Spor Salonundaki Aşk

{Bitti}-Özel Bölüm-4-

Herşey bitmişti. Yaşadığımız herşey onun bir hareketi ile bitmişti. Elimdeki peçete parçasına burnumu sildikten sonra Mavi'nin dediklerini dinledim.

- Ya Banu, Pars kapıda bekleye bekleye helak oldu! Bir çık bak!

2 gündür evden dışarı çıkmıyordum. Çıkmayacaktım. Kapılarımı kitlemiştim yanağımdaki iz geçene kadar sadece Mavi ve Çimen ile görüşüyordum.

- Anlamak mı istemiyorsun Mavi? Bana eski yaşadıklarımdan daha ağarını yaşattı. Bana vurdu

Dedim son kelimelerimi fısıldayarak.

- Baka hala izi var. Bu affedilecek birşey değil! Ben kendi mesleğimde şiddet gören kadınları savunacaktım. Ama şiddet görmüş biri olarak savunmak istemiyorum. Ben o kadınları ailesini kurmuş mutlu bir kadın olarak kurmak istiyordum

- Her şeyi unutun. Tekrar başlayın

Dedi Çimen. Bu dediklerine alay ile konuştum.

- Her şeyi unutup ne olcak. Biz güya yeniden mi başlayacağız. Hayır biz sadece sürekli kanayan yaramıza bandaj ile sarıcağız. Ama oranın sızısı hep bizim aramızda olucak. Eğerki böyle olucaksa hiç olmasın Çimen

- Ya bir kere benim bir kere bile ağladığını görmediğim Pars ağladı

Ne ağlamış mıydı?

- O bana vuruncada ben ağladım

Dedim.

- Ama Pars'ta haksız değil şimdi

- Nasıl?

Diye sordum Çimen'in dediklerine karşı.

- Sende ondan çok çok eskiden uyuşturu içtiğini saklamışsın. Hatta bizden bile. Neden Banu?

- Bak o zaman yaşadığım şeyler nasıl desem karmaşıktı. Zaten bende bu konuda kendimin haksız olduğunu biliyorum ama iki kere yaşadığım ihanet duygusunu ona yaşatacağımı düşünebileceği hemde beni aldatan biriyle bunu yapabileceğimi düşünmesi bu bana inanmadığını, güvenmediğini, sevmediğini gösterir

- Pars seni seviyor ama

Dedi Mavi.

- Ama bizim aramızdaki herşey bitti

Dedim. Ağlamamaya çalışıyordum. Onu hala seviyordum ama... Herşey sevmekle olmazdı ki.

- Buna sen inanıyor musun ki?

Mavi'nin dediğine sustum sadece sustum. İki gün sonra dans provası vardı. Hah! Tek düşüneceğim şey buymuş gibi birde aklıma şu lanet dans geldi.

- Emin misin?

Diye sordu şüpheyle Çimen. Cevaplamadım.

- Konuşmuyorsun. Belliki emin değilsin

- Onunla yarın konuşup yüzükleri vericem. Ve herşey bitmiş olucak

Dedim. Ne kadar bunu yapmak istemesemde bana vurduğu gerçeğini affedemezdim.

- Babanı nasıl atlatıcaksın?

- Atlatıcam bir şekilde

- Banu lütfen bir daha düşün!

- Neyini düşüneyim! Bana nasıl vurduğunu mu? O anı düşünmek istemiyorum çünkü her aklıma geldiğinde ağlamak geliyor içimden

- İstiyorsan biraz çık dolaş rahatlarsın

Aslında fena fikir değildi. Ama... Yok ya en iyisi çıkmak.

- Olur! Ama tek başıma! Ve eğerki bununda içinde bir düzenbazlık varsa ömrüm boyunca ne sizle nede başkasıyla konuşurum