VII - XXIX - XVII

|LMA| 3 •Welcome Home•

IVO

Pagkalapg ng eroplano agad kong kinuha ang cellphone ko at in-off ko na ang pagka airplane mode nito para makontak ko ung driver ni Mister Gaston. Mabait siya. Father material kaya ganun na rin lang ang laki ng pagkakarespeto ko sa kanya. Dahl sa kanya naabot ko itong tagumapay ng buhay ko. Kaya grateful ako sa kanya.

Once I got all my stuffs. Lumabas na ako ng airport para dun ko na lang hintayin sa drop off ung driver. After 20 minutes dumating na ung driver mabilis ko lang siyang nakilala dahil may nakapasil na pangalan ko sa salamin ng kotse kaya kinawayan ko siya.

"Welcome home Ms. Madrigral" sabay ngiti "Miss Madrigal ako na ho magpapasok lahat ng luggage bag mo po sa sasakyan" sabi niya ng makalapit siya sa akin ng tuluyan.

Bago niya kunin ang mga gamit ko pinagbuksan niya muna ako ng pinto then pumasok na ako tapos nun nagpasalamat na lang ako sa kanya.

Pagkasandal ko sa head rest ng sasakyan dun ko lang naramdaman ang pagod. Pinikit ko muna ang mga mata ko. Naramdaman ko naman pagpasok ni Manong? ewan di ko pala nakuha name niya.

"ay Miss Madrigral..."

"Kuya tawagin niyo na lang ako sa pangalang Ivo para di masyadong pormal" pagpuputol ko sa kanya.

"ay sige ho" Kamot sa ulo "Ako nga pala si Celso ang mataggal ng driver ni Senyor Gaston sabi po pala ni Senyor dun ka na lang daw po sa mansion niya" magalang na sabi niya

"ay hindi na ho dun na lang ako sa bahay namin tutal nandito na rin lang ako dun na lang ako namiss ko rin naman ang tumira sa bahay namin. Kahit maingay eh masarap pa rin uwian un."

Napangiti si Kuya Celso "Tama nga si Senyor Gaston mabait daw po kayo. Oo nga po pala habang nandito daw kayo pagsilbihan ko daw po kayo kaya wag po kayong mahihiyang tawagan ako"

"Salamat Kuya Celso" magalang kong sabi

Habang nasa biyahe tahimik ko lang pinagmamasadan ang mga nadadaanan namin. Sa tagal kong nawala. Ang dami na rin nagbago, isa lang ata ang hindi na bago sa Pilinas. Yun ay ang TRAFFIC.

Ay grabe ito pa rin ang problema dito na hindi masolu-solusyunan. Pinikit ko na lang aking mga mata dahil natatansya ko matagal pa kami makakausad. Sa bahay ang diretso ko dahil nakausap ko si mama na pauwi na daw siya mula hospital dahil palitan sila ng kapatid kong si Isaac. Buti naman na di ko madadatnan sa bahay un baka magka gera agad.

Pagdating sa tapat ng bahay namin. Nakabukas ang ilaw sa salas namin. Hindi rin naman kasi alam ng mga kapatid ko na ngayon ako dadating si Mama lang talaga ang kinakausap ko.

Tinilungan ako ni Mang Celso ibaba laahat ng gamit ko then after nun nagpasalamat ako at pinauwi ko na rin siya. Huminga muna ako ng malalim bago ako nag doorbell.

Nagbukas ang ilaw salabas ng main door namin at unti-unti iyon nagbukas. Nang tuluyan na ito bumukas bumngad sa akin ang nanay kong ageless. Kahit kailangan talag never naging mukhang matanda ang nanay ko kahit na ang mga suot nito luma na hindi mo pa rin mababahiran na may edad na siya.

"Sino yan?" - Mama

Napangiti ako dahil narinig ko na ulit ang boses ni Mama nang malapitan at klarong-klaro di tulad ng telepono o computer.

"Mama"

Nang mapagtanto ni Mama kung kaninong boses iyon dali dali siyang lumapit sa gate at pinagbuksan ako. Kitang-kita mo ang saya sa mukha ni Mama kahit na mejo paluha na siya dahil sa nakita niya ako.

"Anak"

Ang higpit ng yakap na sinalubong sa akin ni mama kaya pati ako hinigpitan ko na rin ang yakap ko kasabay nun ng paglangahap ko ng amoy niyang di ko pagsasawaang amuyin. Napaka bango lang ni Mama.

