Kaçırılmak

166 14 19
                                    


Sonrası ise karanlık.
&&&&&
Gözlerimi açtığımda bir arabanın içindeydim. Ama kimin arabası. Arabanın içine baktım kimse yoktu.
En son ise Mertcanlara yardım etmeye çalışırken Mertcan'ın dövdüğü çocuk bana yumruk atıp grubuyla kaçtı ve ben Mertcan'ın kucağına düşmüştüm. Of niye onun kucağına düştüm ki başka birinin kucağına düşmedim. Mertcan'ı sevmiyorum. Ve dışarıya baktım şirin ve küçük bir marketin önündeydik. Kapıları açmaya çalıştım ama kilitliydi. Off kimin arabası bu. Ve kapı açıldı gelen Kuzey'di.
"Günaydın, fıstık."dedi.
"Fıstık mı?"dedim yüzümü buruşturarak. Fıstık lafını hiç sevmiyordum.
"Evet öyle dedim fıstık."dedi.
"Fıstık deme bana."dedim.
"Tamam demiyeceğim."dedi.
"Nerdeyim ayrıca ben, kim bu arabanın sahibi ve kaç saattir baygınım."dedim.
"Gördüğün gibi küçük şirin bir marketin önündeyiz. Bu araba ise Mertcan'ın arabası. Ve 28 dakika baygınsın."dedi.
"Çüş ben gideceğim herşey için teşekkürler."dedim. Ve Mertcan geldi.
"Kendine gelebildin mi?"dedi.
"Geldim."dedim.
Ve bana bir su uzattı. Çok susamıştım. Ve suyu alıp içtim.
"Teşekkür ederim herşey için su içinde teşekkür ederim ben gideceğim artık."dedim.
"Seni biz getirelim mi."yanımıza gelen Erdem dedi.
"Yok sağolun ben kendim giderim."dedim ve arabadan indim.
"Görüşürüz."dedim.
Onlar ise başlarını salladılar öküzler. İnsan bi görüşürüz der ama nerde.
&&&&&

Eve otobüsle gelmiştim. Zor buldum. Abim ise koltukta uyuyakalmış televizyon ise açık. Abim benim ya.
Kulağına fısıltı şeklinde"Abi ben birisine çok aşığım."dedim tabi ki yalan bakalım nasıl uyanıyor koca ayı.
Abim koltuktan yuvarlanarak"lan kime aşık oldun ulan Derin."dedi.
"Şaka yaptım be uyanacak mısın diye?"dedim.
"Gördüğün gibi uyandım. Ayrıca sen niye geç geldin."dedi.
"Arkadaşımla yolda yavaş yavaş yürüdüğümüz için."dedim.
"Oo arkadaşda bulmuşsun. Kimmiş o arkadaşın."dedi.
"Buket."dedim.
"Hatırlar mısın sen küçükken Buket diye arkadaşın vardı ona ne oldu."dedi. Aslında bende merak ediyorum. Ne yapıyor, nerde. Belki şimdi ki arkadaşım Buket küçükkenki arkadaşımdır belli olmaz.
"Bilmiyorum abi."dedim.
Evet onu çok severdim. Oda beni severdi. Taşındıklarından beri haber alamadık. Aradık onları ama hatlarını değiştirmişler. Taşındıklarını sonra öğrendik zaten.
"Hadi bakalım dolabına gidelim ne var diye bakalım."dedi. Eyvah eteklerim, elbiselerim ve şortlarım var abim beni kesecek.
"Yok abi başka zaman bakalım şimdi uğraşmayalım hadi uyu sen uykun vardır."dedim.
"Uykum senin yüzünden kaçtı. Bide benden kaçıyorsun."dedi.
"Of abi of."dedim canımı sıkıyordu bu aralar güvenmiyordu bana sanki güvenini kırmışım gibi.
"Abiye of denmez."dedi.
"Aboyo of donmoz."dedim.
"Derin."dedi sinirli ses tonuyla.
