A/N: Sorry Bluers kung palagi akong late kung mag-update. Ayaw ko man mag-share but I have to let you know my whereabouts. My dad kasi nasa hospital so please please please bluers pray for my dad's health. For now I really need some motivating words and inspirational being. Hay... Anyhow God bless you all.
P.S; expect niyo nang maikli lang ito bawi ako sa sunod na chappy Bluers. Again sorry sa tardy update ko.
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
===============================================================
"Miss Madrigal you have a visitors" napa-angat naman ng ulo si Ivo mula sa pagkakatungo ng ulo dahil may binabasa ito.
"Sino daw?" takang tanong niya
Dahil hindi naman pwede si Paris un dahil may trabaho ito. Di rin naman nanay niya ito dahil di sanay ito na pumupunta sa opisina niya at mas lalong di rin mga kapatid niya. HECK! asa pa siya diba. Kaya she have no idea kung sino ang bisita niya di lang isa dalawa pa ata o higit pa.
"Miss Lancaster" yan lang nasabi ng assistant niya at lumabas na ito para papasukin ang mga bisita niya.
Bumukas ang pinto at dalawang tao ang pumasok isang matandang lalaki at isang kasing edad ng nanay niya. Napatayo siya nang ma-recognise niya ang taong kaharap niya di niya lang talaga pinakinggan ang assistant niya kanina.
"Mr. and Miss Lancaster" lapit dito "What a pleasant surprise"
"Please call me Moi"
"And please call me Santiago" sabi ng matanda
Tumango tango naman si Ivo at inimbitahan niya itong umupo at inalok ng maiinom after niyang asikasuhin ang bisita umupo na siya sa upuan niya.
"So ano pong meron at nandito po kayo?" magalang na tanong niya dahil nagtataka siya bakit nandito ang mag-amang Lancaster.
"aaa..." kabadong kabado si Moi dahil di niya alam kung ano ang sasabihin niya.
"ano po?"
Tumayo ang matandang lalaki at lumakad patungo sa full glass window view ni Ivo "Alam m oba talaga kung sino ka?" makahulugan na tanong nito
napakunot naman ng noo si Ivo sa sinabi nito "Ano pong ibig niyong sabihin?"
"Lancaster?" napaharap siya kay Moi dahil kanina mukhang kabado pero ngayon balik confidence na ulit siya "doesn't ring the bell?"
"It's my name so?" clueless na tanong niya. She really doesn't know kung saan tutungo ang usapan na ito.
"di ka ba nagtataka kung bakit nakadikit sa pangalan mo yan?" - Salvador
"Eh kung dinederetso niyo na ako hindi yung pinag-iisip niyo pa ako" nauubos na pasensya ni Ivo
"hindi mo dapat sa amin ito malaman. Why don't you go home and talk to you're parents." - Moi
"After you talk to them" harapa kay Ivo "come to us and let's talk again." - Salvador
And with that lumisan na ang dalawa sa opisina leaving Ivo na sobrang malalim ang pag-iisip at ano ang dapat niyang malaman? May tinatago ba ang nanay niya sa kanya?
"Ano ang dapat kong malaman?"
Tanong niya sa kawalan at sinimulan na ang pagliligpit ng gamit niya dahil hindi siya matahimik hangga't wala siyang sagot na makuha.
BINABASA MO ANG
VII - XXIX - XVII
Short Story⚠️ Don't like my story then skip my page. ⚠️pla·gia·rism ˈplājəˌrizəm/ >> is the "wrongful appropriation" and "stealing and publication" of another author's "language, thoughts, ideas, or expressions" and the representation of them...
