Her Katı Farklı Kahve

10.03.2017-3

Ben bugüne kadar hep güzelliğe önem verirdim. Ta ki senin benim güzelliğime önem vermediğin zaman güzelliğin gerçekten de 5 para etmediğini anladım. Zaten senide dış görünüşün için sevmiyorum. Ben seni sen olduğun için seviyorum. Sen mutlusun ve hayla hayattasın Allah'a şükür. Daha ne isteyebilirim Allah'tan. Varlığını hissettirmesen de var olduğunu biliyor bu kalp. Öyle güzel seviyor ki kalbim seni, varlığını her düşündüğüm de daha özel atıyor. Sırf senin için. Bu kalp ölmüş mü yaşıyor mu anlamıyorum. İnsan bilmez mi hiç yaşamayı, ölmeyi? Sen bana yaşamayı unutturdun. Öyle şeyler yaşadı ki kalbim. Ne yaşayabiliyor, ne de can verebiliyor. Şimdi birçok insanı mutlu etmeye çalışıyorum. Ben yaşıyorum mutsuzluğu, başkaları yaşamasın diye mutsuzluğu. Sen ki kırmızının en çok yakıştığı adam. Sen ki kırmızının en çok bulunduğu aşktan uzak duran insan. Yine çelişkilerle dolu hayatta çelişkilerle dolu sen. Hani üniversiteyi kazanırsam buralarda 1 saniye bile durmam diyordun ya; gidince yine kalbim sevecek seni, yine kalacak aklım sende, yine yanımda olmayacaksın. Değişecek olan tek şey bu gözlerin belki de seni bir daha hiç görmeyecek olması. Her ne kadar ilk satırlarıma güzel başlayıp mutlu son olsun diye çalışsamda, son satırlarım hep kötü sonu buluyor. Tıpkı sen gibi, ben gibi, hiç olmamış biz gibi...