Your Eyes, Priceless!-Τα μάτια σου, ανεκτίμητα!

Κεφάλαιο 10

Περπατούσαμε για την υπόλοιπη μέρα. Το βράδυ φτάσαμε σε ένα χλιδατο σπίτι. Τον κοίταξα παραξενεμένη:
Χρι:Εδώ είναι το σπίτι σου;
Εντ:Όχι το δικό μου αλλά της Αμέλιας.
Χρι:θα την γνωρίσω σήμερα;
Εντ:ναι.
Μπήκαμε μέσα και... έμεινα με ανοιχτό το στόμα από αυτό που είδα. Όλα ήταν... από διαμάντι. Όλα διάφανα. Το φεγγάρι αντανακλουσε σε όλα τα πράγματα από έναν φεγγίτη. Όλα ήταν εντυπωσιακά.
Εντ:Χριστιάνα; Όλα καλά;
Μου ψιθύρισε.
Χρι:ναι, ναι απλά εντυπωσιάστικα.
Εντ:Δεν είναι παράξενο.
Ανέβηκε πολύ σιγά τις σκάλες.
Εντ:Μην κάνεις φασαρία. Δεν πρέπει να μας καταλάβει κανείς.
Εγνεψα καταφατικα.
Φτάσαμε μπροστά από μία μικρή πόρτα. Ο Εντ χτύπησε συνθηματικά και από μέσα κάποιος άρχισε να την ανοίγει. Μια φωνή άκουσα να λέει:
"Μπητε γρήγορα μέσα".
Μπήκαμε μέσα. Ένα κορίτσι μας υποδέχτηκε με ένα χαμόγελο. Είχε μεγάλα μαύρα μάτια, δεν ξεχωρίζες την κόρη του ματιού από το χρώμα τους. Τα μαλλιά της ήταν πολύ μακριά, μαύρα και αυτά. Μάλλον ήταν η Αμέλια.
Αμ:εσύ πρέπει να είσαι η Χριστιάνα.
Χρι:ναι, εγώ είμαι.
Αμ:με αναγνωρίζεις, έτσι;
Χρι:ναι. Εσύ μου άφησες αυτό!
Της έδειξα το χαρτί που μου είχε αφήσει πάνω στο τραπέζι.
Αμ:Ναι. Λοιπόν, πρέπει να μάθεις κάποια πράγματα.
Χρι:τι πράγματα;
Αμ:Θα σου τα εξηγήσω. Λοιπόν, εδώ που ήρθες, δεν ήρθες τουρίστρια. Θέλω να πω, κάτι πρέπει να κάνεις. Έχεις μια δύναμη, αυτό το κατάλαβες. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως γίνεται να έχεις μια τόσο μεγάλη δύναμη μέσα σου. Με τα δάκρυά σου, μπορείς να σκοτώσεις και άνθρωπο, η ηγδένι. Το ηγδένι είναι πλάσματα σαν εμάς, που κανείς δεν μας ξέρει, όπως τις νεράιδες η τα ξωτικά. Ζούμε μέσα στον δικό μας κόσμο, δεν υπήρξε ποτέ κάποιος να μας ενοχλήσει. Όμως... υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα.
Χρι:τι πρόβλημα;
Αμ:καθώς όλα τα ηγδένια ζούσαν ειρηνικά μεταξύ τους, κάπως, ένα πολύμορφο εμφανίστηκε μέσα στον κόσμο μας. Τα πολυμορφα είναι πλάσματα τα οποία είναι πολύ σπάνια, διχασμένα μεταξύ τους και με πολύ κακία. Τα λένε πολυμορφα επειδή μπορούν να αλλάξουν την μορφή τους ανάλογα σε ποιον μιλάνε. Σε νεράιδα μιλάνε, γίνονται και αυτά νεράιδες. Αυτά τα πολυμορφα τέλος πάντων, θέλουν να κάνουν όλα τα είδη των υπερανθρωπων πλασμάτων να διχαστουν, όπως έγινε και με το δικό τους είδος. Και έτσι και σε εμάς, με διαφορά πονηρά κόλπα εκείνο το πολυμορφο (ονόματι Αδρίνοα) μας διχασε. Δεν πέτυχε ακριβώς τον σκοπό του, γιατί το μόνο πράγμα που έγινε ήταν να χωριστούμε σε δύο κομμάτια. Το ένα κομμάτι, έμεινε ενωμένο όπως ήταν πριν. Το άλλο όμως, παρασύρθηκε από τα λόγια του Αδρίνοα, και γέμισε η ψυχή τους με μισος και κακο.Τα ηγδένια που πήγαν μαζί με τον Αδρινόα, τα οποία έχουν ισχυρή δύναμη, τα χρησιμοποιουν ενάντια στην ίδια τους την οικογένεια,έτσι τα ονομάσαμε Αντίγενα. Μάλιστα, επειδή εμείς δεν πήγαμε μαζί τους, πήραν κάποια νεογέννητα ηγδένια και τα έστειλαν στην γη.
Χρι:θες να πεις... πως είμαι ηγδένι; Δηλαδή είμαι υιοθετημένη; Και οι γονείς μου οι αληθινοί;
Αμ:ηρέμησε. Οι βιολογικοί γονείς σου είναι οι γονείς σου που ξέρεις. Ο μπαμπάς σου, ο Τομ, που εσύ τον ξέρεις ως Θωμά, και η μαμά σου η Άρτεμις, είναι οι αρχηγοί των Ηγδενιών που παρέμειναν ενωμένα. Με το που άκουσε η μητέρα σου πως είσαι σε έναν άλλον γαλαξία, τρελάθηκε, μαζί και ο πατέρας σου. Αποφάσισαν να έρθουν στη γη να σε βρουν. Και το κατάφεραν. Ήθελαν να σε προστατευσουν από τον Αδρίνοα και τα Αντίγενα γι' αυτό αποφάσισαν να μείνουν εκεί, μαζί σου στη γη.
Χρι:και τώρα που είναι;Εγώ τι δουλειά έχω εδώ;
Αμ:Θυμάσαι το όνειρο σου;Που μπήκαν ξαφνικά κάτι άνθρωποι και έκαναν τους γονείς σου να λιποθυμησεις; Εκείνοι τους έχουν, οι αντιγενοι, και εκεινος που θεωρησες πως ηταν ο αρχηγός τους, όντως είναι, ο Αδρίνοα.
Χρι:μου είναι πολύ δύσκολο να καταλάβω όλα αυτά που μου λες...
Πλέον δεν σκεφτόμουν. Το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι ξανά κανονική, να είμαι με τους γονείς μου στο σπίτι. Είμαι άνθρωπος, όχι ηγδένη ότι είμαι τέλος πάντων. Δεν ξέρω πλέον, από την μία στιγμή ως την άλλη, όλα που ήξερα για την ζωή μου διαγράφεται. Γιατί;
Αμ:ξέρω, είναι δύσκολο να το καταλάβεις. Αλλά αυτά τα πράγματα έπρεπε να τα ξέρεις. Αα και ξέχασα να σου πω, ο μπαμπάς σου μου έδωσε ένα γράμμα για να σου δώσω. Εδώ ίσως βρεις κάποιες απαντήσεις.
Μου έδωσε το γράμμα. Το άνοιξα. Ίσως αυτό το γράμμα να λέει ποια είναι πραγματικά. Πρέπει να το διαβάσω.

