Het Heksje En Haar Levende Pop

39 7 11
                                    

In een akelig en donker bos leefde er eens een heks. Deze heks had een dochter. De dochter was een verwend nest dat geen genoegen nam met gewoon speelgoed. Ze wilde geen plastieken poppen, maar ze wou echte levende meisjes. Haar moeder, de heks, moest natuurlijk een manier vinden om de meisjes te ontvoeren. Dit was niet makkelijk, dus bedacht ze dat het handiger zou zijn als de meisjes naar haar zouden komen. Maar welk braaf meisje zou vrijwillig naar een akelig, donker bos gaan? Geen enkel. De heks maakte een krachtige illusiespreuk die ze over het bos liet neervallen. Het bos zag er nu zonnig en vrolijk uit. Na een tijdje stroomde de meisjes binnen en haar dochter was zeer blij. Als de dochter een meisje beu was stopte ze haar in de kast en liet haar daar verhongeren.

De volwassenen in het dorp waren natuurlijk bezorgd over al de vermissingen en drukten hun dochters op het hart om nooit het bos in te gaan ook al zag het er nog zo mooi uit.

Als gevolg kreeg het kleine heksje steeds minder poppen om mee te spelen en dat vond ze niet leuk. Haar moeder was het beu om oplossingen te bedenken en zei tegen haar dochter dat ze de meisjes vanaf nu zelf moest proberen te vangen.

Het heksje dacht daar lang over na en uiteindelijk verzocht ze haar moeder om naar school te mogen. De heks stemde toe en zo kwam haar dochter op de school van het dorp terecht.

Het heksje dat niet de mooiste was, was gewend om verwend te worden, maar op haar nieuwe school gebeurde dat absoluut niet. Alle kinderen vonden haar eng en gemeen en ontweken haar als de pest. Iedereen behalve een onschuldig meisje. Het meisje had zelf geen vrienden en wou er dolgraag een en daarom besloot ze om met het heksje bevriend te geraken.

Het heksje dat door en door verdorven was nam haar kans gretig aan. Ze deed zich in de buurt van het meisje voor als een engeltje en wachtte haar kans af.

Elke dag na school ging het meisje naar de bakker en het heksje bedacht een plan. Ze liet haar moeder hun huis omtoveren tot een prachtige bakkerij. Op een dag nodigde het heksje het meisje uit om die nieuwe bakker een kans te geven.

Het meisje dat haar nieuwe vriendin door en door vertrouwde ging zonder aarzelen mee. Toen ze de bakkerij instapte veranderde haar droom echter in een nachtmerrie.

Het heksje greep haar van achteren en duwde haar ruw op de grond. 'Jij bent nu van mij!!!' schreeuwde het heksje naar het meisje.

Tranen stroomde over het meisje haar gezicht. 'Ik dacht dat we vrienden waren', zei ze hartverscheurend.

'Dat zijn we ook', zei het heksje. 'Kom we gaan spelen'. Het heksje sleurde het meisje naar haar kamer en bond haar vast aan een speelgoedstoel.

Het heksje maakte brouwsels van kikkerpoten en spinnenogen en dwong het meisje ervan te drinken. Koppig hield het meisje haar mond gesloten, terwijl tranen uit haar ogen vloeide.

'Drink!!!!' Het heksje had altijd dit soort problemen met haar poppen, maar dit meisje was voor haar geen pop meer. Het was haar vriendin en dus begreep ze niet waarom het meisje niet dronk. Vrienden doen toch alles voor elkaar?

Het heksje legde het kopje neer en pakte wat make-up spulletjes. Haar vriendin zag er niet uit, op die manier zou ze zich vast beter voelen. Het meisje stribbelde met al haar macht tegen waardoor de make-up altijd mislukte. 'Zit stil! Ik wil je mooi maken zodat je je beter voelt', zei het heksje op een voor haar lieve toon.

Het meisje liet zich alleen niet doen en werkte niet mee. Het heksje probeerde zo goed mogelijk voor haar te zorgen en bracht haar zelfs het allerlekkerste eten, waarvan ze wist dat het meisje het graag lustte. Het meisje wou niet eten, ze dacht namelijk dat alles vergiftigd was. Langzaam vermagerde het meisje en het heksje keek lijdend toe. Ze vroeg haar moeder om een spreuk dat haar zou redden, maar de heks die door en door slecht was wou geen moeite doen voor een miezerig mensenkind.

Het heksje zag aan hoe haar enige vriendin stierf en in plaats van haar in de kast te zetten bij haar andere poppen, gaf ze haar een plekje op de stoel naast haar bed. Het heksje probeerde te leven met wat ze haar enige vriendin had aangedaan, maar het lukte haar niet. Op een nacht sloop ze naar de brouwselkamer van haar moeder en nam een giftig drankje mee naar haar kamer. Voor het lichaam van haar beste vriendin dronk ze het op en stierf al kreunend van de pijn. In de dood werden de twee herenigd, maar of het meisje het heksje vergaf kunnen we alleen maar raden.

Einde.

-----------------

Dit is verhaaltje nummer twee! Ik hoop dat jullie het leuk vinden (en dat jullie het niet erg vinden dat het zo hard op 'De mensetende heks' leek. In de versie van toen ik klein was was het einde van dit verhaal eigenlijk identiek aan het einde van het vorige, maar dat vond ik stom en dus heb ik dat nu aangepast om wat origineler te zijn).

Zafantasy

Magische verhaaltjesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu