Diğer görevli kendisinden adım adım uzaklaşırken rahatlama ile nefes verdi. Bu kontrole de saatinde yetişmiş ve kaçırmamıştı.
Cebindeki geçen senenin modeli olan telefon titrediğinde eline alarak ekrana baktı. Tanımadığı bir numaraydı. Ama yine de tahmin etmişti.
Unknown:
Hey Yoongi! Ben Taehyung. Numaramı kaydet.~
Yoonginin tahmin ettiği gibiydi. Taehyung. Numarayı kaydetmek için üzerine basılı tutup adını da yazdığında mesaja cevap verdi.
MinGi:
Kaydettim.
UpseTae:
Şey diyecektim..
Biliyorsun, yarın cumartesi. Birbirimizi tanımak amaçlı bir buluşmaya ne dersin?
Yoongi şişmiş olmalarına rağmen hala incecik duran solgun dudaklarını sertçe dişledi. Ne cevap vermesi gerekiyordu, hiçbir fikri yoktu.
Eğer hastaneye geç kalırsa, yerini başkalarına verirlerdi. Tekrardan yerine gelebilme olasılığı sıfırdı. Başka biri yerine geçebilme olasılığı da sıfırdı.
Normalde asla böyle şeyleri göze alamayacak biri de olsa şuan bunu yapmak istiyordu.
MinGi:
Beni almaya geleceksen olabilir.
UpseTae:
Tabii ki gelirim. Saat ikide hazır olman lazım. Aksi takdirde beraber vakit geçiremeyiz.~
Yoongi bu tarz konuşmaları sevmezdi. Yine de bozuntuya vermedi.
MinGi:
Hazır olacağım.
Yazdığı şeyden sonra ayak sesleri duymasıyla hızla elindeki telefonun yanındaki tuşa bastı. Parlak ekranın karardığına emin olduktan sonra pantolonunun cebine attı ve yerine geçti. Başka şeylerle uğraşırken görülmemeliydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
who lives in morgue | taegi
Fanfiction"Evim nerede demiştin?" "H-hastane... " "Oh, hastaneye yakın mı? Benimki de hastaneye yakın. Şanslısın gibi." "Evet.. Evet, çok şanslıyım..." Boşluğu doldurmasını bekler gibi bir hali vardı solgun bedenin. "Aman Tanrı'm.. Ne kadar kabayı...
