#2: When A Gangster Loves [ONHOLD]

17 - Anomalous Thoughts

WHEN A GANGSTER LOVES

CHAPTER 17

Saturday morning. I'm here at my room alone and bored. Kakauwi ko lang kahapon dito sa bahay galing hospital after 4 days of staying there. Mabuti nalang at nakauwi na ko, because seriously mas lalo yata akong nagkakasakit duon.

I was laying on my bed while I'm exploring on the internet, specifically scrolling on my Facebook newsfeed--- until I heard the door bell.

Teka, may bisita ba ako ngayon?

Medyo lantay pa akong naglakad pababa para pagbuksan ng pinto ang kung sino mang nais bumisita sakin ngayon. Maybe it's only Kun or Jay. Sila lang naman nabisita sakin, eh. Since wala naman akong ibang kaibigan.

"Okay ka na ba talaga?" salubong sakin ni Yokun nang pagbuksan ko siya ng pinto.

"Ayos na nga ako," sagot ko at nauna ng maglakad papasok sa loob ng bahay namin habang nasa likod ko naman siya at nakasunod sakin.

Good thing Kun always visits me here especially when I'm alone so I won't be bored to death.

"Totoo bang lilipat ka na ng school?" napatigil ako sa paglalakad at hinarap siya. His eyes looks so sad..

I took a deep breath, "honestly, I don't know. Si mommy ang gustong palipatin ako ng school eh."

Naglakad na ulit ako at pumunta sa kusina. Kumuha ako ng fruit salad sa refrigerator at tubig.

"Gusto mo ba?" I mean, kung gusto mong lumipat? Is it okay with you?" aniya at tinulungan niya akong ihain yung fruit salad sa table.

"Ayoko. I've been doong great on our school tapos papalipatin ako? Ayoko namang masayang ang pinaghirapan ko, noh. Atsaka, mahirap lumipat ng school kapag college ka na."

"Bukod sa reputation mo sa school, wala ka bang ibang dahilan para hindi lumipat?"

Napatingin ako kay Yokun at kumunot ng noo sakaniya. That has double meaning.

"What do you want to tell me, Kun?" I asked then walked infront of him, looking on his round eyes.

"Wala. Nevermind," anya at umiwas sakin ng tingin at sumubo siya ng fruit salad. I shrugged off and decided to sit infront of him.

"Abnormal ka talaga," ani ko at sinimulan ng kainin yung fruit salad. "Pero bakit napabisita ka yata sakin ngayon?"

"I'm bored. Wala akong magalaan so I decided to go here."

"Nga pala.. may nakasalubong ka bang lalaki sa hospital noon? Si Kaisler Jake?"

Natigil sya sa pagkain at tumingin sakin. Medyo kinabahan naman ako dahil napakaseryoso ng tingin niya sakin nang banggitin ko iyon.

"Oo, nakasalubong ko nga siya," aniya at yumuko muli tapos ay pinagpatuloy ang pagkain niya. "Bakit mo natanong?"

"Uhm, wala lang."

Matapos naming kumain ng salad, nagyaya si Kun na pumunta sa may bookstore sa may kabilang bayan. Tanghaling tapat ngayon at tirik na tirik ang araw tapos motor pa ang dala dala niyang sasakyan. Nakakabwisit. -____-

"Alam mo namang skin conscious ako, bakit ito pa ang dinala mo? Kita mong tirik ang araw," reklamo ko sakaniya na nakasakay na sa motor niya.

"Sumakay ka nalang," aniyang mukhang iritado na. Bumusangot ako lalo at sumakay na sa motor since I don't have any choices left.

After 30 minutes ay nakarating na kami sa bookstore.

"Kun, taas lang ako," paalam ko kay Kun na busy maghanap ng libro. Tumango lang siya sakin at tumaas na ako sa second floor.