Bij oorlog komt Liefde vrij! (Twilight fan-fictie)

Hoofdstuk 14

Bella p.o.v.
Ik word wakker op een bank. Ik kijk rond en zie dat iedereen zachtjes aan het praten is. Ik voel me echt super moe. Ik wil net me ogen weer gaan sluiten toen ik Dean zag. Dean gaf me een grote glimlach die ik terug gaf. Dan gaap ik.

Edward kijkt op en zit gelijk voor me.
'Bella,' fluistert hij en hij streelt mijn wang. 'Mijn Bella.'
Ik glimlach erom. Altijd als hij mij van hem noemde gebeurde er rare dingen in mijn lichaam. Goede dingen. Edward glimlachte.
'Ik ben moe.' mompel ik.
Edward grinnikt. 'Dat snap ik. Je hebt veel energie gebruikt.'
Ik knik en mijn ogen vallen weer dicht. Ik voel Edward opstaan.
'Nee,' mompel ik en ik pak hem weer vas. Edward zorgde voor sneller herstel.
Ik voel Edward weer gaan zitten. Ik trek zijn hand onder de deken en leg hem op mijn buik. Ik hoor mensen lachen en voel Edwards koude adem in mijn gezicht. Ik open me ogen en kijk recht in Edwards gezicht. Ik geef hem licht een kus op zijn lippen en zorg er dan voor dat Edwards hand mijn blote buik aanraakt.'Gaat het?' vroeg Edward bezorgd en zijn hand aaide mijn buik. Ik glimlach en knik.
'Je geeft me kracht.' En dan klopt ook echt. Ik voelde de warmte van zijn hand mijn helee lichaam verwarmen.
'Mooi zo.' zei Edward en hij geeft me een kus op mijn mond. Ik zoen hem terug en hij grinnikt. 'Spaar je krachten.'
Ik knik maar en gaap. Ik sluit mijn ogen en Edward begint voor me te neurien. 
Ik kan niets anders dan relaxen en in slaap vallen.

Edward p.o.v.
Mijn Bella slaapt snel weer. Ik laat me hand liggen. Als het haar kracht gaf dan geef ik het haar.
'Mon amie. Blace gaat daar problemen mee hebben'
'Wat?' vroeg ik.
'Dat je met Bella bent.'
Mijn ogen worden groot. Haar vader Blace?
'Je moet natuurlijk laten zien dat je haar waard bent.'
'Dat is onbegonnen werk.' mompel ik.
'Hoezo?' vroeg Dean.
'Ik ben haar niet waard.'
Dean begin te glimlachen.
'Dat zal Blace waarderen.'
'Huh?' vroeg ik nu verward.
"Blace zal z.w.z. vinden dat je niet goeg genoeg bent voor zijn meid.'
Ik knik. Zo zijn alle vaders.

Ik keek naar Lola die met Esmé speelde. Esmé was echt een goede moeder. Lucie zat bij Dean op schoot en hij hield haar dichtbij. Ik denk dat het ook voor haar gelde. Het was grappig dat Dean overal oplette en hij zorgde automatisch voor zijn mate.
Mijne sliep nu rustig.
Ik streelde haar haren en ze zuchtte.
'Edward,' mompelde ze.
Dean lachtte...
'Ik weet het.' zeg ik grinnikend.
'Heb je al is geprobeerd om met haar te praten?' vroeg hij.
'Huh.'
'Hun soort heeft de raarste gaves. Zo kan je ook haar droom beinvloeden.'
'Echt?' vroeg ik ongelovig. Dean knikt.
'Bella?' vroeg ik.
"Mm....' reageeert ze waardoor iedereen grinnikt.
'Waar droom je over?' vroeg ik.
'Jouw.'
'En wat gebeurd er?' vroeg ik. Ze glimlachte.
'Je houd Renesmee vast.'
Renesmee? De dochter die Isa voor ons had bedacht. Bella grijpt mijn bovenarm vas en snuggeld dichter tegen me aan. Ik grinnik erom.
'Je wilt dichtbij met me zijn?' vroeg ik.
'Ja.' mompelt ze. 'Ik hou van je.'
'Ik hou ook van jou.' mompel ik.
'Ik meer.' mompelt ze
'Ik hou veel meer van jou.'
Bella giebeld en schud van nee.
"Ik hou meer van jou.'
'Hoe weet je dat?' vroeg ik.
'Omdat je mijn mate en een vrouw zorgt voor haar man. Je moet je man liefhebben zo erg voor dat hij blij is en altijd tevreden is.' mompelt ze.
'Ik moet juist zorgen dat jij gelukkig bent.' zeg ik snel.
Bella grinnikt.
Dan pakt ze mijn handen vast.
'Blijf.' mompelt ze.
'Dat doe ik.' zeg ik.
Ik beweeg mijn hand en Bella's handen worden van ijzer. Ik hap naar adem. Ik zie scheuren onder Bella's handen. Die zijn op mijn polsen. Ik sis. Carlisle staat gelijk bij me. Hij kijkt naar mijn armen. Dan begint hij Bella's handen los te peuteren. Bella kreunt in pijn en ik kijk haar aan.
Dan gilt ze en laat mij los voordat Carlisle opeens aan de muur zit.
'Bella!' roep ik bang. Ik kijk naar Carlisle die onder iets zit.

Ik zie een hand op Bella's voorhoofd. Ik volg de hand en zie Dean.
Bella kreunt zachtjes.
"St.... Isabella. Isabella ik ben hier.' fluistert hij. 'Edward is hier.' Hij pakt me hand en legt die in haar nek. Ik streel met mijn duim haar nek. Ze zucht en ontspant een beetje.
"Blijf.' mompelt ze en een traan ontsnapt onder haar gesloten oogleden door.
Snel spring ik achter haar op de bank en sla mijn armen om haar heen. Ze draait zich om en kruipt tegen me aan.
'Ik ben er. Ik ben er.' mompel ik.
Bella's shirt verschuift iets en ik zie haar vleugel tatoe. Ik stril met mijn hand erover heen en hij word zwart.
'Laat Carlisle los, lief.' fluister ik. Bella kruimpt dichter tegen me aan en langzaam zakt Carlisle naar beneden. Esmé rent snel naar hem toe en gaat op haar knieën. Carlisle sust haar.
"Het gaat goed Esmé.'
Esmé knikt gerust gesteld.

-----

en?