Geçiyor, yıllar geçiyor.
Geçiyor bitmez sanılan keder
Uğruyor hayat merdivenlerinin eşiğine
Uğruyor, gelmez sanılan kader.
Ağlıyor yapmadıklarına yürek
Pişmanlıklarım fayda etmiyor.
Öpüyor yanağımdan aheste, mutluluklarım
Rüzgar onu alıyor, götürüyor, siliyor.
Olmasın istedim ben böyle
Devretmek istedim vazifemi ama olmuyor
Ah, bize verilen tek şans var ya, yaşam!
Atsan atılmıyor, satsan satılmıyor.
Yas tutmaya değmeyecek
Bir ölü olmak istedim zamanında
Ama gömemezdi beni annemin kalbi
Sustuklarım öyle tortulaşmış ki
Yanardı mezarda, yine de çürümezdi.
Sustuklarımı bir beni yaradan biliyor.
Ecel dediğin insana bir kez geliyor.
Ne geç, ne erken; doğa kadar dakik
Kader kitabı hiç yarıda kalmıyor.
Geçiyor yıllar, geçiyor.
Soluyor çocukluğum
Ve gençliğim gidiyor,
Güzel bir koku gibi.
Elimde hiçler kalıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Şiirler
PoetryAcemi çocuk büyüdü. Hâlâ acemi ama artık bir derdi var. Derdini dizelere döktü, pişirdi kendini. Hâlâ çiğ ama ateş görmüşlüğü var. Yeni milenyumun ilk on altı yılından sonra yazılmış, yeni dizeler buradalar.
