Bir yıl geçmişti. Tamı tamına koca bir yıl Taehyung'un onu yolda görmesi, onun için endişelenmesi ve tanışmaları üzerinden tam bir yıl geçmişti.
İkinci günden gerçekleşen yakınlıklarına ikisi de şükrediyordu. Her ne kadar Yoongi hâlâ oldukça gizemli olsa da birbirlerini seviyorlardı.
Son zamanlarda Yoongi'nin normalde olduğundan çok daha durgun olmasını işin içine katmazsak her şey mükemmeldi.
Mükemmelin kusuru bu defa Min Yoongi...
Taehyung, acaba neyi var diye düşünmekten bıkıp sıkılmıştı.
"Yoongi... Neyin var bebeğim?"
Bu hafta içerisinde kaçıncı soruşuydu?
"Bir şeyim olmadığını söylemiştim Tae.. Daha kaç defa sormayı düşünüyorsun?"
Sadece endişeleniyordu.
"Sadece endişeleniyorum.."
Birbirlerine karşı hissettikleri aşkı anlatabilecek kelimeler yoktu. Şiirler, şarkılar ikisinin aşkı yanında sönüyordu. Onların aşkını anlatabilmeyi diliyorlardı, deniyorlardı, yapamayacaklarını bilmelerine rağmen.
"Gerçekten bir sorun yok, ışığım."
Yoongi'den duyduğu hitaplar Taehyung'u bazen mutlu edip gülümsetiyor, bazen üzüp ağlatıyor, bazen de güldürüyordu.
Fakat tabii ki bir sorun olduğunu biliyordu. Şimdilik üstelememeye karar verdi. Yoongi'nin dudaklarına eğilerek minik bir öpücük bıraktı. Yoongi ise öpücüğü devam ettirmişti.
Uzun süredir en ufak temas yoktu aralarında. Gerek de yoktu. Onlar sadece gözler ile sevmeye razıydı. Yine de özlediğini kabul ediyordu ikisi de.
Uzun esmer tene sahip parmaklar henüz bir ay önce yeşile boyanmış saçlarda dolanmaya başladığında minik bir gülümseme sundu Yoongi.
Bir yıl önce inandığı gibi olmuştu. Solgun dudaklarını süsleyen bir gülümseme vardı artık, sadece Taehyung'a özel.
Esmerin beline yerleştirdiği elleri ile hafifçe doğrulmasını sağladı. Taehyung hiç çekinmeden onun üzerindeki yerine yerleştiğinde küçük öpücük biraz daha alevlenmişti.
Dudakları arasına mesafe koydular. Alınları temas halindeyken ikisinin de dudaklarında minik gülümsemeler yer alıyordu. Taehyung, Yoongi'yi altına alarak bulundukları yatakta uzanmalarını sağlayarak mırıldandı.
"Seni seviyorum, sevgilim."
Uzun sürmeyen bir sessizlik ardından cevabı gelmişti. Taehyung'u üzen hitaplar arasında yer amaya aday bile olmadan onlardan biri olan bir hitap beraberinde.
"Seni seviyorum, ölümüm."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
who lives in morgue | taegi
Fanfiction"Evim nerede demiştin?" "H-hastane... " "Oh, hastaneye yakın mı? Benimki de hastaneye yakın. Şanslısın gibi." "Evet.. Evet, çok şanslıyım..." Boşluğu doldurmasını bekler gibi bir hali vardı solgun bedenin. "Aman Tanrı'm.. Ne kadar kabayı...
