CHAPTER 2: Chrysler Weill o_o

230 6 4
                                    

 At dahil super ulta mega, super sonic, hypertonic ko na idol si Ate Dennysaur (rawr!), hihi. Sa kanya ko idededicate ito. yipee! :D

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

CHAPTER 2:

GWEN’s POV:

                hay naku, bakit ko pa kasi naalala yun? tsk!

               ♪ Life is a road I wanna keep going

                Love is a river I wanna keep flowing

                Life is road now and forever

                Wonderful journey..  ♪

(Calling: Cha)

Button: ANSWER

                “hello cha? oh! bakit napatawag ka?”

                “hoy gaga! bilisan mo! nagtse-check na ng attendance si Ma’am Psycho natin! Mukhang strict!”

                “ha? oh sige sige, punta na ako diyan.”

ampupu naman eh! >.< excited bang magmarka ng 75 yung professor namin? Pesteng Lance naman kasi eh! Naalala ko pa tuloy! hayy..

tumakbo na agad ako papuntang room. Buti na lang hindi pa ako natatawag kasi ‘R’ ako.

Kumatok muna ako sa pinto siyempre para naman magalang. “Good Morning, Ma’am!” medyo nagbow pa ako nun.

“What’s so good about the morning when you are late? (~_~) Sit down.” sabi nung teacher namin. Strict nga! lagot!

“Okay class, it doesn’t mean na kakastart pa lang ng second semester ay pwede kayong umabsent. Kung nasanay kayo sa ibang professors na hindi nagtse-check ng attendance sa first day, pwes, hindi sa akin. Hindi ako katulad nila. Okay?” whaaHH! katakot naman eh. Tinamaan tuloy ako.

“Yes ma’am”

At ayun na, diniscuss niya na sa amin kung ano ang magiging topics namin for the whole semester.

 “At dahil nga 10% ng inyong grado ay attendance, expect me to check your attendance every morning. 7:30AM ang klase natin okay? kapag 15 minutes late, I’ll mark you a good “A” which means absent.” anak ng tokwa naman oh! tsk!

tulog mantika pa naman ako!

yaan na nga. Bunganga pa lang ni Ate Gel alarm na eh! HAHAHA!

:D

“Gwen! HAHA, bakit ka ba kasi nalate huh?!” tanong ni Sha iyan. Pa’no kasi katabi ko na naman siya. Take note: NA NAMAN! haha, adik eh. simula first sem magkatabi na kaming upuan sa halos lahat ng subject namin. hihi. pero okay lang. Pwede akong magpaturo kapag hindi ko naiintindihan yung lessons. HAHA!

“Ahh, wala. Nalate ako nang gising eh.” na late ba yun? eh diba nga 7:00AM pa lang tapos na ako? Nagpakilala pa nga ako eh. wushu.

         Lesheng Lance naman kasi yan eh. Alangan namang sabihin ko sa kanya na naalala ko na naman si     Lance? O di mabatukan pa ako nito! Sha and Cha knew how hard I’ve tried para lang makalimutan ko si Lance. Sabi nila hindi daw siya worth it ng katulad ko. Na I deserve someone better daw.

THE SWEET SURRENDERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon