Kaçak Gelin

K.G 1 (düzenlendi)

Küçük kardeşimin ıslak ve minik dudaklarıyla öpülerek gözlerimi araladım.

Damla benim en küçük kardeşim.
Övünmek gibi olmasın ama çok şirindir.

Yanı başımda duran Damla'ya göz gezdirdikten sonra yatağımda oturur pozisyona geçtim. Damla'yı kucağıma alarak öpmeye başladım.

Kapı aralandı ve aralıktan Ada kafasını uzattı.

-Hey! Kıskanıyorum. Ben olmadan hiç bir sarılmanın tadı çıkmaz!

Ah. Bu da ortancamız. Ada Özön.

-Gel gel. Sende gel.

Ada kapıyı sonuna kadar açtı ve içeriye girerek bize sarıldı. Damla'nın sevgi çığlıklarıyla annemin sesi birleşmişti.

-Kızlar hadi gelin!

Gözlerimi devirdim. Çünkü annemi tanıyorum kahvaltı masasını hep ben ve Ada'ya hazırlattırır. Kendisi ise bir köşede oturarak Nerimancığım(!) ile mesajlaşır. Neriman annemin en yakın kankasıdır. Mahallenin mobese kamerasıdır. Kim hangi gün hangi saatte nerdeymiş bilir. Herşey ondan sorulur. Korkmuyo da değilim hani.
Ne sırrın varsa bunu abartarak yayar ve seni mahallenin ağızına sakız eder. Psikopat dedikoducudur. Onun eline düştüğün zaman kurtuluş yoktur.

Nerden biliyorsun derseniz. Ben bilirim. Çünkü ben de yaşadım. Hala dedikodularımı duyarım. Uzay ile markete girdiğimizi görmüş ve hemen herkese yaymış. Hemde nasıl biliyormusunuz?

Yağmur'u bir erkekle otele çıkarken gördüm.

Lan ne oteli? Bu mahallede otelmi var?

Annem bu yüzden iki hafta yüzüme bile bakmamıştı. Daha yeni barıştık hatta. Zorla inandırdım. O gün bugündür Neriman dan nefret etmişimdir.

Annemin bağırarak odama dalmasıyla irkildim.

-Eşşek sıpaları! Ben kime bağırıyorum yarım saattir? Çabuk aşağıya mutfağa inin!

Damla en önde Ada ortada ben ise en sonra daltonlar misali odamdan çıkarken. Annem elindeki ev terliği ile popoma vurdu. Acıyla anneme döndüm ve 'ne var' anlamında başımı salladım. Kim bilir yine ne bok yedim?

-bekle sen bekle! Konuşucaz seninle?

-ne var ya?!

-bağarma bana!

-iyi tamam be!

Hızla merdivenlerden inerek mutfağa yöneldim. Annemde arkamdan geliyordu.

Yanıma gelip beni kolumdan çekiştirerek misafir odasına soktu.

-ne var anne ya. Var sende bişiyler yine!?

-asıl senden duyucaz haberleri! Anlat bakayım elin oğluyla senin yine ne işin var?

-neyden bahsesiyosun sen? Benim sevgilim var anne ne elin oğlu?

Sinirle gözlerini kapatıp açtı ve derin bir nefes aldı.

-Deniz! Onu tanıyormusun?

-Evet! En yakın arkadaşım.

Kolumu tutarak sıktı ve beni kendine çekti.

-duyduğuma göre onunla birlikteymişsin?!