ŞİİRİ ŞİİR YAPAN BEN

acı sevgidir

Acıdı bugünde canım..
Her gün acıdığı gibi..
Ama tek bir farkla..
Günden güne azalması gerekirken..
Günden güne artıyor...
Acıtıyor ve yıkıyor...

Yine kor bir bir ateş..
Ve ben yine içinde..
Yanıyorum , tutuşuyorum..
Ağlıyorum , haykırıyorum..
Ama ne âlâ

Ne acılar ne dertler bitiyor.
Ne sancı ne sızı son buluyor.
Ve tek eminliğim yorulduğum..
Solduğum bir gül gibi...

Umuda tutundum..
Yüzde bir de olsa..
Sevgiye tutuldum..
Ölüm alıp götürsede..

Ne yarınlar aklımda.,
Ne saniyeler..
Ne yere düşen üç elma..
Nede acıya olan sevgim...

Evet acı sevgidir..
Ama yalnızlığı.,
Acıyı bilenler için..
Evet mutluluk yoktur.
Aciya kapi açanlara ...

Peki acıya ne zaman sahip
olursunuz biliyormusunuz?
Birini delice sevdiğinizde..
Ozlediğinizde beklediğinizde..
Ve en çokta kaybettiğinizde...

Peki acıyı ne zaman seversiniz
Biliyor musunuz?
Yalnızliğinizla tek basina kalınca,
Acı gelir sarar ya kimse yoken,
Sarar ya sarmalar ya...

Peki mutluluğunuza ne olur?
Çekip gider geç kalmıştır çünkü.,
Acı çoktan sarmıştır vücudukalbi
Pişman olur ama son pişmanlık.,
Fayda etmez...sadece acıtır ...

Mutluluk güzel..
Ama acı bir daha güzel..
Acıyı sevmekse hiç kimsenin.,
Harcı olamaz ama alışınca,
Sevince mutluluk unutuluyo, zaten...

Acı mutluluktur..
Aslında ...
Aşkın hastalık olması gibi..
Sevginin güneşe benzetilmesi gibi..

Adaletin yerini bulması gibi..
Bulutun şimşekle çarpışması gibi
Ve hayatın yaşamla arasındaki, ince çizgisi gibi...