HER ALDIĞIM NEFES SEN OL

YİNE Mİ BERK???

Ertesi gün okula giderken yolda Tuğrayla karşılaştım. Size Tuğradan hiç bahsetmedim dimi. Gerçi kendimdende o kadar bahsetmedim.
Ben Ceren düne kadar hayatı ev ve okul arada sıradada market ve memleketimiz Antalya olarak değişir. Annemin adı Aysel. Babamın adı ise  Haluk. Cansel adında da bi ablam var.
Ama o şuan burada değil. Çünkü üniversite okuyor ve Üniversitesi burada yani İstanbul'da değil. Ankara’da. O yüzden ablamla birlikte şuanlık aynı evde değiliz ama son senesi seneye burda. Annemin bi butiği babamınsa bir spor salonunda ortaklığı var.

Neyse biz şimdi Tuğraya dönelim isterseniz. Tuğra"günaydın " dedi. Tuğra ilk kez bana günaydın demişti. Tahmin ettiğiniz gibi tuğra benim plotoniğim. Bende eksik kalmayıp" günaydın"dedim. Beraber hiç konuşmadan okula kadar yürüdük.

Okula girer girmez hemen hızlı adımlarla sınıfa çıktım. Hızlı olmam gerekiyordu çünkü bu gün matematik sınavı vardı. Ve benim çalışmam gerekiyordu. Tuğra 'yı es geçip sınıfa çıktığımda matematik defterimi çıkarıp çalışmaya başladım.

Eve dönerken her zamanki gibi yalnızdım. Evimize giderken çok ıssız bir sokak vardı. Ve ben ordan geçmek zorundaydım.

O sokaktan geçerken bir anda Berkle karşılaştım bana çarptı. Daha sonra bileğimi yakaladığı gibi benide koşmaya maruz bıraktı. Daha sonra arkamızdan gelen adamları fark ettim   Berk bana dönüp "Tarığın  adamları peşimizde" dedi. Ve sonra elindeki anahtarla kırmızı bir arabanın kilidini açtı ve beni arabaya fırlattı. A

Aniden yaşadığım bu beklenmedik sarsılmayla resmen sürücü koltuğuna uçtum. Doğrulduktan sonra kemerimi bağladım ve sorularıma başladım

- Kim şu Tarık dediğin pislik. Mırıldanarak "Gerçi seninde sütten çıkmış ak kaşık olduğun söylenemez ya" dedim.

- Efendim.Pardonda şu dünyadaki kim  sütten çıkmış ak kaşık ki? dedi. Bende tabii altta kalmadan

-Ya babanın kafasına silah dayadılar umrumda olmadı be. Benim kellem uçuyodu sen ortada yoktun.

- Birincisi ben zaten dükkana babamı kurtarmaya gelmiştim. İkincisi zaten sen benim neyim oluyosunki? dedi.

Doğru ben kimdimki?

- İndir beni. Madem hiçbişeyinim indirde öldürsünler. dedim.

Berk:
-Saçmalama tabiki de indirmiycem.

- Derhal inmek istiyorum.

-Ben izin vermediğim sürece hiçbiryere gidemezsin.

-Neden? Bana sen mi engel olacaksın?Senin yaptığın tek şey var oda sürekli başkalarının hayatını tehlikeye atmak.

-Sana öyle bi trip atar, kafa tutarım ki dünyan şaşar ona göre. dedi.

Başımı her zamanki gibi aşağı doğru eğdim.Çünkü bana napabileceğini düşünmek bile istemiyordum.
Çok şükür artık bir yerde durmuştuk çok büyük bir yer değildi.
Berk, bi adama
-Hala peşindeler.Onu benden biri olarak kabul ediyorlar ama öyle değil.

Adam büyük bi rahatlıkla :
-Tamam evlat sakin. dedi

Berk :
-Sakin falan değilim. Sadece bir kişi değil binlerce kişinin de canını aldı bu  adamlar. Ya Ceren' ede bişey yaparlarsa. Benim yüzümden bir kişi daha ölemez.

Çok geçmeden silah sesleri duyuldu..
Berk yanıma geldi ve alev almış kırmızı gözlerini bana dikti.

-Eğer burdan çıkarsan çok ciddiyim
Ecdadını s*k*rler ona göre.

Dedi ve hızla uzaklaştı. Yanıma çok geçmeden bi adam geldi ve bana buyrun diyerek kapıyı gösterdi.    Berk 'e baktığımda onaylarcasına başını salladı.

İçeriye girdiğimde oldukça sıcak bir yer olduğunu fark ettim. Evin ortasındaki gri büyük şeyi göstererek
-Bu ne? Dedim.
Adam:

-Kahveci sobası. Bu alt katı ve yukarısını çok iyi ısıttığı için genellikle av köşklerinde bunlar kullanılır.

-Peki ya burası kimin evi?

-Berk Beyin.

Ne? Burası Berk'in miydi? Adam:
-Yukarıda dinlenebilirsin yenge. Dedi.

-Peki senin adın ne? Diye sordum oda:

-Ali. dedi.

Hızla merdivenleri adımladım. Merdivenin sonuna  geldiğimde köşkün sadece iki katı ve iki odası olduğunu gördüm.

Aşağısı hem mutfak hemde oturma odası olarak kullanılıyordu. Yukarısıysa sadece yatak odasıydı.Çeşitt çeşit tüfekler duvara asılmıştı.

Hiç beklemediğim bir anda bileğim hızla yakalandı ve bir ses "Gidiyoruz." dedi. Her zamanki gibi yine Berk'in arabasındaydım.

Araba evin önünde durduğunda bir süre arabada sessizce durduk. Daha sonra bana dönerek:
-Hadi insene. Biliyosun sadece seninle uğraşmıyorum. Binlerce adamla uğraşıyorum. Dedi

Bende hızla :
-Gerçekten çok naziksin. Merak etme bida seni ve o çok önemli işlerini baş başa bırakırım.

Dedim hızla eve doğru yürüyüşe geçtim. Kapıyı anahtarla açıp içeri girdim.