When You're Gone...

CHAPTER 2: Pahiya

Kieshan's P.O.V.

Siya si Sir Sungit!? For Pete's sake!
Mukhang niloloko niya lang kami! Tsss.. Well, hindi yan papasa sa akin!

Ang ayoko sa lahat! MGA MANLOLOKO!

"Hoy! Lalake! Wag mo nga kaming pinagloloko! Umupo kana sa upuan mo! Huwag kang epal jan!"
   Ikinagulat ng buong klase ang ginawa ko,

Pano ba naman kase? Sobrang lakas ng boses ko habang dinuduro-duro ko pa si Sir Sungit "kuno"

Tiningnan ako ng masama ni Sir Sungit wanna be habang lumalapit sakin..

Huhuhu.. Matatakot naba ako?!!
Inirapan ko siya at binigyan siya ng nakakalokong ngiti!

Nakapamulsa siya ngayon habang patuloy parin sa paglapit sa kinatatayuan ko.

Ang hot niyang tingnan pero A BIG NO! ISA RIN SIYANG MANLOLOKO!

"Ms.Samaniego, anong sabe mo?"
Halos pabulong na niyang tanong sakin,

Ang lapit na niya sakin na halos naaamoy ko na nga yung hininga niya..

Pero Hindi! No way! Hindi niya ako madadaan sa mga ganto, Like duh? Isa akong author at minsan ko naring nasulat ang mga eksenang ganto!
Hindi ako magpapasindak sa kaniya! Hindi, sa tulad niyang MANLOLOKO!

"Binge kaba? Ang sabe ko! WAG KANG EPAL!"
Mahinang Sagot ko sa kaniya pero diniinan ko ang bawat salita para madama niya!

Napausog ako ng onti kase feeling ko 1 inch nalang yung layo namin sa isa't isa pero patuloy parin siya sa paglapit!

Kainis na siya! He keep the distance na 1 inch between us..
Pag umaatras ako, hahakbang din siyang papalapit sakin until naramdaman ko nalang na nakadikit na ang likod ko sa wall.

Damn ! Wala na akong takas.. Inilagay niya ang kanang kamay niya sa may balikat ko at may dinukot sa bulsa niya , pero hindi niya parin tinatangal ang tingin niya sakin..

"ANO BANG PROBLEMA MO?"
Naiinis na tanong ko sa kaniya! Masyado siyang matrip! Abnormal na ata toh ee!

"ssshhh!" pagtigil niya sa akin at mas lalo niyang inilapit sa akin ang kaniyang ma among mukha!

Napapikit nalang ako sa ginawa niya, baka siya ang kumuha  ng first kiss ko! NO WAY!

Pero!!! O.--

Bigla nalang niyang inilagay ang isang Bagay sa harap ng labi ko!

Whatt? O.O

Napadilit ako at nakita ko ang isang TEACHER'S I.D. O_O

"AYAN Ms.Samaniego! Now, tell me who's the REAL EPAL HERE!"

And with that, naglakad na siya pabalik sa may Teacher's Desk sa unahan at naiwan akong sobrang pahiya..

Kainis! Siya talaga si Sir Sungit.. O.o
Ohh my! Paano na Scholoarship ko nito ngayon?

Masyado kang MAINGAY KIESHAN! YAN TULOY NAPAPALA MO!~konsensya-_-

Bumalik nalang ako sa upuan ko at pinagdasal na sana ...
Maging professional siya.. Wag niya man lang sanang i-reject ang Story na ginawa ko ng dahil lang sa nangyari kanina..

Napasinghap nalang ako ng malalim..
At napabulong sa sarili ko,

"SANA.."

------

A/N:

Yooww! Readers ! Sorry po sa short update..
Medyo busy kase ang author niyo sa school! Kaya unawain niyo nalang!

Keep on supporting this story! Pleaaaassee!

Vote/Comment/Share😍

~ArGiEmm◐.̃◐