Η πίτσα ήταν πολύ νόστιμη η συζητήση με τον Μιχάλη όμως όχι.
"Και για πες. Είσαι παρθένα?" ρώτησε και παρολίγο να πνιγώ με την πίτσα.
"Συγνώμη?" έβηξα και χαμογέλασε στραβά τοποθετώντας τους αγκώνες του στα γόνατα του.
"Σε παρακαλώ μην μου πεις πως είσαι καμιά μυξοπαρθένα?" ρόλαρα τα μάτια μου και έβαλα το κομμάτι της πίτσας που κρατούσα πίσω στο πιάτο.
"Καμιά ερώτηση της προκοπής δεν έχεις να κάνεις? Όπως πιο είναι το αγαπημένο χρώμα ας πούμε?" ρώτησα και χαχάνισε.
"Ασε με να μαντέψω, το ροζ?" απάντησε και έσφιξα το σαγόνι μου.
"Έχεις κάποιο πρόβλημα μαζί μου?" ρώτησα και κούνησε το κεφάλι του.
"Όχι, καθόλου, απλά νομίζω πως μιας και θα μένουμε μαζί πρέπει να ξέρουμε κάποια πράγματα ο ένας για τον άλλο." χαμογέλασα αθώα λες και ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο.
"Όχι, δεν είμαι μυξοπαρθένα. Δεν είμαι παρθένα και το αγαπημένο μου χρώμα είναι το γαλάζιο" είπα. Το χαμόγελο του έσβησε απο το ωραίο προσωπάκι του και δάγκωσε λίγη πίτσα.
"Χαίρομαι που το γνωρίζω." Αυτό είπε μόνο. Αντί να αναστενάξω απο απογοήτευση, πήρα την πίτσα που είχα τοποθετήσει πριν λίγο στο πιάτο μου, την έφαγα και προχώρησα προς την κουζίνα για να πάρω το πιάτο μου.
"Έχεις αγόρι?" ρώτησε μόλις επέστρεψα. Ύψωσα το φρύδι μου.
"Είσαι ενοχλητικός, το ξέρεις?" κάθισα ενώ το βλέμμα του ήταν για ακόμη μια φορά πάνω μου.
"Και εσύ δεν απαντάς χωρίς να κάνεις κάποια έξυπνη παρατήρηση πρώτα" επεσήμανε. Αναστέναξα και σηκώθηκα, ξεσκονίζοντας την ανύπαρκτη σκόνη απο τα ρούχα μου και η προσοχή του στράφηκε στα πόδια μου. Αν και εντελώς συμπτωματικά (ελπίζω) αυτό τον έκανε να ξεχάσει την ερώτηση του.
"Καληνύχτα Μιχάλη" είπα σιγανά και κατευθύνθηκα προς το υπνοδωμάτιο μου.
Δεν ξέρω μέχρι τι ώρα έμεινε ξύπνιος γιατί άλλαξα, έπλυνα τα δόντια και ξάπλωσα για να κοιμηθώ.
"Χαρά!" ένιωσα κάποιον να με ταρακουνά απο τους ώμους και τινάχτηκα κοιτάζοντας μπροστά μου τον Μιχάλη να χαμογελά. Φορούσε μόνο ένα τζιν χωρίς μπλούζα. Μου ήταν αρκετά δύσκολο να μην φανώ ηλίθια κοιτάζοντας το καλοσχηματισμένο κορμί του αλλά όλες οι σκέψεις που έκανα χάθηκαν όταν αντιλήφθηκα πως βρισκεται για ακόμη μια φορά στο δωμάτιο μου. Πρωί πρωί. Ενώ κοιμόμουν με το εσώρουχο μου και απο πάνω μια μακριά μπλούζα.
YOU ARE READING
Δεν μου αρέσουν τα κακά αγόρια
Teen Fiction"Το καλό κορίτσι πάντα ερωτεύεται το κακό αγόρι" είπε σαρκαστικά και χαμογέλασα. "Λοιπόν, είσαι τυχερός γιατί εγώ δεν είμαι καλό κορίτσι" απάντησα, προκαλώντας ένα αχνό χαμόγελο στο πρόσωπο του. "Απόδειξε το". Η Χαρά Νομικού μετακομίζει από το σπίτι...
