkel bewijs dat dit iemands gebied is. Er staat geen huis en ook geen plakkaat."

"Kijk eens wat beter, meisje. Laat je ogen je niet bedriegen." De heks haalde de onzichtbaarheidsspreuk weg en het huisje kwam tevoorschijn.

"Oh", zei het meisje, "het spijt me. Ik had uw huisje niet gezien."

"Wil je soms een kopje thee? Dan kan je je daden goedpraten." De heks richtte haar blik naar het huisje en wachtte op het antwoord. Het meisje aarzelde, haar moeder had haar altijd gezegd om nooit met vreemden mee te gaan. Ze dacht nog een tijdje na en uiteindelijk zei ze ja. Ze had wel zin in een kopje thee. De heks liet haar binnen in het huisje en gaf haar een stoel om op te zitten. De heks maakte een vuurtje en zette er een gigantisch grote ketel op.

"Is die pot niet een beetje te groot? Zo veel dorst heb ik nu ook weer niet", zei het meisje.

"Natuurlijk niet, meisje, ik maak altijd extra veel. Wil je me dat mandje met die kruiden aangeven?"

Het meisje stond op en bekeek de kruiden aandachtig. Het waren geen kruiden die men gebruikte voor thee, deze kruiden werden meestal gebruikt voor gerechten zoals stoofpotten. Dat had ze nu eenmaal van haar moeder geleerd. Ze gaf de kruiden aan de heks met in gedachten dat die lieve vrouw geen vlieg kwaad zou doen. De heks gooide de kruiden in de ketel en sneed daarna nog wat groentjes die ze er ook in gooide. De sap was al aan het koken. Nu enkel het meisje nog, dacht de heks. De heks pakte een scherp mes vast en vroeg vriendelijk aan het meisje of ze twee kopjes wou pakken.

Het meisje ging naar de kast en pakte twee kopjes vast. Toen ze zich omdraaide stond de heks voor haar. "Ik wed dat jij heerlijk zult smaken!" Bij die woorden stak de heks het mes in de schouder van het meisje.

Het meisje schreeuwde het uit van de pijn, bloed vloeide uit haar schouder op haar kleren. Ze viel op de grond en probeerde weg te kruipen, maar de heks pakte haar benen en sleurde haar naar de kokende ketel. De heks pakte het stribbelende meisje op en duwde haar in de ketel.
Haar geschreeuw was oorverdovend. De heks zette een deksel op de ketel. Het meisje was dood. Levend gekookt. Toen de stoofpot klaar was at de heks het meisje op.

Toen het allerlaatste stukje vlees in de maag van de heks was verteerd, begon het te borrelen. De geest van het meisje wou eruit, ze duwde zo hard dat het vlees van de heks begon te scheuren.

Na een paar seconden ontplofte de heks en kon de geest van het meisje in vrede gaan. Sindsdien heeft er niemand nog iets van de heks gehoord, want ze was dood.

Einde.

---------------------

Hopelijk hebben jullie van dit verhaal genoten! Toen ik nog in het lager zat hadden een paar vriendinnen en ik dit verhaaltje verzonnen, nogal gruwelijk eigenlijk...

Wanneer het volgende verhaaltje komt weet ik niet. Ik dacht dat het gewoon leuk zou zijn om het aan jullie te laten lezen.

Hopelijk tot snel!

Za...