Bij oorlog komt Liefde vrij! (Twilight fan-fictie)

Hoofdstuk 16

Bella p.o.v.Edward rent met ons een uur lang. Als we stoppen kijkt Dean verward om zich heen.

'Wat is er?' vraag ik.

Dean kijkt me aan.

'Waar is de poort?'

'Hoe moet ik dat weten?' vroeg ik verward. Dat wist ik niet.

'Isa. Bella. Laat Isa komen.' zegt Dean.

Edward p.o.v.

Ik zie hoe Bella veranderd in Isa dan. Hoe haar ogen veranderen van kleur. Dan rent ze huppelend rond.

'Isa.' zegt Dean en hij pakt haar vast.

"Waar is de poort?' vroeg hij.

Isa stopt haar vinger in haar mond en doet alsof ze nadenkt.

"Uh....' Dan kijkt ze rond.

Ze rent weg en we volgen haar.

'Hier. Hier hier.' roept ze dan. Ik loop naar haar toe met de anderen en zie een boom.

"Boom.' zegt Emmet verward.

Bella knikt en knuffelt de boom.

'Is ze gek geworden?' vroeg Jasper.

'Nee.' zegt Dean.

"Isa.'

Ze kijkt naar Dean.

'Waar is het?'

'Geen idee.' Dan worden haar ogen groot en loopt ze naar Edward toe.

'Je sleutelbos?' vroeg ze.

Verward kijk ik haar aan.

"ALsjeblieft.'

Ik geef het aan haar en ze pakt hem vast. Dan stopt ze de sleutelhanger die ik van Bella heb gekregen in een gat in de boom. Dan onstaat er een soort spiegel in de boom. Isa trekt hem eruit en geeft hem giebelend weer aan mij.

Dean gaat voor door de poort. Dan ik en ik hou Bella vast.

We lopen naar binnen in een kleine kamer. Het is paars. Dean zit op de grond en als we allemaal binnen staan. Gebukt omdat die zo klein is kijk ik achter me.

Er hangt een schilderij van een baby.

'Ik ga kijken of het veilig is. Blijf hier.'

Bella pakt me hand vast en wachten stilletjes.

Kom maar maar blijf in Bella's kamer.

'We mogen naar boven alleen moet we in Bella's kamer blijven.'

Bella kruipt voor naar buiten en als we buiten zijn kijken ik met open mond toe en ik zie dat de anderen dat ook doen. Bella's kamer is super groot en wit met paars en soms zwart. Er zijn allemaal baby dingen.

'Ik herken het.' fluistert Bella zachtjes en ze loopt naar de crib. Haar handen glijdend over de gordijnen die eraan vast zitten.

Bella p.o.v.

Alles om me heen is zo bekend. Het zorgt ervoor dat ik wil huilen. Ik herinner nu dat ik hierin lig. Als tranen over mijn wangen stromen voel ik dat Edward me in zijn armen neemt.

'St. Het is goed.' fluistert hij.

'Edward. Het doet pijn.' fluistert ik als ik de pijn voel.

'Wat?' vroeg hij.

'Me tatoe' fluister ik.

Edward gaalt de rits om mijn rug naar beneden en kijkt naar mijn tatoe.

'Hij is rood.' fluistert hij. Dan geeft hij me een kus, op mijn tatoe.

Het deot me zo goed dat ik wil veranderen. Edward legt dan zijn hand erop en ik zucht. Het geeft me rust.

'Beter?'

'Ja.' geef ik toe.

'Mooi zo.'

Dean p.o.v. (onverwacht)

Ik sluip door de gangen maar ik kom geen mensen tegen. Dan hoor ik stemmen uit de hoofdzaal. Langzaam loop ik naar binnen en kijk om me heen. Nog steeds verstopt achter de paal zie ik geschokt twee mensen die ik nooit meer had gedroomd te durven zien.

'Hoogheid.' fluister ik en ik kom tevoorschijn. Ik buig maar ze lijken me niet gehoord te hebben. Ze staren naar het schilderij dat van ze is gemaakt toen prinses Isabella nog maar net geboren was.

'Koning. Koninging.' zeg ik harder deze keer. Ze kijken verschikt op en hun ogen worden groot als ze me zien.

'Dean.' zegt de koning.

'Je bent terug.' vult mijn koninging aan.

'Ja.'

'Waar is Isabella?' vroeg ze toen en ze keek rond.

'Uh...' Hoe moest ik zeggen dat ze verloofd was.

'Vertel ons alsjeblieft dat je goed nieuws hebt.' smeekt de koning.

'Ja. Isabella is ongedeerd.'

Ze zuchten opgelucht.

'Alleen is ze alleen door de transformatie gegaan.'

"Waar was je?' vroeg de koning en hij klonk boos. Ik weet hoe hij zich moet voelen. De transformatie is heel beangstigend.

'Ik was vermoord.' fluister ik langzaam.

'Hoe ben je hier nu dan?' vroeg de koninging

'Mijn mate en Isabella hebben elkaar gevonden en zijn er een paar dagen geleden in geslaagd om mij weer tot leven te wekken.' leg ik uit.

Ze knikken.

"Waar is ze.'

'In haar kam...' voordat ik ben uitgesproken is mijn koninging weg.

"Goed gedaan.' zegt mijn koning.

We lopen samen rustig terug.

We horen gegrom en beginnen te rennen. De koninging is tegen de muur gedrukt bij Jasper terwijl Bella geschokt ernaar kijkt.

"Jasper laat haar los.' zeg ik geschokt en hij kijkt me verward aan. 'Ze is onze koninging.' fluister ik dan.Geschokt laat Jasper haar los.

"het spijt me madame. Ik dacht dat u een gevaar was.'

"Het geeft niet jongenman.' De koning onderzoekt gelijk of de koninging nog wel oké was.

Dan kijk ik naar Bella net op het goede moment om haar te zien veranderen in Isa.

'MAMA!!!!" Roept ze en ze rent naar haar toe en springt in haar armen.

De koninging lacht.

Edward p.o.v.

Isa springt uit mijn armen en in de armen van de vrouw die haar moeder moet zijn. De man en vrouw dragen beide een kroon.

'Ik ben zo blij dat je terug bent.' fluistert de vrouw en de man knuffelt hun beide.

"Mijn meiden.' fluistert hij zachtjes en Isa giebeld. Dan springt ze uit hun armen en rent naar mij toe. Ik neem haar weer in mijn armen en zie de man mij waarschuwend aankijken.

'Mama, papa. Dit is Edward en hij is MIJN.' zegt ze met de nadruk op MIJN en ze trekt me nar hen toe. Ik loop mee en maak een buiging.

"Het is een eer om jullie persoonlijk te ontmoeten.'

De vrouw lacht.

Wat een welgemanierde jongenman.

Als hij maar niet denkt dat hij mijn Isabella kan hebben.

Gedraag je Blace. Dat is onze dochters mate. Hoor ik dan opeens Koninging Aria zeggen.

Het zal wel. reageert Konining Blace.

Ik kan niet anders dan grinniken en Aria geeft me een glimlach en Isa voel ik me dan een kus geven.

'En dit is...' begint Isa de anderen voor te stellen.

00------

Lekker lang. 963 woorden. XD.