Peri Senfonisi (Düzenleniyor)

Başlangıç

Periler diyarı Orios'da sıkıcı bir Çarşamba günüydü ...

(periler diyarında çarşamba günleri hafta başlangıcı olarak kabul görüyordu),

Etraf çok sıcaktı.Gece uyuyamamıştım üzerime örttüğüm o ince saten çarşafı çekiştirmekten uyuya masamda gözlerimi kapalı tutmayı başarabilmiştim.Sabah olduğunu kapalı olan göz kapaklarıma vuran o parlak ve rahatsız edici ışıktan anladım.Hemen yataktan fırladım ve çoktan saat 8 olmuştu bile  ''Eyvah!!!Bugün periler diyarının en seçkin mağazalarından biri olan Asidos'da iş görüşmem vardı...Ve ben bunu tamamen unutmuşum''

Hazırlanmam tam 10 dk'mı aldı.20 dk sonra Asidos'a geldim.İçeri girdim ve orada ki sekreter kıza müdür ile iş görüşmem olduğunu söyledim , bir süre sonra içeri kabul edildim.

''Hoş geldiniz Bayan Aege'' . Kaşlarını çatmıştı.1 saat gecikmiş olmama rağmen en azından görüşmeyi kabul etti diye geçirdim içimden.

''Hep böyle misiniz Bayan Aege ?''

Müdürü inceliyordum çoktan 30'lu yaşların sonuna gelmesine rağmen ince bakımlı ve yakışıklı görünüyordu.Gözlerimle müdürü irdeliyorum,uzun zamandır gördüğüm tek hatta en yakışıklı periydi .Tekrar seslendiğini işitince afalladım ve kendime geldim.

-Bayan Aege?...

-Ah efendim kusura bakmayın dalmışım ne demiştiniz?

-Neyse boş verin,lafı uzatmadan konuya gireyim.Görüşmeye tam 1 saat geciktiniz...

Acele ediyordum  bu işi kaybedemezdim ''Özür dilerim bir daha olmayacak''

-Bir daha olmayacağına eminim,çünkü yerinize sırada bekleyen bir başka periyi çoktan kabul ettik...

----

Ahh suratım düşmüş ve gözlerim dolmuş bir halde kapıyı hızlıca çarpıp oradan ayrıldım

-Hah ne var sanki 1 saat geciktiysem, hemen birisini bulmanız mı gerekiyor?

...

-Hem madem başka birini işe aldınız benimle neden görüşmeyi kabul ettiniz dışarıdan bana bu söylenebilirdi.Umutlanmıştım...

''Ne kadar yakışıklı olursanız olun bu çok kaba siz kötü bir adamsınız''... Tabi bunu içimden geçiriyordum 

Küçüklüğümden beri Asidos'da çalışmak hayalimdi.Bütün ünlü periler oradan giyinirlerdi onlarla tanışma fırsatım bile olabilirdi ,üstelik parası da iyiydi çalışan bile itibar görüyordu bütün genç perilerin hayalini süsleyen devasa bir mağazaydı .Yıllardır hayalim olan bu mağaza için sonunda fırsatı yakalamıştım ama ben bu fırsatı uyumaya çalışarak kaybetmiştim. Asidos disiplinli bir mağazaydı ve kurallara göre 3 yılda bir sadece Çarşamba günleri görüşme yapılırdı yani bütün fırsatımı kaybettim görüşmeye bir kere katılma hakkını kazanan bir daha başvuruda yapamazdı...Ahh ne kadar üzücü?.Tam o sırada yine düşüncelere daldım ve insanların dünyasını merak etmeye başladım bir süredir aklımı kurcalıyordu .''Acaba orada hayat nasıldı?İnsanlarda çalışırlar mıydı? Oralarda aile kavramı nasıldı?Aile''... Ben 10 yaşımdan beri yalnızdım daha doğrusu büyük annem vardı ancak o ben 13 yaşındayken vefat etmişti. Ailem ben henüz 10 yaşındayken kaçıp gitmişlerdi,küçükken sorumsuz ve şımarık bir çocukmuşum büyük annem böyle söylerdi 'Hadi ama bu bahane mi şimdi , şımarık ve sorumsuz olduğum için beni bırakmaya hakları yok'  diye düşünürdüm hep onlar zaten beni hiç sevmemişlerdi.Bu yüzden yalnız bir çocukluk geçirmiştim.Şimdi ise onlarla sadece birkaç kere karşılaşmıştım...Onlara karşı hep soğuk olacaktım asla da ısınamazdım. Gerçi benim perilerle aram zaten hep soğuktu ama bu farklıydı.Ben düşüncelerden anılara atlarken bir ses işittim yukarıdan.