Jasmine teka, bumalik ka” Tinatawag ako ni Carl pero hindi ko sya nililingon. I just want to run, run as fast as I can, run to where my feet drag me, ran as long as I can. I just need to run right now because if I stop, I might broke down.
This feeling sucks, I always cry and cry.
Ramdam kong hindi naman ako hinabol ni Mhike, bakit nga ba nya ako hahabulin pagkatapos ng lahat ng mga nakita at nalaman nya? Pero ang totoo, umasa akong hahabulin nya ako pero ang kaso kahit tawagin man lang nya ang pangalan ko wala akong natanggap. He's not really interested in me huh?
He must be thinking that I am such a very dirty person because of about what he sees awhile ago. He didn’t even hear my words. He thinks that chaising someone like me is tiring and just a waste of time.
I don’t know what to do. How to explain. Or should I explain myself for the things I don’t know eighter. How do I start fixing this mess I’ve made?
Nandito lang ako ngayon sa theme park. Nakaupo sa isang swing na kung saan dito kami ni Mhike kumakain ng ice cream kasama yung bata tas ang saya-saya pa namin noon. And now what? Im all alone, silently drowning from my own tears.
Umiyak lang ako hanggang sa maumagahan ako, ni hindi na ako umuwi sa bahay. Hindi ko alam kung may mukha pa ba akong maihaharap sa kanilang lahat.
3 weeks later…….
3 weeks of Agony. Puro iyak at pagsisisi sa sarili lang ang ginawa ko. Ni kumain nahihirapan akong gawin, hindi ko kayang kumain. Mas gusto ko pang magutom nalang. Pati ako nandidiri sa sarili ko.
Sabihin nyo, ganun na ba ako kasama para maparusahan ng ganito? Ang tanging alam ko lang naman ay nagmahal ako ng sobra. Masama ba ang magmahal ng sobra?
He left me unspoken. Iniwan nya akong mag-isa. Umalis sya kung kelan sobrang kailangan ko sya. Umalis sya sa mga panahong sya lang ang kailangan ko upang malagpasan lahat ng ito. Oo umalis sya at nagpunta sa malayong lugar. He want to ‘unwined’ gaya ng sabi nilang lahat sakin.
Fck this! Naiiyak na naman ako. “Will you just stop from cying? All of you are traitors! I hate my mouth for not telling Mhike the truth. I hate my brain for not remembering what really happens that night. I hate my eyes for not seeing the truth. Ugh! I hate all of you!”
Jasmine, baba na malelate kana!” pinunasan ko na yung mga luhang patuloy sa pagpatak at nag ayos na ng sarili. Life must go on even when its really hard to deal with. Papasok parin ako kahit sobrang nasasaktan na ako.
***
Pagkarating ko sa school, biglang natahimik ang lahat. Pero may mga iilang tao ang nag chi-chismisan.
Look oh”
Oo nga, pumasok na sya!”
May mukha pa pala syang maihaharap ano?” Sige magbulungan kayong mga bubuyog! Buti sana kung hindi ko kayo naririnig ano?!
Hello, goodmornign Jasmine. Buti naman at nakakayanan mo pang humarap samin ano?” Umagang-umaga mapapaaway na naman ba ako? Fck this all ugly bitches here.
Hindi ko nalang sya sinagot. May mangyayari ba kung kakausapin ko pa sya? Wala naman diba? Malapit na sana akong makaalis sa may function hall kaso may biglang nag play sa malaking screen ng faculty at lahat ng mga studyante ay nakatingin doon.
This girl is such a whore!” Nakatingin lang ako sa napakalaking screen habang pinagmamasdan ko ang aking sarili. Hindi ko mapigilan mapaiyak. Sobrang nasasaktan na ako. Bakit parang wala ni isa sa kanila ang tumutulong sa akin? Nasaan sina Mika? Si Brix? Si Carl? Si Faye? Nasaan sila?
Iyak lang ako ng iyak. Hindi ko naman alam. Wala akong ala. Sobrang sakit ng mga nararamdaman ko ngayon. I feel so left out. Parang gusto ko nalang mamatay.
Jasmine”
***
Hehehe pabitin ba masyado? Sorry naman. Promise babawi ako sa next chapter. ^_____________^V
BINABASA MO ANG
Badgirl vs.the Casanova
Teen FictionMAHAL KITA. Isang simpleng salita ngunit kaya mo kayang panindigan ang salitang ito hanggang sa huli kung susubukin ka ng 'pag-ibig' mismo at ng tadhana? JUST READ THE WHOLE STORY ;))