Αγαπητή μου Χριστιάνα,

Πλέον τα ξέρεις όλα. Και κατανοώ πόσο δύσκολο σου είναι να το χωνέψεις. Αλλά μόνο κατάλαβε μας. Θέλαμε να σε προστατευσουμε. Δεν ξέρω αν το κάναμε πλήρως αλλά δεν θέλαμε να πάθεις κάτι. Σ' αγαπούσαμε και οι δύο πιο πολύ και από την ζωή μας.
Λοιπόν, πιστεύω πως είσαι αρκετά ώριμη για να καταλάβεις αυτά που θα σου πω παρακάτω.
Είσαι ηγδένι. Έχεις μια πανίσχυρη δύναμη που πρέπει να την εκπαιδεύσεις. Ίσως, τώρα που διαβάζεις αυτά τα λόγια να είμαστε αιχμάλωτοι του Αδρίνοα. Ξέρω πως μας αγαπάς. Ξέρω πως σε τρομαξαμε όταν εξαφανιστηκαμε από το σπίτι. Σου ζητώ συγνώμη. Ταπεινά. Δεν ξέρω αν θα μας συγχωρέσεις. Δεν θέλαμε να σε βάλουμε σε κίνδυνο. Ίσως έπρεπε να σου πούμε από μικρή την δύναμη σου, η να μην σου την πούμε πότε. Αλλά ότι κάναμε, το κάναμε για την ασφάλεια σου. Σε αγαπάμε πολύ. Αλλά είσαι ιδιαίτερη... έχεις αυτό το χάρισμα που κάνεις άλλος δεν το έχει τόσο ισχυρό. Ξέρω πως μου θύμωσες τώρα, μικρή, όπως τότε που ήσουν πέντε χρόνων και παίζαμε δίπλα από το τζακι επιτραπέζια και σε νικούσα. Ξέρω. Ξέρω. Αλλά σε παρακαλώ να μας καταλάβεις.

Με αγάπη ,
οι γονείς σου

Απλά δεν μπορώ να πω κάτι. Μένω στήλη άλατος. Μου έρχεται να κλάψω, μα δεν μπορώ. Δεν ξέρω πλέον. Νοιώθω κενή.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η Αθούκι έκανε δυνατό come back με 926 λέξεις!
Ναι έχω πόσες μέρες να ανεβάσω κεφάλαιο αλλά δεν προλάβαινα να ανασανω!
Πόσο μάλλον να σκεφτώ για το βιβλίο!
Τέλος πάντων, αν σας άρεσε το κεφάλαιο πατήστε το αστεράκι που με βοηθάει πολύ!
Και για να πω την αλήθεια, βλέπω πως τα views κατεβαίνουν όσο ανεβάζω κεφάλαια και αυτό δεν είναι ενθαρρυντικό! :'(
Αλλά δεν πειράζει γράφω το βιβλίο γιατί έτσι μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα!
#ΗΑθουκιστελνειφιλιακαιαγκαλιεςς!