Τελείωσα αργά. Η μικρή δήλωση του Μιχάλη με έκανε να περάσω περισσότερο χρόνο στην κουζίνα από ότι είχα υπολογίσει έτσι αναγκάστηκα να μακιγιαριστώ λίγο στο αυτοκίνητο καθώς πηγαίναμε στο πανεπιστήμιο με την Κάλια. Εντούτοις δεν η κολλητή μου δεν βοηθούσε την κατάσταση ιδιαίτερα αφού δεν έκανε τον κόπο να πηγαίνει λίγο πιο αργά μπας και καταφέρω να βάλω λίγο μολύβι.
"Έπρεπε να ετοιμαστείς στο σπίτι," σχολίασε η Κάλια καθώς προχωρούσαμε προς την είσοδο του πανεπιστημίου.
"Ευχαριστώ. Θα το έχω υπόψη μου την επόμενη φορά," μουρμούρισα ειρωνικά σπρώχνοντας την πόρτα για να ανοίξει.
Η είσοδος του πανεπιστημίου ήταν ακριβώς όπως την είχα δει στο ίντερνετ. Καθαρή, επαγγελματική και τακτοποιημένη. Αμέσως ένα χαμόγελο χαράχθηκε στο πρόσωπο μου καθώς προχωρούσα προς την υποδοχή για να δω τον χάρτη. Το πρόγραμμα μας, μας είχε σταλεί με email και το είχα τυπώσει και το έφερα μαζί μου. Είχα μόνο μια διάλεξη και ένα σεμινάριο έτσι θα τελείωνα νωρίς για να ετοιμαστώ για το πάρτι. Όπως μου είπε η Κάλια το πάρτι το έκανε ο Κώστας έτσι σήμερα δεν θα είχαμε πρόβα χορού.
"Γεια σας, μήπως θα μπορούσα να έχω ένα αντίγραφο του χάρτη?" ρώτησα την κοπέλα στην υποδοχή η οποία μου ένευσε χαμογελώντας. Περίμενα μέχρι να μου τυπώσει τον χάρτη και να μου τον δώσει.
"Ευχαριστώ!" της είπα χαμογελώντας και γύρισα κοιτώντας τον χάρτη για να βρω την αίθουσα που είχα την διάλεξη.
Δεν ήταν πολύ μακριά από την υποδοχή και βγαίνοντας έξω αναγνώρισα ένα αγόρι από την ομάδα χορού. Δεν ήξερα το όνομα του αλλά τον θυμόμουν που χόρευε στην γωνία μαζί με τους άλλους και μετά στην αναμέτρηση που κάναμε.
"Γεια," με χαιρέτησε όταν πλησίασα την πόρτα της τάξης και του χαμογέλασα. Τα κοντά ξανθά μαλλιά του έλαμπαν από τον ήλιο και τα γαλάζια του μάτια είχαν μια φιλική όψη.
"Γεια" Κοίταξα γύρω μου και είδα ότι υπήρχαν περίπου δέκα φοιτητές μόνο αλλά δεν γνώριζα κανένα.
"Άσε με να μαντέψω, Κάλια?" ρώτησε και χαμογέλασα κουνώντας το κεφάλι μου αρνητικά.
"Όχι, εγώ είμαι η άλλη." Γέλασε κουνώντας το κεφάλι του.
"Χαρά?" του χαμογέλασα και κάναμε χειραψία. "Είμαι ο Ντίνος."
"Χάρηκα," είπα ευγενικά κοιτάζοντας την πόρτα της τάξης. Ήταν ανοικτή και όλοι έπαιρναν τις θέσεις τους. Ο Ντίνος μου έκανε νόημα να περάσω πρώτη, χαμογέλασα και μπήκα στην αίθουσα με τον Ντίνο να με ακολουθεί.
YOU ARE READING
Δεν μου αρέσουν τα κακά αγόρια
Teen Fiction"Το καλό κορίτσι πάντα ερωτεύεται το κακό αγόρι" είπε σαρκαστικά και χαμογέλασα. "Λοιπόν, είσαι τυχερός γιατί εγώ δεν είμαι καλό κορίτσι" απάντησα, προκαλώντας ένα αχνό χαμόγελο στο πρόσωπο του. "Απόδειξε το". Η Χαρά Νομικού μετακομίζει από το σπίτι...
