Umiiyak ka nanaman sa aking harapan.
Mistulang nagmumukhang tanga sa kakaisip kung paano ba kita mapapasaya.
"Tama na yan, hindi sya worth it"
Mga katagang nasabi ko sakanya.
Tama na. Dalawang taon, dalawang taon na ang nakalipas dalawang taon na din akong nagpapkamartyr sayo.
Kailan ba to matatapos?
Kailan ka ba mapapagod sa kakaiyak sa isang taong hindi ka na pinapahalagahan?
Sige lang, andito ako. Andito ako na handang makinig sayo. Kahit parang mga kutsilyo na ang mga salitang binibitawan mo na paulit ulit na sinasaksak ako. Mga bala na nakabaon na sa aking dibdib.
Kailan mo kaya ako mapapansin?
YOU ARE READING
Diary ng isang matalik mong kaibigan.
Short StoryLalaban ka pa rin ba sa isang digmaang alam mong duguan ka na at may nanalo nang iba? Paano mo maisasalba ang sarili mo, kung nasalba na nya ang sarili nya?
