Treinboy

Herkenning

'Gaat het meisje? Je ziet een beetje bleekjes' zegt de oude dame.
Ze kijkt me bezorgd over haar leesboek aan.
'Trump' improviseer ik.
Want dat ik bleek ben heeft natuurlijk niks te maken met de jongen tegen over me. Waar ik naar zijn kruis staarde en vervolgen vertelde dat er niks mis mee was. Oja, en hij zag me in me gaten onderbroek en kocht een te strake string voor me. Dat hij te strak is weet ik pas sinds vandaag. Want die heb ik nu aan. Dit is zo gênant.

Ik verberg mijn gezicht achter de opengespagen Metro. Mijn hart begint sneller te kloppen. De knappe trein jongen mag me niet herkennen. Zij ik knap? Ik bedoel.. na ja je weet wel. Lichtelijk aantrekkelijk, maar niet dat ik hem leuk vind, ofzo. Pfff doe normaal ik ken hem niet eens.
'Wat zegt ze' zegt de oude vrouw tegen de "je-weet-wel trein jongen."
Ik draai vlug de krant om en wijs achter de krant naar het varkens hoofd van Trump. Ik ben een super ninja. Geheime agend dubel zero nine.
'Wat bedoel ze' vraagt de vrouw aan de kna.. trein boy.
'Iets met Trump' zegt de trein boy.
'O, ik me voorstellen dat je daar bleek van word, liefje.' zegt de oude vrouw.
Als ik boven de krant uit piep zie ik dat de vrouw haar hand op haar hart heeft gelegd. Alsof het nieuw haar daar geraakt heeft.
'Ow, wat zal ik die goede man van Barack Obama missen' zegt ze. Ik hoor de pijn in haar stem.
'Hij was inderdaad een goede president.' Zegt trein boy tegen de vrouw beleeft.
Zijn ogen ontmoeten de mijne. Snel duik ik weg achter mijn krant.

Opeens zie ik de grap van me oom voor me. Hij pakte dan krant en knipte de ogen en mond van een portret uit. Dan hield hij dat voor zijn gezicht en ging gek praten alsof hij zelf de persoon was. Als kind vond ik deze grap zo ontzettend leuk. Echt lach-van-me-stoeltje-af hilarious.

Zonder heel goed na te denken scheur ik de ogen van Trump er uit. Tussen de lippen van het zuinig mondje maak ik een scheur. Wanneer ik uit Trumps ogen kijk merk ik dat ik niet alleen de aandacht van de oude vrouw en trein boy heb getrokken. Maar van de helle f*cking coupe. Ze kijken me vreemd aan. En ik voel me ook heel vreemd. Niet een goed soort vreemdheid. De mensen kijken alsof ze ergens op wachten. Nee, ik ga straks niet als een idioot me tong uit de krant steken en Trump speech imiteren met veel comsuptie. Ik ben niet me gekke oom. Dus mensen, back off.
Naast me hoor ik iemand zijn keel schrapen. Als ik me met de krant naar toe draai, sta ik oog in oog met een lange ongeduldig contucteur. Hij buigt zich verder over me heen.
'Vervoersbewijs, alstublieft?' Zegt hij monotoon.
Als een soort raar impuls steek ik me tong uit en kijk ik schril. Een soort poging om leuk te zijn en de beschraamteboel te reden. Ik de blik van de conducteur is een spoor van pret te bekenne en een mondhoek trilt. Maar voor de rest lacht er niemand in de trein.

Verslagen en met een rood hoofd laat ik de krant zakken.

Als ik in mijn tas zoek naar me ov, werp ik stiekem een blik op de trein boy. Een blik van herkenning staat op zijn gezicht geschreven. Dat hij verbaast is is een understatement. Help!

********
Auteurs note:

'Zonder heel goed na te denken scheur ik de ogen van Trump er uit.' Dat was een heerlijke zin om te typen. Satisfaction to the max.

Ik hoop dat je het hoofdstuk leuk vond.
**Like, comment of doe niks.**