"Peki öyle olsun."dedim. Ve odama gittik. Abim hemen gardırobumun kapaklarını açtı. Ben ise yatağıma oturdum. Birazdan olacakları biliyordum. Küfür edecekti, bağıracaktı. Kesin böyle olacak. Abim pantolonlarımı çıkardı. Sonra tişörtlerimi, kazaklarımı. Askıda olan elbiseleri çıkarttı sadece kendisinin seçtiği elbiseyi çıkarmadı.
"Bu ne lan."dedi sinirli ses tonuyla. Ve kaşları çatıktı. Sinirlenmişti. Elbiselerin hepsini yatağa fırlattı. Sonra şortlarımı buldu.
"Sen bu şortlarıda mı giyordun Derin."dedi sinirli ses tonuyla. Sonra ise eteklerimi buldu. "Eteklerde kısa uzun olsa bişey demem ama kısa. Sana zaten güvenemiyordum."dedi her kelimesinden öfke kusan sesiyle. Bana güvenememişti öyle mi ben ise güveniyor zannetiyordum. Gözlerim çoktan dolmuştu nefret ediyordum olmadık yerde gözlerimin dolmasına. Sonra kırdığı potu farketmiş olcaktı ki"Derin abicim öyle demek istemedim. Gerçekten özür dilerim affet beni. Seni kırmak istemedim. Gerçekten bir anda çıktı. Öyle demek istemedim."dedi. Affedecek miydim? Tabiki hayır. Bana güvenmiyordu.
"Ne demek istediğini anladım abi. Sürtük muamelesi yapıyorsun dimi bana. Ama söylesene bunları giyen sürtük mü oluyor.Ayrıca eteklerim düz üstü ve diz altı. Şortlarım ise fazla giymiyorum. Elbiselerim için ise onları doğum günü partilerinde, okul kutlamalarında, benim kendi doğum günümde elbise giyiyorum. Ama gör bi bak ki abim bana güvenmiyor. Ben bunları giyince sürtük mü oluyorum. Hayır olmuyorum. Söylesene benim kaç tane sevgilim oldu? Hiç olmadı dimi. Yeter bana sürtük muamelesi yapma. Ben sürtük değilim. Olmuyacağımda. Ama seni affedecek miyim? Hayır. Belki zamanla affedebilirim. Ama sen bana güvenmediğini söylediğinde benim kalbim çok acıdı abi."dedim odamın kapısını çarparak. Gözyaşlarım akıyordu. Ağlıyordum işte. Evde abim ve benden başka kimse yoktu. Hırkamı aldım. Ve ayakkabılarımı giydim ve kapıyı sertçe kaparak evden çıktım. Merdivenlerde hızlıca koşuyordum. Ve apartmanın kapısını açarak hemen dışarıya çıktım. Abimin söyledikleri çok ağır gelmişti. Sana zaten güvenmiyordum cümlesi bana çok ağır gelmişti. Nereye gitsem diye düşündüm. Ve aklıma sahil geldi. Sahilde kendimi çok iyi hissetiyordum. Denizdeki dalgaların sesi bana çok hoş geliyor. İnsanın içini ferahlatıyor. Ve hemen sahile doğru yürümeye başladım. Sahil bizim eve yakındı. Kayalıklara oturdum. Derin bir nefes aldım. Dalga sesleri insana huzur veriyor. Ve telefonum çalana kadar huzurluydum.
Arayan abimdi. Cevap vermedim ve telefonu uçak moduna aldım. İşte kimse beni rahatsız edemez. Çok huzurluydum. Ve yanıma biri oturmuştu. Baktığım da bür erkek benim yaşlarımda gözüküyordu. Yanıma  oturmuştu. Hiç görmemiştim.
"Sıkıntın var gibi gözüküyorsun."dedi.
"Bundan sanane ki."dedim sakin bir sesimle.
"Tanımadığın kişilere dertini anlatınca en azından için rahatlar ben aynısı yaptım."dedi.
"Yani sana anlatmamı istiyorsun."dedim.
"İstersen bende anlatırım sana derdimi."dedi.
"Peki anlatıyorum."dedim.
"Bekliyorum."dedi.
