Ben özür dilemeyi çok seviyordum. Hatta günün her dakikasında haklı olsam da özür dilerdim.
Bir gün okul koridorunda yürüyordum. Gözüme yakışıklı bir çocuk kestirip çocuğa doğru koştum ve üstüne düştüm.
"Şey.. ben.. özür dilerim." dedim.
"Önemli değil iyi misin?" dedi taşçocuk.
"İyiyim teşekkür ederim." ayrıca teşekkür etmeyi de çok seviyordum.
Okuldan çıktım, bizim okul çok disiplinliydi, istediğimiz zaman okuldan çıkabiliyorduk, Hocalar bize karışmazdı o kadar disiplinli.
Sonra bana araba çarptı. Adam sinirli bir şekilde arabadan çıktı.
"Şey.. Ben.. özür dilerim." dedim adamı sinirli görünce.
"Bana özür dilemenden nefret ediyorum!" diye bağırdı.
Sonra "Gel sana yardım edeyim." dedi. "Ben.. şey, teşekkür ederim." deyince "Bana teşekkür etmenden de nefret ediyorum!" diye bağırdı.
Sonra beni evine götürdü, olmayan yarama pansuman yaptı. Evden çıkarken "Şey.. ben teşekkür ederim." deyip adamın delirmesini sağladım.
-bayanoozmen
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Wattpad'deki Müthiş Klişeler 2
De TodoWattpad'deki Müthiş Klişeler 1 kitabının devamıdır. 1. kitapta ne varsa, burada da aynen devam edecektir. Eğer bu kitabı yeni görüyorsanız, profilimden 1. kitaba ulaşabilirsiniz. 09.06.2017: Kurgu Olmayan'da #3 11.06.2017: Kurgu Olmayan'da #2 KAPAK;...
