KENDİMİ ARIYORUM

Erişilmez Aşk

   Gözleri var ama kullanamayan insanlar gibiyim. Elime bir kaç şey tutuşturmuş hayat, geri almasını bilircesine tavır tutunmuş bana.
   Zinnûreyn kitap yazıyordu, kimsenin beğenmeyeceğini düşünerek, ama denemek istedi. Gerçekleştirdi de. Kitabını kısaca özet geçmek isterim. ¶
   "Kayra adında bir genç vardır. Üniversite 4'e gidiyordur. Ailesiyle yaşayan gençtir bu, insan bir yere kadar yalnız olur, bir yerden sonra da hayatını birisiyle paylaşmak ister. Kayra'nın çevresinde sevebilceği biri yoktur. Şimdi ki popüler olan internet sitelerinde kendi eşini aramaya koyulur. Kayra yakışıklı bir gençtir. Esmer, uzun boylu ve siyah gözleri seven kızlar için. Siteye ilk girdiğinde pek fazla mesaj atan yoktur. Hatta hiç mesaj atan yoktur. Kayra utangaç bir insandır, karşı cinse mesaj atamaz. Bu siteden uzun bir süre geçtiği için ve beklediğini bulamadığı için ümidini keser, tâa ki bir mesaj gelene kadar. Mesajlaşma fazlı geçer bir süre. Elif adın da bir bayanla tanışır. Artık Kayra ve Elif birbirlerini bir süre yeterince tanımıştır. Ama bir şey eksiktir. Kayra hiç cesaret edemez,  günleri bir ağır dolap ittirir gibi ittirdikten sonra, fotoğrafını atmasını ister. Ve Elif fotoğrafını atar. Biraz eskimiş bir fotoğraftır. Ama şimdi ki devrimizde, fotografları süslemek gibi üslûp olduğu için şüpheye düşmemiştir. Fotoğraf o kadar güzeldir ki, Kayra'yı büyüler. (Bir kaç tane daha atar Elif fotoğraf). Bir süre mesajlaşırlar site aracılığı ile, Elif numarasını vermez, çünki ciddi bir ilişki ister. Bir sene birbirleri ile yazı üstünde kenetlendikleri için, buluşma kararı alırlar. Elif buluşma yerini ayarlar. Kayra o gün için hazırlanır, bazı olaylar geçer başından. Ama ne olursa olsun o buluşma yerine gider. Buluşma yerine ulaşır,hastanenin yakınlarında bir yerdir. Buluşma yerine tam vaktinde gitmiştir. Beklemeye devam eder. Yarım saat bekledikten sonra oturduğu banktan çevresine baktığında, banka uzanan kaldırımda yürüyen yaşlı bir kadın görür. Elif'in gelmemesi endişesi başlar, tam o esnada yaşlı kadının yanına oturduğunu fark eder. Çünkü aklı başka yerlerdedir. (Elif'indedir.) Yanında yaşlı bir kadınla iki saat bekledikten sonra gitme kararı alır, içindeki buruklukla. Beş saatlik yol gelmiştir onun için. Elif'in ayarladığı buluşma yerine hiç itiraz etmeden gitmişti. Kimse engel olamazdı randevusuna geç kalmayı, aşk değildi bu ama belki yüz yüze konuştuğunda aşk olacaktı. Kalktı tam giderken, ihtiyar kadın" Beni beğenmedin mi?" diye sorar.
   Kayra şaşkındır. Bir anlam veremez olan bitene. Yaklaşık on dakika sessizlik olur. İkisi yürümeye başlarlar yavaş bir şekilde. Kayra ayaklarının gittiği yere değil,  ihtiyar kadının adımlarını ezbere bilircesine aynı hizada yürürler. Kayra ve yaşlı kadın bir hastaneye doğru girmektedirler, bir anlam vermez. Aklında hiç bir şey yoktur. Düşünceleri beyninden kaçmıştır adeta. Fikirleri onu terk etmiş, bir kalp atışları kalmıştı geriye Kayra'nın elinden tutan. Kadın hastaneye girer, Kayra ile aynı hizzadadırlar. Kadın bir odaya götürür ikisini, hazır bir yatağa girer , yorganını üstüne örter ve Kayra yatağın yanında ki kendisi için ayırılmış gibi duran koltuğa oturdu. Yaşlı kadın  Kayra'nın elini tuttu ve gözlerini yumar. Uyur. Bir müddet kadına bakar, bebeksi yüzü vardır, ama kimdi bu?  Kayra hastane çalışanlarına gider ve kadın hakkında bilgi edinmek ister. Bir dosya tutuşturur eline çalışan. Dosya da;
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
    Hasta :Elif Ziyan
    Mesleği: Gazete'de Köşe Yazarı
    Hastalığı: Demans (geçmişte kalma hastalığı.)
    Yakını: yok.
………… ...... ...... ..
   ..... ..  ... ... 
.........  ..... ... ......        .....
... ......      .......
.....  .         ..... ...       ... .
Kayra dosyayı okurken gözlerinin içinde bir fırtına sonucu, göz yaşlarını; kurtulmaya çalışan bir insan topluluğunun, çıkışı bulmuşcasına ardı kesilmeksizin, akıyordu âdeta. 
   Elif onu bırakmamıştı, onu aldatmamıştı da,  ondan nefret de etmedi . Peki Elif Kayra'ya ne yapmıştı?
   Fotoğrafları'nın eski olması şimdi kendi gerçekliğini bir tokat gibi yüzüne vurmuştu Kayra'nın.

  Kayra Elif vefat edene kadar onunla kaldı.
           Aşk'ı öğrenmişti onunla.....
           Belki de beklemeyi. 
                         (Kim bilir?)

   Zinnûreyn, bu hikayeyi hep içinde gizledi. Daha bir çok hikayesi vardı, ama önce kendi hikayesini anlatması gerekirdi. Bu yüzden. Kendine odaklanıp, kendi hikayesini yazıya döktü..