Ve abimle aramda geçen kavgayı anlatdım.
"Ee sen anlat bakalım sıkıntını."dedim.
"Beni bu hale getiren çok güzel bir kız vardı. Kızla sevgiliydik. Bir gün yanıma geldi ve ayrılalım dedi. Bende niye dedim. Başka birine aşık olmuş. O kızdan sonra kimseye aşık olmak istemedim. Onu o kadar seviyordum ki ama o beni bırakmayı seçti. Vazgeçmek istedim ama vazgeçemedim. Kalp bu nasıl unutabilirim ki."dedi. Aslında tatlı bir çocuktu. Bence o kız kimse şansını kaçırmış.
"Üzülme bir gün bir bakarsın unutuvermişsin. Belki başka bir kıza aşık olursun farkına varmadan ona aşık olmuşsun."dedim.
"Bilmiyorum. Bu arada ben Can."dedi. Arkadaş olabilirdik.
"Bende Derin tanıştığıma memnun oldum."dedim.
"Bende memnun oldum, istersen arkadaş olabiliriz."dedi. Bencede olabiliriz denemekte fayda var.
"Arkadaş olalım o zaman."dedim.
"Evet arkadaş olduk."dedi.
"Neyse ben kalkacağım görüşürüz."dedim. Tam kalkıyordum ki bileğimi tuttu. Ona baktım"telefon numaranı ver bende benim telefon numaramı vereyim yoksa bir daha nerde görüşürdük."dedi.
"Doğru söylüyorsun. Telefonunu ver."dedim. O da verdi ve telefon numaramı yazdım. Bende benim telefon numaramı verdim. Numarasını yazıp telefonumu verdi.
"Görüşürüz Can."dedim.
"Görüşürüz kanka."dedi. Ve önüme dönüp yürümeye başladım. Yağmur yağmaya başladı birden. Bu daha iyi hissettirmişti. Can'la konuşmak gerçekten iyi hissettirdi dadlu çocuk. Yağmur yağarken yanımda bir araba durdu arabaya dikkatle bakınca abimin arabası olduğunu anladım. Ve yürümeye başladım. Affetmedim onu daha. Arabanın camını indirip.
"Derin hadi bin arabaya. Hasta olacaksın."dedi.
"Seni affetmiş değilim daha."dedim.
"Özür dilerim öyle demek istemedim. Ama arabaya bin hasta olmanı hiç istemiyorum."dedi. Bende arka kapıyı açıp arka koltuğa oturdum. Ve kapıyı kapattım. Abimde arabayı sürmeye başladı. Yine sinir bozucu gülümsemesini yaptı.
Ve yüzünün ortasına yumruk atmak istedim.
"Biliyor musun sinir bozucu gülümsemeni yapınca suratının ortasına yumruk atmak istiyorum."dedim.
"Aaa olmaz ki yumruk atarsan yakışıklı olamam."dedi.
"Egon yine tavan yapmış ayrıca ben senle konuşmuyorum."dedim. Ve arkama yaslanıp gözlerimi kapattım.
&&&&&
Eve gelince hemen odama gittim. Abimle aynı odada bile durmak istemiyordum. Sinirlerimi bozmuştu. Kalbimi kırmıştı. Uykum gelmişti. Işığı söndürüp. Yatağıma yattım. Yorganımı üstüme örttüm. Ve kapım açıldı. Karanlıkta belli olmuyordu. Ama dikkatle bakınca abim olduğunu anladım. Yanıma geldi.
"Derin bana bak abim. Bugün için özür dilerim gerçekten özür dilerim. Seni kırmak istemedim. Kavgamızdan sonra canım çok acıdı canım kardeşim. Lütfen affet beni."dedi. Affetsem mi acaba bence affedeyim. Abim sonuçta. Hem sinirden söyledi. 1 ay kalacak bide boşuna gerek yok küslüğe.
"Tamam affettim seni ama yarın kahvaltı için beni bir yere götüreceksin olur mu ordan okula getireceksin."dedim.
"Tamam anlaştık, uyu hadi."dedi.
"Uyuyacağım."dedim.
