Anlayamıyorum seni bir tanem. Satırlarıma sığdıramıyorum. O kadar da anormal değil aslında. İnsan yüreğine sığdıramadıklarını ne satırlarına ne de gecelerine sığdırabilir.
Ağlamak geliyor içimden gözlerine baktığım her anda. Özlediğimi fark ediyorum çünkü. Ama ağlamıyorum biliyormusun. Gururuma yediremiyorum. Merak ediyorum bakışların hep mi böyleydi? Yoksa banamı özeldi? Seni neredeyse hergün görmeme rağmen özlüyorum ya. Yokluğunda ne yapar bu kalp? Bir gün görebilmek umuduyla atmaya devammı eder,yoksa hergün ölüp ölüp dirilir mi? Sanada üzülüyorum biliyor musun? Hiç kimse bu kadar sevemiycek seni. Bu kadar özlemiycek ve değer vermiycek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her Katı Farklı Kahve
Chick-LitHer katındaki tadı tatmam,her tadışımdaki artan acıya katlanmam ilk yudumumdaki hazzı arayışımdandı.
