Tesadüf (Başlangıç)

1.bolum

"Miray kalk diyorum sana"diyen anneme sırtımı döndüm."Kalk kız okula gec kalıcan"dediğinde basımdan gitmeyecegini anlyip yataktan kalktim.Giyecegim kıyafetleri almak icin dolabimin karsisina gectim.Üstüme salas bir t-short altıma dar kot pantolan giyip sari,duz saclarima masayla sekil verdim.Hafif bir makyaj yapip cantami aldim ve asagiya indim.Spor ayakkabilarimi ayagima gecirip evden ciktim.Bu arada kendimi tanıtayim ben miray 18 yasinda 11.sinif ogrencisi kendi halinde biriyim.Tabii diyeceksiniz 18 yasinda nasil 11.sinif ogrencisi oluyorsun diye.cunku 1 yil sinifta kaldim.
Evet cok acinasi bi durum.
Sokakta bos bos yururken bir cocuk ilisti gozume.Siyah saclari esmer teni ve ela gozleriyle oldukca dikkat cekiciydi.'ben buradayim'diye gosteriyordu kendini.O beni farketmemisti cunku yere bakarak yuruyordu.Hizla uzaklasirken ne ara okula geldigimi anlamadim.Okula girdim.Sinifa geldigimde herzamanki gibi herkes kendi halindeydi.Kimi trst çözüyor,kimi kitap okuyor,kimiyse arkadasiyla gulusuyordu.Sinifta hickimseyle samimiligim yoktu.Sirama dogru yurudum ve sirtimdaki cantayi firlatip kendimde oturdum.Siraya kollarimi koyup ustune basimi yasladim.Biranda herkes sessizlestiginde oldugunu anlamadim.Cunku hoca gelse boyle olmazdi kimse hocayi takmazdi.Basimi kaldirdigimda mudur ve yaninda yeni geldigini belirten cocuk vardi.Cocuga baktigimda sabah yolda gelirken gordugum cocuktu bu.On siralardan bir yere gecip oturdugunda ben de hicaya dondum.Mufur siniftan coktan cikmisti.Daha fazla derse dayanamayip yatip uyuyacaktim ki calan zilin sesiyle siramdan kalkip kantine dogru yol aldim.Kantinden bir tost ve ayran alip tekrar sinifa ciktim.Gozlerim benden bagimsiz onu aradi hala yerinde oturmus yere bakiyordu.Icimden niye surekli yere bakiyordu aceba!diye gecirmeden edemedim.Kafamda soru isaretleriyle gecip yerime oturdum.Donunda okul cikisina geldigimizde cantami alip siniftan cikiyordum ki cocuk yanima gelip kolumdan tuttu.Beni cekistirirken kendimi sinifin disinda buldum."Bdnimle geliyosun"dediginde kolumu kurtarip "yok efendim oyle mi ?neden ve nereye geliyomusu"diye sordugumda bana cevap vermedi.Ve kolumdan tekrar tutup beni suruklemeye devam etti."Cevap versene nereye goturuyosun beni"dedigimde bana donup kisa bir bakis atti ve tekrar onune dondu.Daha fazla direnemeyecegimi anlayip sabirsizca yurudum.
Sonunda durdugumuzda etrafima bakindim.Bos bir sokaktaydik.Cok sessiz sedasiz bir yerdi ve kimse yoktu."Beni neden buraya getirdin ve kimsin adin ne"diye sordum bana yaklasip"konusmamiz gerek ayrica adim Atakan"dediginde oylece ona baktim.Aceba ne konuscaktim.Hic tanimadigim biriyle ne konusacaktim ki."Seni daha tanimiyorum bile kimsin nesin hem ne konusacagiz"diye sordum."Bir sure benimle yakilman hatta ve hatta yanimdan bir saniye bile ayrilmaman lazim"dediginde bos bos baktim.ne diyor bu ya ne sacmaliyor diye dusundum."O niyeymis tanimadiklarimla takilmayi birak konusmuyorum bile"dedim."Nedenini zamani gelince ogrenirsin.Emin ol benim tanimasan bile takilman senin guvenligin icin bana guvenebilirsin yanilmayacasin"dedi ve gitti.Hicbir sey anlamadim.Bu da neydi simdi? Hadi bakalim bundan sonra neler olacak...