"İyi geceler abisinin prensesi."dedi ve yanağımdan öpüp odamdan çıktı. Bende uykuya daldım.
&&&&&
Sabah hemen kalktım. Lavaboya koşarak gittim. Elimi yüzümü yıkadım neyse ki su sıcaktı.
Soğuk olsaydı da ölseydin dedi iç sesim.
Ben ölünce sen olacak mıydın iç ses dedim.
Hayır olmuyacaktım geri aldım lafımı dedi.
Hiç uğraşamayacağım seninle dedim çekilmiyordu sabah sabah iç sesle konuşmak. Hemen lavabodan çıktım ve odama koşarak gittim. Gardırobumun kapağını açtım. Dar bir pantolon ve siyah kazağımı giydim. Bugün de serbest gidecektim. Serbest giyenlere ceza veriyorlardı. Ama yeni gelenler için 1 hafta serbest giyorduk. Ama bugün son gündü çünkü bugün Cuma. Yarın hafta sonu oh be iyi ki hafta sonu. İki gün forma giymedim artık. Lavaboya tekrar gittim. Ve dişlerimi fırçaladım. Saçımı da tarayıp lavabodan çıktım. Ve odama gidip çantamı ve hırkamı aldım. Koşarak salona girdim. Ama kimse yoktu. Mutfağa gittim. Annem kahvaltı hazırlıyordu.
"Anne abim nerede."dedim.
"Yatıyor."dedi.
"Ne yatıyor mu?"dedim.
"Evet yatıyor."dedi. Of abi okula geç kalacam senin yüzünden. Buldum abimi buz gibi suyla uyandıracağım. Buzdolabını açtım. Ve soğuk su olan şişeyi aldım. Koşarak abimin odasına geldim. Güzel güzel uyuyor ama buz gibi sudan sonra nasıl olacak. Zavallı abim benim. Yatağının yanına gittim. Ve şişenin kapağını açtım. Şişeyi ters çevirdim soğuk su abimin yüzüne geldi. Zavallı abicim benim. Hızla yataktan yuvarlandı. Ohh canıma değsin.
"Lan Derin ne yapıyorsun sen. Döveyim mi seni niye buz gibi suyu döküyorsun yüzümü."dedi.
"Uyanacaktın ne yapayım. Şimdi beni kahvaltı yapmaya götürüyorsun yoksa affetmem seni."dedim.
"Tamam sen çık odamdan ben geliyorum."dedi. Bende odadan hemen çıktım. Odama gidip çantamı aldım. Odamdan koşarak abimin odasına gittim. Kapı açınca kimse yoktu. Bu sefer salona doğru koşmaya başladım. Salonda abimi buldum. Arkası bana dönüktü. Korkutmaktan bir zarar gelmez herhalde. Sinsice yaklaşmaya başladım. Başladım bağırmaya. Abim korkudan arkasına döndü.
"Derin ne yapıyorsun ödüm bokuma karıştı salak."dedi. Bende anırmaya başladım.
"Gülme Derin elimde kalırsın."dedi. Bende ciddileşerek"seni hiç bir zaman affetmem"dedim. Ama yalandı abimin elinde kalmak hayatta istemem.
"Tamam kestim gülmeyi."dedim tekrar dudaklarımı birbirini bastırarak.
"Hadi gidiyoruz."dedi.
Bende kafamla onayladım. Hırkamı aldım ve ayakkabımı giyinip evden çıktık. Merdivenlere yöneliyordum ki abim kolumu tuttu.
"Asansöre biniyoruz."dedi.
"Of ya binmesek."dedim. Asansör biraz midemi bulandırıyor.
"Hayır asansöre biniyoruz."dedi.
"Tamam ya."dedim.
Asansöre bindik abim 1.kata bastı. Bende aynadan kendime bakıyordum. Kim beğenir lo beni. Kimse beğenmez. Asansörün kapısı açıldı bizde asansörden çıktık. Apartmanın kapısı açıp dışarıya çıktık. Hava bulutluydu kesin yağmur yağacak. Arabaya bindik. Camı açtım hemen soğuk havayı çok seviyorum. İnsana huzur veriyor, ferahlıyor insan. Abim hemen camı kapattı.
