*Louis'den*
Harry; sonunda aşağı indiğinde, rahatlarcasına bir nefes verdim. Hazırlanması niye bu kadar uzun sürmüştü ki?
"Harry, süslendin mi? Ne yaptın o kadar? "
Harry, ufladı ve gözlerini devirdi.
"Geldim, işte Louis. Hem o kadar da bekletmedim, abartma sende."
Tabi, o kadar bekleyen kendisiydi sanki.
"Harry, daha akşam olmadı. Biraz bekleyelim, sonra gideriz. Olur mu?"
Harry bana baktı ve kafasını sallayarak onayladı.
Şu an ben ona bakıyordum, o da bana.
Biz böyle bakışırken, ben konu bulmaya çalışırken, kapı çaldı.
Tek kaşımı kaldırdım ve merakla ona baktım.
"Birini mi bekliyordun?"
Onun da kaşları çatılıydı. Sanırım davetsiz misafirdi.
Harry, kafasını olumsuz anlamda sallayıp kapıyı açmaya gittiğinde, ben kim gelmiş olabilir diye düşünüyordum.
Sonra içeri, elinde kırmızı güllerle, neşe saçarak Aiden girdi. Beni görünce, gülüşü soldu. Alayla, kaşlarımı kaldırdım. Bunun ne işi vardı burada?
Siktiğimin çocuğu.
"Harry, geçen sefer elinden çok güzel yemekler yemiştim. Şimdi beraber yaparız diye düşünmüştüm. Yada seni bir kaç saatliğine dışarı kaçırırdım ve dışarı da yiyebilirdik. Ama ikimiz olsaydık."
Harry, ağzını açtığında konuşmasına izin vermedim.
"O zaman, senin için büyük hayal kırıklığı. Çünkü, Harry ile beraber yemek yemeye gideceğiz."
Aiden, dediğimi doğrulamak adına, Harry'e baktı. Harry ise kafasını sallayıp, gülümsedi.
Siktiğimin çocuğu da Harry gülümseyince gülümsedi ve gülleri Harry'e uzattı.
"Bunlar senin için."
"Aiden, gerçekten çok teşekkür ederim. Bunlar, çok güzel. Çok düşüncelisin."
Aiden, şımarıkça gülümsedi. Belki de bana öyle gelmiştir. Herneyse.
"Senin kadar olmasa da güzel."
Aiden, Harry'e flört cümleleri söylerken, ben sadece izliyordum. Her an çocuğun suratına yumruk da çakabilirdim tabii.
Nerden çıkmıştı bu 'yine'? Ne güzel Harry ile yemek yeyip kendimi affettirecektim. Güzel bir akşam olacaktı. Ama bu çocuk Harry'nin evine gelerek her şeye sıçmıştı. Hem Harry'nin evini nerden bulmuştu ki? Yoksa daha önce gelmiş miydi? Aiden'in daha önce bu evde Harry ile tek olma düşüncesi ile dişlerimi sıktım.
"Aiden, bugün rahatça geldiğine göre, daha önce de burada bulunmuşsundur. Haksız mıyım?"
Bana iğrenircesine baktı ve cevapladı.
"Hayır, ilk kez geldim. Harry'e süpriz yapmak için."
Harry güldü. "Gerçekten, süpriz oldu."
Ben söze girdim. "Sapık gibi evini bulup, hiç bir izin almadan direk eve daldın öyle mi yani?"
Harry uyarı amacı ile boğazını temizledi. Anlamamış gibi yapıp, ona bakmadım bile.
Aiden, kaşlarını çattı.
"Evet, şimdi izin almadan geldiğin gibi geri gidebilirsin."
Harry, gözlerini büyüttü ve bana baktı.
"Louis ne diyorsun? Aiden, lütfen kusura bakma."
"Tamam, ben en iyisi gideyim. Sorun yok Harry. Ben sonra gelirim."
Harry kafasını salladı.
"Tabii ki, ne zaman istersen gelebilirsin."
Aiden, sonunda Harry'nin evinden çıkmıştı. Ve şimdi ise Harry ile yemeğe gidiyoruz.
Sanırım amacıma ulaştım.
Umarım beni affeder.
