Στάθηκα μπροστά στον καθρέφτη. Τον κοιτούσα και σκεφτόμουν:
Θέλω να ανοίξει η πύλη...
Η πύλη για το άγνωστο...
Δεν έγινε τίποτα. Πρέπει πάση θυσία να την ανοίξω την πύλη. Αλλά έπρεπε να προετοιμαστώ για ότι με περιμένει.
Πήρα ένα μικρό σακίδιο και έβαλα μέσα ένα μπουκάλι νερό, το κινητό μου, κάτι μπισκότα, μια ζακέτα και το χαρτί που μου άφησε πάνω στο τραπέζι η Αμέλια.
Ήμουν έτοιμη. Χαμογέλασα και είπα δυνατά:
Χρι:Θέλω να ανοίξει η πύλη.
Και ναι, μια λάμψη με περιτριγυρισε. Τόσο πολύ, που δεν έβλεπα τους τοίχους του σπιτιού μου. Ήμουν χαρούμενη.
Ξαφνικά, άκουσα κάποιον να με φωνάζει. Δεν κατάλαβα ποιος ήταν, απλά ήρθε και με αγκάλιασε. Δεν μπορούσα να τον δω από το πολύ φως. Κρατήθηκα από πάνω του, γιατί ένιωθα πως έπεφτα. Έπεφτα στο άπειρο όπου έκλεισα να ματιά μου και από εκεί και μετά ένιωθα πως κάποιος μου έδωσε χάπια για να πιο εύκολο ύπνο. Ευτυχώς ήταν ακόμη εκεί εκείνος ο άνθρωπος και δεν με άφησε να πέσω.
Ξύπνησα πάνω πάνω σε ένα καταπράσινο λιβάδι. Ήμουν στην αγκαλιά ενός ανθρώπου που δεν γνώριζα. Τρόμαξα και απομακρύνθηκα.
??:Μην φοβάσαι Χρίστι. Δεν πρόκειται να σου κάνω κακό.
Χρι:πως με ξέρεις;Που είμαι; Ποιος είσαι;
??:Είμαι ο Έντερβιν και με φωνάζουν Εντ. Είσαι στον κόσμο του Έλιοτ. Σε ξέρω γιατί εγώ ήρθα να σε πάρω από την γη. Σου λύθηκαν οι απορίες;
Χρι:και τι κάνω εγώ εδώ;
Εντ:Έχεις κάποιες δυνάμεις και επέλεξες να έρθεις. Και καλά έκανες γιατί και εσύ χρειάζεσαι εμάς, και εμείς εσένα.
Χρι:δηλαδή;
Εντ:θα τα μάθεις όλα στην πορεία.
Χρι:Γιατί όχι τώρα;
Εντ:Έτσι. Σήκω πάμε να σε συστήσω στους αλλους. Κοιμόσουν δύο μέρες, κυριολεκτικά.
Χρι:γι' αυτό νιώθω σαν τούβλο τώρα;
Εντ:ναι.
Χρι:αα μάλιστα.
Προχωρούσαμε αμιλητοι ο ένας δίπλα στον άλλον. Στην μέση της διαδρομής τον ρώτησα:
Χρι:Ποια είναι η Αμέλια;
Γούρλωσε τα μάτια του χωρίς να με κοιτάει.
Εντ:που την ξέρεις;
Χρι:εμφανίστηκε στο όνειρό μου και ξέρω πως είναι κάπου εδώ.
Εντ: θα την γνωρίσεις...
Χρι:αντε ωραία.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ξέρω, μικρό αλλά καλύτερο από το τίποτα!
Αν σας άρεσε πατήστε το αστεράκι☆ γιατί με βοηθάει πολύ!!!
Το επόμενο λογικά 15/3!
Η Αθούκι σας στέλνει ζουμερομελομακαρονοκοραμπιεδουπεραγαπητοκουρκουμπινογιφιλιοαγκαλιεςςςς!♥♥♥♥
Love you!!!
Bye bye!!!
BẠN ĐANG ĐỌC
Your Eyes, Priceless!-Τα μάτια σου, ανεκτίμητα!
Viễn tưởngΜάτια. Καθρέφτες της ψυχής. Τα μάτια να κοιτάτε. Τα υπόλοιπα είναι μοντάζ. Μάτια. Μπορούν να σε κάψουν. Τα όμορφα ματιά δεν κρίνονται από το χρώμα τους αλλά από αυτό που σε κάνουν να νιώθεις όταν σε κοιτάν... Μάτια. Αγαπώ τα μάτια σου αλλά πιο πολ...
