Δεν μου αρέσουν τα κακά αγόρια

Κεφάλαιο 1

Εσώρουχα – τσεκ!

Κλειδί του νέου σπιτιού – τσεκ!

Ρούχα – τσεκ!

Λεφτά – τσεκ!

Πιστωτική κάρτα του μπαμπά – τσεκ!

Καλλυντικά –τσεκ!

Κοίταζα περήφανη την οργανωμένη βαλίτσα μου όταν η μαμά μου άνοιξε την πόρτα του υπνοδωματίου μου και μου χάρισε ένα θλιμμένο χαμόγελο. Δεν κοιτούσε προς το μέρος μου αφού της ήταν δύσκολο να με αποχαιρετήσει. Θα μου λείψει πολύ αλλά από την άλλη ανυπομονώ να πάω στο πανεπιστήμιο.

"Τα πήρες όλα γλυκιά μου" με ρώτησε και ένευσα καταφατικά,δείχνοντας της με το βλέμμα μου την βαλίτσα μου και τοποθετώντας την λίστα μουπάνω στο κρεβάτι.

"Ναι, είμαι έτοιμη" προσπάθησα να μην φανώ πολύ ενθουσιασμένη τουλάχιστον μέχρι να μπω στο αυτοκίνητο με την Κάλια.

"Ωραία, έβαλες τα εσώρουχα σου?" ρώτησε. Κλασσική μαμά. Χαμογέλασα και της ένευσα καταφατικά.

"Ναι, τα έβαλα όλα. Έλεγξα και την λίστα μου" απάντησα δίνοντας της την λίστα. Την κοίταξα που επεξεργαζόταν την λίστα και ένα μικρό χαμόγελο χαράχθηκε στο πρόσωπο της.

"Μπράβο το κορίτσι μου" έκανε ένα βήμα μπροστά, βάζοντας το πρόσωπο μου στα χέρια της αναγκάζοντας με να την κοιτάζω καθώς μου μιλούσε.

"Υπόσχεσαι πως θα προσέχεις?" ρώτησε και ένευσα.

"Ναι. Θα τρώω καλά, δεν θα πίνω και δεν δοκιμάσω ναρκωτικά,δεν θα ξοδεύω αλόγιστα τα λεφτά μου και υπόσχομαι πως θα διαβάζω" είπα με μιαανάσα και χαμογέλασε φιλώντας με στο μέτωπο.

"Σε μεγάλωσα σωστά" χαμογέλασε ξανά, ανακατεύοντας τις μπούκλες που μόλις είχα φτιάξει αναγκάζοντας με να τραβήξω το χέρι της μακριά.

"Μαμά!" φώναξα προσπαθώντας να φτιάξω τα μαλλιά μου στον καθρέφτη και έμεινε να με βλέπει χαμογελώντας γλυκά.

"Θα μου λείψεις" είπε με ήρεμο τόνο, κοιτάζοντας με θλιμμένα. Δεν μπορούσα να την βλέπω άλλο με αυτό το θλιμμένο πρόσωπο, έτσι αποφάσισα πως θα ήταν καλή ιδέα να μπω στο αυτοκίνητο της Κάλιας προτού αρχίσει η μαμά μου να κλαίει.

"Και εμένα θα μου λείψεις" της έκανα μια αγκαλιά τυλίγοντας τα χέρια μου γύρω από την μέση της. Πάντα ήταν η δυνατή της οικογένειας. Δεν νομίζω ότι θα λυγίσει τώρα επειδή απλά θα πάω για σπουδές.