De Ijskoningin

Tanita = een trut

p.o.v. Pippa

Pippa was verbaasd toen ze om twaalf uur 's nachts de bel hoorde gaan. Ze was nog meer verbaasd toen er een oude vriendin voor de deur stond, iemand waar ze al meer dan een half jaar niet meer had gesproken. Maar wat haar het allermeest verbaasde, waren de tranen die over Mariths wangen liepen. Ook al waren ze vroeger beste vrienden geweest, ze had Marith nog nooit zien wenen. Marith had misschien wel het grootste masker op van iedereen die Pippa kende. Zij had zoveel meegemaakt, maar het viel nooit van haar gezicht af te lezen. Er moest dus iets heel ergs zijn gebeurd dat dit bij haar had kunnen veroorzaken.

'Sorry,' snifte Marith. Haar mascara was uitgeveegd, en het leek alsof het blauwgrijs van haar ogen leegliep met de tranen. 'Ik had nergens om naartoe te gaan.'

Pippa knikte en liet haar binnen. 'Wil je iets te drinken?' vroeg ze voorzichtig. Marith schudde haar hoofd. 'Liever iets om te eten. Heb je chocolade?' Pippa grinnikte inwendig. Zij at zelf ook altijd chocolade als ze zich slecht voelde.

Pippa nam twee dekens, gaf er één aan Marith en sloeg er één rond zichzelf, en ging tegenover het huilende meisje in de zetel zitten. Ze zette de doos chocolaatjes naast hen op het TV-kastje. Daarnaast legde ze een pak zakdoekjes, die Marith dankbaar pakte.

'Het spijt me zo dat ik hier zo laat kom binnenvallen, maar ik wist gewoon echt niet wat ik moest doen.' Pippa zuchtte. 'Het is oké, weet je nog hoe jij voor mij hebt gezorgd? Zie het als payback.' Marith knikte en glimlachte. Maar die glimlach verdween al snel.

'Sorry dat ik het vraag, maar wat is er eigenlijk?' Marith zuchtte en keek haar aan. Haar blauwgrijze ogen leken gebroken. 'I-ik heb gevoel alsof ik niemand meer kan vertrouwen.' Ze verzette zich en snoot haar neus. 'Maar dan moet ik eerst bij het begin beginnen. Weet jij nog alles wat er binnen onze vriendengroep is gebeurd de afgelopen maanden?' Pippa dacht even na. 'Bedoel je het deel waarin Britt en Olivier bijna uit elkaar gingen?' Marith knikte. 'Ook, maar weet je hoe het precies allemaal kwam?' Pippa schudde haar hoofd. Ze had van tientallen verschillende mensen tientallen verschillende verhalen gehoord, maar de echte waarheid wist ze niet. 'Ik heb gehoord dat het iets met Tanita te maken had....' 'Natuurlijk had het iets met Tanita te maken. Altijd als er drama is bij ons heeft het met die trut te maken,' antwoordde Marith bitter. Pippa fronste. Ze wist wel dat Marith en Tanita niet altijd zo goed overweg konden, maar zo slecht dat ze elkaar achter de rug gingen uitschelden normaal gezien ook niet. Ze besloot dat de reden waarom Marith hier zat met Tanita te maken moest hebben.

'Britt had gezien hoe Tanita Olivier kuste, niet?' vroeg Pippa. Marith knikte. 'Inderdaad. Maar die arme jongen had dat helemaal niet zo bedoeld. Ik was er bij, weet je. En zoals je ook wel weet, zijn Olivier en ik al lang vrienden. Ik wist dat hij altijd al een zwak had voor Tanita. En die avond, we hadden zo veel gedronken allemaal. Twee flessen appeljenever voor 6 man was echt te veel. En Olivier was echt niet goed. Hij was al constant aan het zwalpen, waardoor Britt sowieso al pissed op hem was. Maar je weet hoe Olivier is als hij zat is. Hij heeft constant aandacht nodig.' Pippa glimlachte. Zatte Olivier was een begrip dat ze kende. Meestal als het groepje over de zatte versie van Olivier praatte, die zo verschilde van de nuchtere, noemden ze hem "Herman", alsof hij een compleet ander persoon was. Wat trouwens ook niet compleet onwaar was. Nuchtere Olivier was heel, tja, nuchter. Hij liet zich door Britt knuffelen, en toonde enkel tegenover haar een beetje affectie, maar kon lang niet zo "gay" doen met de andere jongens als bijvoorbeeld Will en Flor wel eens deden. Van die speelse gevechtjes en random elkaar gaan aaien, daar deed Olivier nooit aan mee. Herman daarentegen kon maar niet genoeg aandacht krijgen, en ging tegen iedereen aanplakken en iedereen constant knuffels geven, zelfs mensen die hij niet kende. Het was aandoenlijk.

'Tanita speelde in op Olivier. Het was zo vuil, Pip, je had het moeten zien! Subtiel "de ogen" geven, hem aaien over zijn wang en dat soort dingen. Mijn braakneigingen waren bijna net zo erg als die van Noë die avond. En ergens in het midden van het feestje, een uur of twee 's nachts, zag ik hoe Tanita zich wierp op Olivier. Eerst subtiel kusjes op de wang, dan steeds dichter naar zijn lippen toe. Britt was even een water gaan halen want ze voelde zich niet goed. En toen ze terug kwam zag ze hoe die vuile teef haar tong in haar vriendje zijn keel stak. Ik heb nog nooit iemand zó kapot gezien.' Ze zuchtte en trok een grimas. Pippa herinnerde het zich nog goed. Het gouden koppel zou misschien uit elkaar gaan; het was dé roddel op dat moment in de school. Ze legde een hand op Mariths knie. 'Maar dat was toch helemaal uitgepraat? En is dat niet ook al een maand of vijf geleden?' Marith schudde haar hoofd. 'Drie maar. Het zit nog redelijk vers. Maar Britt vertrouwt hem terug. Of dat dacht ik toch...' Dat laatste voegde ze er zachtjes aan toe. 'Wat bedoel je? Heeft Will weer iets gedaan?' Marith schudde haar hoofd. 'Tanita. I-ik had er juist ruzie mee. En ze zei dat Britt... dat Britt...' ze begon weer te huilen. Pippa zuchtte. Op deze manier wist ze nog niet wat er was gebeurd over drie jaar. 'Is Britt soms vreemdgegaan?' vroeg ze voorzichtig. Als Marith het niet kon vertellen, kon ze misschien wel ja of nee knikken. 'J-ja,' zei Marith. 'Maar niet met zo maar iemand.' 'Will,' bedacht Pippa. Natuurlijk. Marith vond Will al eeuwen leuk. Pippa zag jaren geleden al hoe Marith naar Will keek, en had haar er mee geconfronteerd. Maar dat het nu nog steeds zo was... die verliefdheid was dus veel serieuzer dan ze had gedacht.

Pippa dacht na. Het was vreemd, zeker als Tanita het wist, dat Marith het nog niet eerder had geweten. 'Eh Marith, wat was er voor dat Tanita dat vertelde precies gebeurd?' Marith haalde haar schouders op. 'Ik had Jules mij laten kussen omdat ik wist dat zij jaloers zou worden. Als wraak voor Britt.' Er verscheen een grimas rond Pippa's mond. 'Weet je zeker dat Tanita dat dan niet gewoon zei om jullie tegen mekaar op te zetten?' Marith trok een vies gezicht. 'Ik weet niet of ze dat zou doen. Zelfs Tanita zou zo laag niet zakken. En zij is ook niet creatief genoeg om er zo'n verhaal rond te verzinnen op zo'n korte tijd. Maar ik moet gewoon met Britt praten, te weten komen of dit wel echt waar is... Ik weet dat Will iemand is die vaak rond meisjes hangt, maar met Britt komt dat allemaal zoveel echter over.' Pippa knikte. Marith was ondertussen gestopt met huilen, en keek boos voor zich uit. 'Ik moet het aan Olivier vertellen,' zei ze. Pippa knikte. 'Maar ik zou het toch eerst tegen Britt zeggen. Misschien zit er meer achter dan je denkt.' 'Zal ik wel doen,' zei Marith.

Maar Pippa kende Marith. Ze wist hoe boos en gekwetst ze op deze moment was. En ze wist hoe impulsief Marith werd als ze zo was. Pippa vreesde dat dit wel eens tot één van de grootste ruzies binnen het groepje ooit kon uitdraaien.