Narinig ko naman ang paghikbi ni Mama pilit kong inaalis ang pagkakyakap niya para makita ko kung ayos lang siya pero mas lalo niya lang hinihigpitan ang yakap niya sa akin.

"Mama ok ka lang po ba?" sabay hagod sa likod niya para naman kumalma siya.

"Masaya ako anak na nandito ka na ulit, nayaykap na ulit kita, nahahawakan, naririnig ng maayos at masusulyapan ko na naman yang gwapo mong mukha"

Yeah mas prefer niya ang gwapo. Di rin naman ako tutol dun nanay ko na nagsabi eeh.

"Mama pasok na muna tayo sa loob at doon natin ipagpatuloy ang kamustahan natin" pag-a-aya ko.

Kumalas na siya sa akin sa pagkakayakap at tinulungan niya akong ipasok ang mga bagahe ko. Nilibot ko naman ang aking mga mata sa kabuuan ng bahay wala naman nagbago sa bahay ganun pa rin siya.

"Anak malinis na ung kwarto mo wala naman akong tinanggal dun. Pinalitan ko lang ng kobre kama at punda ang mga unan mo. Yung cr mo nalinis ko na rin." Masayang pagkakasabi ni Mama

Ngumiti naman ako sa kanya dahil sa sobbrang thoughtful niyang ina "Mama salamat. Hindi niyo naman kailangan gawin unpero alam ko di rin naman kayo magpapagil sabi ko naman sayo kumuha ka na nang makakatulong dito sa bahay."

Ngumiti si mama habang umiiling "Anak alam mo naman na gustong-gusto kong pinagsisilbihan kayong magkakapatid kahit na sobrang pasaway nung dalawa mong kapatid na lalaki mahal ko pa rin un mga un." lumapit ulit si mama sa akin at hinawakan ako sa magkabilang pisngi kita ko sa mga mata ni mama ang saya niya "Masayang masaya ako anak na bumalik ka na. Miss na miss kita" sabay halik sa magkabilang pisngi ko.

"Tahan na Mama nandito na ako wag ka na umiyak. Ako na muna bahala sa lahat kaya relax ka lang" sabi ko habang pinapahid ang mga luha niya sabay halik sa noo niya.

"Kumain ka na ba?" pag-iiba niya ng topic which is nakahinga na ako ng maluwag.

""Hindi pa po Ma" magalang kong sagot

"Tamang-tama nagluto ako ng paborito mong afritada" sabay hila sa akin papuntang kusina.

Pinaupo na ako ni Mama dahil na-miss niya daw akong pagsilbihan di na niya ako pinatulong sa paghain.

"Wow Ma na-miss ko ang pagkaing Pinoy" natatakam kong sabi ng ilapag na ni Mama ang ulam.

"Baka naman di ka kumakain ng maayos dun huh?" tingin ng nagsususpetsa "tignan mo ang payat mo" puna niya

"Mama kumakain naman po ako. Sadyang madami lang trabaho. Alam mo naman po na sa akin nakasalalay ang kumpanya kaya kailangan tutukan ko nakakahiya naman kay Sir Gaston." katwiran ko sa kanya.

"Alam ko naman un Anak pero wag mong pabayaan ang sarili mo lalo na't malayo kami sayo." worried niyang sabi

Hinawakan ko naman sa kamay si Mama "I'm ok Ma" ngiti "Ikaw ok ka lang ba di ka ba hina-high blood dahil sa mga problema?" nag-aalalang tanong ko

"Ok naman na si Isay anak pero ung isa mong kapatid talaga eh" ayan na naman nakukunsumi na naman siya.

"Hayaan mo Ma ako na lang ang kakausap sa pamilya nung nabuntis ni Inigo" - Me

Ngumiti si Mama sa akin then nagpatuloy na kaming kumain habang masayang nagkwekwentuhan. Na-miss ko itong ganitong salo-salo kahit na dalawa lang kami sapat na sa akin ung ganito.

Gusto kong magkaayos kami ng dlawa kong kapatid pero parang mas matigas pa sila sa bato eh. Di ko na nga maalala kung ano ung pinang galingan ng away namin eh. Hay sana maayos ko ito tutal matagal akong mananatili dito sa Pinas. But for now I want to catch up with my family aayusin ko muna ito.