"Niye kapattın camı."dedim
"Hasta olacaksın."dedi.
"Olmam ben hasta."dedim.
"Hayır bu cam kapalı kalacak."dedi.
"Of be senin dediğin olsun."dedim. Camı da kapattım. Abimin yüzünden camı kapattım ya. Gıçık ya sinir bozucu öküz. Araba durmuştu baktığımda küçük ve şirin bir cafeydi tam benlikti. Bende böyle cafe hayali kuruyordum. Ve bu hayalimi gerçekleştireceğim. Arabadan indim ve kapımı kapattım.
&&&&&
Okula gelmiştim. Sınıfa girerken Mertcan'ı görmüştüm. Yine yakışıklı olmuştu. Ne diyom lan tövbe tövbe. Sınıfa girmemle Buket'i gördüm beni fark etmemişti. "Buket arkandan örümcek var"diye bağırdığımda Buket çığlık atarak sırasından yanıma kadar zıpladı. Korkmuştu. Şuan gülmekten ölüyordum. "Gülmesene lan"dedi Buket ama ben hala gülüyordum.
"Tamam gül"deyince kendide gülmeye başladı.
&&&&&
Çıkış zili çalmıştı ve Mertcan bana bugün hiç sataşmamıştı ve gayet memnundum. Keyfim yerinde. Yine merdiven kalabalıktı. Ama hiç bekleyemezdim. Koşarak merdivenlere gittim. Ve okuldan çıktım. Yürüyordum. Abiğğ neden almadın bu kızı. Bak üşeniyom yürümeye(çaktırmayın yazarda çok üşeniyorsjsj).
Sanki takip ediliyormuşum gibi hissediyorum. Arkama hızla döndüğümde kimse yoktu. Önüme döndüm. Arkamdan hızla araba geldi ve önümde durdu. Hiç takmıyormuşum gibi yaptım. Niye yanıma biber gazı almadım. Adamlar arabadan indiler ve ben ne olduğunu anlamdan iki adam iki kolumdan tutmaya başladı.
"Bıraksanıza lan beni kimsiniz siz. Döverim aaa sizi pislikler"dedim. Ben onlara döverim mi dedim şimdi sıçtım.
"Sussana sen çirkin"dedi. Gözümü siyah birşeyle bağladılar. Sonra ayak bileklerimi ve ellerimi iple bağladılar ve arabaya bindirdiler beni.

&&&&&
Araba durmuştu. Acayip şekilde korkuyorum. Kimdi bunlar. Ne istiyorlar benden. Gözlerimi açtılar. Ayak bileklerimdeki ipide çözdüler. Ama ellerimdeki ipi çözmediler it öküzleri. Depo gibi bir yerin önündeydik. Terkedilmişe benziyordu. Kollarımdan tutup depoya doğru gittik. Gözlerim yanıyordu. Ağlamayacaktım bu beni daha da güçsüz gözüktürürdü. Deponun içine girdik ve beni bir sandalyeye oturttular. Ve ayaklarımı iple sandalyeye bağladılar. Ellerimdeki ipi çözüp tekrar ellerimi kalın bir iple sandalyeye bağladılar. Ve işleri bitmişti. O yüzden depodan çıktılar. Gözyaşım akacaktı nerdeyse ya annemler benim için endişelendiyse. Telefonumu da aldılar.
Kafamı kaldırdığımda bana doğru sırıtarak gelen Mertcan'ı gördüm. Ve yanında ikizler vardı. Hey ben bunları tanıyorum eski okulumdaki ikizlerdi. Egehan ve Egemen'di. Bir kez kavga etmiştim onlarla. Ve Mertcan sırıtarak yanıma geldi.

Vote ve yorumları bekliyorum artık.

Vote ve yorumları bekliyorum artık

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Çok tatlılar yarabbim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Çok tatlılar yarabbim. Kurban olduklarum sizi çok seviyom.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 01, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ÇETEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin